2022-09-03 14:29:44
فرهاد قنبری
مهمترین تفاوت
اشتباه بزرگی است که تصور کنیم در این سرزمین فقط سیاست مدار و حاکم است که در هاله ای از تقدس قرار می گیرد و فقط اوست که کسی حق نزدیک شدن و نقد به ساحت مبارکش را ندارد.
در این مملکت اگر جرات دارید از دگماتیسم و تعصب پوچ فلان قوم و قبیله سخن بگویید.
در این مملکت اگر جرات دارید در نقد فلان بت اپوزسیون خارج نشین سخن بگویید.
در این مملکت اگر جرات دارید در نقد کنش های سیاسی-اجتماعی پسر شاه سابق سخن بگویید.
در این مملکت اگر جرات دارید در مورد کارگردانها و سلبریتی های این سریال و سینما سخن بگویید.
در این مملکت اگر جرات دارید بگویید و بنویسید که به آثار صادق هدایت و بوف کور علاقه چندانی ندارید.
در این مملکت اگر جرات دارید در نقد کنش سیاسی نویسندگان و روشنفکران سخنی بگویید.
در این مملکت اگر جرات دارید در نقد کنش های سیاسی و اجتماعی احمد شاملو چیزی بگویید.
اصلا شاعران و نویسندگان و هنرمندان به کنار. در این مملکت اگر جرات دارید در نقد علی کریمی و مهران مدیری و عادل و فلان بازیگر یا خواننده پاپ سخن بگویید.
تنها تفاوت در این است که اگر در نقد حاکم و نیروهای نزدیک به او بگویید و بنویسد، آنها با اتکاء به قدرت و ابزارهای فشاری که در اختیار دارند، دهان شما را می بندد و حال چون طرفدار مصی علینژاد و شازده پهلوی و علی کریمی و مهران مدیری و.. چنین قدرتی را ندارد و نمی تواند شما را زندانی کرده و مقابل اعتراف تلویزیونی بنشاند با تنها ابزار خود که همان فحاشی و توهین است از خجالت شما درمی آید.
پ.ن: نقد همیشه منصفانه و درست نیست. نقد گاهی کاملا غیرمنصفانه و حتی غیراخلاقی است. اما نوع واکنش یک جامعه به همین منتقد بی انصاف است که میزان تساهل و رواداری و توسعه اجتماعی مردمان آن سرزمین را نشان می دهد. این مسئله مهمترین و ریشه ای ترین تفاوت ما با شهروندان کشورهای توسعه یافته است.
@kharmagaas
3.7K viewsedited 11:29