Get Mystery Box with random crypto!

زیر سقف آسمان

لوگوی کانال تلگرام newhasanmohaddesi — زیر سقف آسمان ز
لوگوی کانال تلگرام newhasanmohaddesi — زیر سقف آسمان
آدرس کانال: @newhasanmohaddesi
دسته بندی ها: تلگرام
زبان: فارسی
کشور: ایران
مشترکین: 10.32K
توضیحات از کانال

زیر سقف آسمان مقام یک جست‌وجوگر است.
آرشیو تأملات و پژوهش های دکتر حسن محدثی
جامعه شناس و استاد دانشگاه
تماس:
@Ziresagfeasman2017

Ratings & Reviews

2.67

3 reviews

Reviews can be left only by registered users. All reviews are moderated by admins.

5 stars

0

4 stars

1

3 stars

1

2 stars

0

1 stars

1


آخرین پیام ها 59

2021-05-11 13:12:35 سیل خون به دامان روانه کردم

با صدای استاد عبدالوهاب شهیدی
بازنشر: ۲۱ اردی‌بهشت ۱۴۰۰


https://www.instagram.com/tv/COuOXJMAPU0/?igshid=1vz6lp59vh5l9

@NewHasanMohaddesi
379 viewsedited  10:12
باز کردن / نظر دهید
2021-05-11 12:59:35 پیام تسلیت درگذشت آقای دکتر علی علاقه‌بند
http://yun.ir/r0c409

با کمال تاسف با خبر شدیم آقای دکتر علی علاقه بند استاد برجسته مدیریت آموزشی و عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی در اثر ابتلا به کرونا جان به جان آفرین تسلیم کرد.

شادروان دکتر علاقه بند، متولد 1321، در سال 1352 موفق به دریافت درجه دکترای آموزش و پرورش از دانشگاه ایلینیویز امریکا شد. زمینه های مورد علاقه ایشان، مدیریت و جامعه شناسی آموزش و پروش بودند و کتاب‌ها و مقاله‌های زیادی در این زمینه‌ها منتشر کرد که از آن جمله می‌توان به کتاب جامعه شناسی آموزش و پرورش و جامعه شناسی آموزش و پروش پیش دبستانی اشاره کرد.

درگذشت شادروان دکتر علاقه بند را به خانواده محترم، بستگان و دوستان، و همکاران و دانشجویانشان، به اجتماع علمی مدیریت آموزشی و جامعه‌شناسی آموزش و پرورش ایران تسلیت می‌گوییم و برای این استاد فرهیخته و پیش‌کسوت آرامش و مغفرت و برای بازماندگان محترم شکیبایی و طول عمر با عزت آرزومندیم.

روحش شاد و یاد و خاطرش گرامی و ماندگار باد.

هیأت مدیره انجمن جامعه شناسی ایران

yun.ir/usrc0d

@iran_sociology
#انجمن_جامعه_شناسی_ایران
347 views09:59
باز کردن / نظر دهید
2021-05-10 20:54:44 آفتاب آمد دلیل آفتاب: انسداد گفت‌وگو با حسن محدثی /۱

دکتر سیدمحمدهادی گرامی
۲۰ اردی‌بهشت ۱۴۰۰


چند از تن دوستان و مخاطبان محترم به من هشدار دادند که چنین گفتگوهای دوگانه‌ای کم‌فایده و بی‌بهره است و عمدتا بوی أنانیّت (خودمحوری) از آن استشمام می‌شود. علاوه بر آن، آگاهانه و یا ناآگاهانه عمدتا تحریر محل نزاع برای مخاطبان صورت نمی‌گیرد یا برایشان مبهم باقی می‌ماند. من به این دوستان اطمینان دادم به محض اینکه حس کنم چنین گفتگویی هیچ فایده‌ای حتی برای مخاطبان ندارد، آن را خاتمه خواهم داد. اگر گمان می‌کردم این چند کلمه هم برای مخاطبان مفید نیست، حتما آنها را نیز به زبان نمی‌آوردم.

متأسفانه پس از خواندن یادداشت اخیر حسن محدثی در پاسخ یادداشتی که من درباره ادعاهایش در خصوص اسلام‌پژوهی آکادمیک نوشته بودم (اینجا)، متوجه شدم که این زمان خیلی زودتر از آنچه فکر می‌کردم، فرا رسیده است. از این رو، پاسخ‌ ایشان ـ که اخیرا مشتمل بر مناجات‌هایی با خداوند نیز می‌شود ـ مستقیما در اینجا بازنشر نخواهد شد؛ طبیعتا هر کس طالب است می‌تواند به کانال ایشان مراجعه کند(اینجا).

اما اینکه چرا این گفت‌وگو به انسداد کشیده شده است، دلیلش دو چیز است: طفره رفتن از پاسخ‌گویی و نسبت دادن دعاوی دلخواه ایشان به بنده. محدثی در پاسخی که به یادداشت اولیه من داد (اینجا) ادعاهای ناروایی درباره اسلام‌پژوهی آکادمیک مطرح کرد و همه کارهای پژوهشگران این حوزه را یک‌سره «اعتقاداندیشی» خواند، یادداشت اخیر بنده در پاسخ به این ادعاهای وی در خصوص اسلام‌پژوهی آکادمیک بود و متأسفانه ایشان رندانه از پاسخگویی در قبال ادعاهایی که مطرح کرده است طفره رفته است و درباره چیزهای دیگری صحبت کرده است.

علاوه بر این با طرح مطالبی در خصوص جامعه‌شناسی دین و همینطور نقل‌قول‌هایی از متن بنده، تلاش کرده است نشان دهد که نگارنده چقدر نابخردانه از یک جمله وی این همه مطلب استخراج کرده‌ام! این در حالی است که بنده در یادداشت اخیرم به روشنی گفته‌ام که: «در راستای این دغدغه آن نوشته عرضه شد و صرفا به مثابه یک نمونه گفتار حسن محدثی به مخاطبانش را شاهدی روشن بر وجود این مشکل دانستم». همچنین در یادداشت اول نوشتم که: «آنچه که من از سر تجربه‌ی تعامل با دغدغه‌مندان حوزه جامعه‌شناسی دریافتم این است که ... » و همینطور أمارات و اشارات دیگری که در متن وجود دارد حاکی از آن است که بنده از یک تجربه زیسته و تفسیری که من از آن تجربه دارم سخن می گویم و جمله محدثی در کانالش را نیز را در راستای همان تجربه می‌فهمم و تفسیر می‌کنم، حتی اگر خود وی آگاهانه یا ناآگاهانه این نسبت را نفی کند.

اگر کسی تجربه و تفسیر دیگری دارد و حس می کند از قضا جامعه‌شناسی با اسلام‌پژوهی مدرن دیالوگ خوبی دارد و اتفاقا عمده جامعه‌شناسان ما از آن باخبر و به طور جدی در تعامل با آن هستند و از دستاوردهای آن بهره می‌برند و برعکس اتفاقا نقطه تمرکز دیالوگ آنها با اسلام‌شناسی انقلابی و روشنفکری دینی نیست، حتما تجربه وی محترم است. این یادداشت‌ها طبیعتا تلنگری است برای کسانی که خوابند نه آنان که خود را به خواب زده‌اند.

همچنین محدثی در یادداشت اخیرش انگاره «جامعه‌شناسی دین» را عَلَم می کند؛ انگاره‌ای که بنده در دو یادداشت‌ام صرفا یک‌بار آن را به کار بردم. بر خلاف داوری وی، در یادداشت اخیرم ـ که گویا وی آن را درست نخوانده است ـ نوشتم: «متأسفانه فضای گفتمانی جامعه‌شناسی و مخاطبان آن به شکلی دروازه‌بانی شده است که یک دوگان تصنعی میان الهیات و جامعه‌شناسی برایشان ایجاد شده است(شما بخوانید اسلام فرهنگ و اسلام عقیده). بنده همان‌طور که در سخنرانی شریعتی اشاره کرده‌ام ... در میانه اسلام عقیده و اسلام فرهنگ یک منزلگاه میانی به نام اسلام‌پژوهی آکادمیک وجود دارد. متأسفانه "شیخ" و "جامعه‌شناس" هر دو انگیزه کافی و وافی برای نادیده گرفتن آن را دارند (توصیه می‌کنم سخنرانی تا دقیقه 32 مرور شود)».

هنوز قلم من از نوشتن این جملات خشک نشده است که محدثی نشان داد دقیقا همین کار را انجام می دهد. یعنی جایگاه میانی اسلام پژوهی آکادمیک که دیسیپلینی «توصیفی ـ تاریخی ـ برون دینی» است را در برابر اسلام عقیده که «تجویزی ـ غیرتاریخی ـ درون‌دینی» و جامعه شناسی که «انتقادی – غیرتاریخی ـ برون دینی» است، به رسمیت نمی‌شناسد. وی سویه «برون‌دینی» را به جامعه‌شناسی دین می‌کاهد و وانمود می‌کند که من درباره جامعه‌شناسی دین سخن می گویم در حالی که چیزی درباره آن نمیدازنم، در حالی که اتفاقا اعتراض بنده به این رادیکالیسم و انحصارطلبی دیسیپلینی است و حتما درباره چیزهایی که می‎گویم اندکی می‌دانم.

https://t.me/Khanishha/648


ادامه
422 viewsedited  17:54
باز کردن / نظر دهید
2021-05-10 20:51:17
آفتاب آمد دلیل آفتاب: انسداد گفت‌وگو با حسن محدثی

دکتر سیدمحمدهادی گرامی
عضو هیات علمی پژوهش‌گاه علوم انسانی
۲۰ اردی‌بهشت ۱۴۰۰

#گرامی
#جامعه‌شناسی_دین
#اسلام‌پژوهی_آکادمیک


@NewHasanMohaddesi
361 viewsedited  17:51
باز کردن / نظر دهید
2021-05-10 20:06:17 https://kadivar.com/18760/
393 views17:06
باز کردن / نظر دهید
2021-05-10 19:56:26 با عرض سلام خدمت جناب آقای دکتر محدثی

و همه مخاطبان محترم بحث نزول قرآن

به بهانه طرح این مبحث در کانال، می‌خواهم تجربه بسیارخوب خودم از درگیرشدن با مباحث نزول را به اشتراک بگذارم. ماه گذشته به دلیل مأموریت برای انجام یک پژوهش سازمانی درباره قرآن، به موضوع کیفیت نزول قرآن تمرکز کردم. به این منظور با یکی از آقایان در قم مشورت کردم که چه کار کنم و چه کار نکنم. ایشان که خود، حوزوی است و پدر فقیدشان نیز روزگاری از اعاظم علوم قرآنی در حوزه بود، مطالعه کتاب «اسباب‌النزول» اثر واحدی نیشابوری را پیشنهاد کرد. پس از آن، به مدت یک هفته، بر مطالعه این کتاب دویست و پنجاه صفحه‌ای، تمرکز و دقت به خرج دادم. مطالعه اسباب‌النزول تقریباً من را به این باور قطعی رساند که اکثر آیات قرآن به طور تدریجی نازل شده‌اند و شاید در آن هنگام اگر از کسی می‌شنیدم که اکثر سور قرآن دفعی‌النزول بوده‌اند، تعجب می‌کردم و بر ناآگاهی‌اش لبخندی می‌زدم اما دست بر قضا، در ادامه این پژوهش با شخصیت و آثار دکتر جعفر نکونام آشنا شدم. مطالعه کتاب «درآمدی بر تاریخ‌گذاری قرآن» و مقاله «جستاری در تاریخ‌گذاری قرآن» و نیز برخی درسنامه‌های ایشان که توسط شاگردان در اینترنت انتشار یافته است، من را عمیقاً به فکر فرو برد. استدلال‌های چندبعدی دکترنکونام در آثارش برای من – که گرچه تخصص آکادمیک قرآن ندارم اما سال‌ها با مطالعه تاریخ اسلام و تفسیر درگیر بوده‌ام – در حال حاضر من را به این تحلیل رسانده است که طبق نظر ایشان اکثر سوره‌های قرآن دفعی‌النزول بوده‌اند. البته دفعی‌النزول لزوماً به این معنا نیست که در یک دقیقه نازل و انشاء شده باشد، بلکه ممکن است این نزول و انشای آن، یک شبانه‌روز زمان برده باشد یا چند روز متوالی پشت سر هم زمان طول کشیده باشد. مثل نزول سوره مائده در روزهای آغازین ماه ذی‌الحجه سال 8 هجری. تعداد معدودی از سوره‌های بلند نیز طی یک سال اما به طور منظم تکمیل شده‌اند. مثل سوره بقرة که در طول سال 2 هجری و در چند فقره تکمیل شد به این شکل که فقره مربوط به آیات تغییرقبله در شعبان یا رمضان، فقره مربوط به آیات روزه در رمضان و فقره آیات مربوط به حج در اواخر آن سال نازل شد. هنوز از شوک مطالعه آثار و آرای دکترنکونام خارج نشده بودم که اخیراً دیدم بحث نزول قرآن در کانال دکترمحدثی شکل گرفته است. خواستم بدینوسیله به همه دین پژوهان عرض کنم که این موضوع، موضوع بسیارمهمی در دین‌پژوهی است و خوب است برای تحلیل بهتر، آثار و استدلال‌های مختلف حول این موضوع را بخوانیم.

مجتبی اصغری
دانشجوی ارشد علوم اجتماعی دانشگاه تهران
۲۰ اردی‌بهشت ۱۴۰۰

@NewHasanMohaddesi
403 views16:56
باز کردن / نظر دهید
2021-05-10 19:53:14 آقای دکتر نکونام، عرض سلام و احترام

این عبارت شما که «یک محقق هرگز مقلد بزرگانی چون حضرت علامه طباطبایی نیست» کاملا صحیح است و به همین اعتبار، عبارت قبلی شما، یعنی «من از تقسیم بندی های رایج ..... گذشته ام. این مباحث برای مبتدیان است.» بیهوده است. زیرا صرفا استدلال‌های شما مهم است.

اما در خصوص استدلال شما
به پیوند لفظی و معنایی بین آیات یک سوره اشاره فرمودید و نتیجه گرفتید این آیات پشت سر هم نازل شده است.
اما پیوند لفظی و معنایی الزاما این نتیجه را به دست نمی‌دهد.
چرا؟
چون در تضاد با عقیده ی شما مبنی بر الهی، غیبی بودن و اعجاز قرآن است.(اشاره کردید در سوره ی مزمل و در مکه، خبر از قتال در آینده، در دوران مدینه می‌دهد.).
پس می تواند پراکنده نازل شود، بی آنکه پیوند لفظ و معنا بگسلد!
اگر بگویید قرآن کلام نبی است، پس آیات مذکور از سوره‌ی مزمل مدنی است. یعنی آیاتی مدنی در سوره‌ای مکی!
در نتیجه این استدلال مورد قبول نیست.

بنده از نظر دانش در این زمینه، صاحب نظر نیستم. به این امر معترفم.
کتاب شما حاکی از تلاش و پژوهش شما در این زمینه است. از محبت شما بابت ارسال آن سپاس گزارم. نگاهی گذرا انداختم و در اولین فرصت این کتاب و سایر کتب در این زمینه را کامل مطالعه خواهم نمود و قطعا مطالب زیادی خواهم آموخت. چه بسا نظرم عوض شود!

با تقدیم احترام
سیدحمیدرضا رضوی
۲۰ اردی‌بهشت ۱۴۰۰

@NewHasanMohaddesi
445 views16:53
باز کردن / نظر دهید
2021-05-10 10:59:13 سلام و عرض احترام


مناقشه در موضوع دفعی النزول یا تدریجی النزول بودنِ قرآن، مشکلِ فهمِ پریشانی بین المتنی برخی از سوره ها را مرتفع نمی‌کند.
چه! برای فهم هر متنی، تا، سنخ تعبیرات از نظر رتوریک و دلالت آن بر محتوی و مضمون مربوطه، ارزیابی و معلوم نشود، مناقشاتی از قبیلِ شان نزول و سبب نزول ، ما را به جایی نمی‌رساند. آیا ما نوع سخن گفتن قران را می‌توانیم در تقسیم بندیهای مطرح و مرسوم (فلسفی،اخلاقی،هنری _ادبی، علمی، روایی، عرفانی،دینی و...... ) بگنجانیم؟

کسی که آشنایی به محتوی و تعبیرات قرآن دارد،تصدیق می‌کند که قرآن سبک ویژه و مخصوص به خودش را دارد، به این معنا که از نظر فرم و بیان ویژه است و از نظر محتوی و موضوعات،شباهتهایی به عهدین دارد، لذا نظریه جناب دکتر مجتهد شبستری که زبان قران را "زبان ایمانی " توصیف نموده اند،و سبک بیان بیش از ۵۰۰۰ آیه را روایی دانسته اند،بلامحل نیست!

اساساً روایت چگونه و چرا بیان می‌شود؟ زاویه ای است که از آنجا میتوان به منشاءِ کنشها و واکنشهای زبانی راوی رسوخ نمود و دستاوردهای بسیار ارزنده ای را بدست آورد.

اینجانب با تاسی از تئوری ها و فرضیه های جناب شبستری در موضوع قرآن به‌عنوان یک متن تاریخی و ایمانی،باورمندم که منشاء بسیاری از دگمها و جزمیتهای لایتغیری که مفروضات قطعی در نظر مفسران و مترجمان تلقی شده است،از منظر گاه بلا وجهی نشات گرفته است. دال مرکزی این منظر گاه،" سخن خدا " تلقی شدن قرآن است.

اگر این دیدگاه با محوریت اصول زبان شناسی (فلسفه تحلیلی ) مورد نقد و برسی واقع شود، افقهایی در پیش روی ما، با تکیه بر گزاره های قرآن باز می‌شود. منظر گاه بلاوجه چیست؟ همان رویه ها و متد اتخاد شده در فهم و پژوهش قرآن،که متقدمان از قرن دوم هجری آغاز کرده اند!

این منظر گاه، پایه اساسی اش بر تاریخ آشفته ای بنا شده است که این تاریخ بر روایات و حوادث و رویدادهای زمان حیات پیامبر بنا شده است که اساسا امکان استخراج صدق و کذب و امکان تصدیق یا تکدیب میسر نیست. مباحثی مثل شان نزول،دفعی النزول،تدریجی النزول، روایات مطرح شده پیرامون سوره ها و آیات مختلف، و نیز مباحث مطرح در دیدگاه فلاسفه مسلمان پیرامون ماهیت قرآن،ما را به هیچ جا نرسانده است،همچنانکه ۱۲۰۰ سال تلاش و تکاپوی متکلمان و فلاسفه و فقها و عرفا،افق روشن و متقنی را برای ما به ارمغان نیاورده، ادامه این مسیر بلا وجه است! لذا طرحی نو باید در انداخت و قران وگزاره های آن را با ذربین "زبانشناسی " باید ارزیابی کرد و فهمید.

با سپاس
محمود اصغرپور
۲۰ اردی‌بهشت ۱۴۰۰


@NewHasanMohaddesi
649 viewsedited  07:59
باز کردن / نظر دهید
2021-05-09 22:57:40 حسن محدثی‌ی گیلوایی عزیز
با درود و شب آرام

اول از همه دعوت به آرامش

دوم) همچنان که نیک می‌دانید و در این زمینه دستی نیز بر آتش داشته و دارید، فساد سیستماتیک دانشگاهی سطح علمی و پژوهشی را به‌طور عجیبی و عمیقی فروکاهیده است
در نتیجه نمی‌توان همچون گذشته داشتن مدرک یا حضور در فضای دانشگاهی را دال بر دانش دانست.

سوم) این تعصب عقلانی و مشکل فرهنگی دانا دانستن خود و نتایج آن که موضوع از زاویه دید من درست است در تمام سطوح این جامعه کم یا زیاد وجود داشته و دارد. در نتیجه تا آن را چاره نباشد، این‌گونه بازخوردها و انتقادات تقریباً غیر معمول نیست.

سلامت و پایدار بمانید

رضا اقبالی
۱۹ اردی‌بهشت ۱۴۰۰

@NewHasanMohaddesi
717 viewsedited  19:57
باز کردن / نظر دهید
2021-05-09 18:18:23 جامعه‌شناس دین ایرانی و هروله بین امید و ناامیدی: پاسخی به حضرت گرامی /۲

حسن محدثی‌ی گیلوایی
۱۹ اردی‌بهشت

اکنون از مخاطبان فهیم و اندیشه‌مند تقاضای کمک دارم. صمیمانه تقاضا دارم به من بفهمانند چه‌گونه می‌توان از این جمله‌ی من («مخاطبان عزیز توجه بفرمایید که بحث من در این جلسه بحثی درون‌دینی و هنجارین نخواهد بود») نتایجی را گرفت که حضرت دکتر «محمدعلی گرامی» گرفته است:

«چرا حسن محدثی هنوز از اسلام‌پژوهی آکادمیک بی‌خبر است؟! ... متأسفانه گفتمان جامعه‌شناسی بعد از چند دهه همچنان درگیر دیالوگ با نسخه‌های تاریخ گذشته از اسلام‌شناسی ـ یعنی اسلام‌شناسی انقلابی و اسلام‌شناسی روشنفکری دینی ـ است و همچنان به مطالعات عصر مدرن در حوزه اسلام، قرآن و تشیع وقعی نمی‌نهد. آنچه که من از سر تجربه‌ی تعامل با دغدغه‌مندان حوزه جامعه‌شناسی دریافتم این است که دلیل اصلی آن از ندانستن و عدم آگاهی از گستره و کیفیت مطالعات اسلام‌پژوهی با رویکردهای برون‌دینی و تاریخی در سطح جهان و ایران سرچشمه می‌گیرد است. طبیعتا این عدم آگاهی به نوبه خود عامل نخواستن و نتوانستن هم خواهد بود. به عنوان یک نمونه می‌توان به رخداد سخنرانی حسن محدثی در نشست‌های شبانه دین‌آنلاین درباره مدخل «علوم اجتماعی و قرآن» اشاره کرد. محدثی در گزاره‌ای اعجاب‌آور در کانال شخصی‌اش پس از بارگذاری اطلاعیه نشست می‌نویسد: «مخاطبان عزیز توجه بفرمایید که بحث من در این جلسه بحثی درون‌دینی و هنجارین نخواهد بود!» (گرامی، ۱۸ اردی‌بهشت ۱۴۰۰)»


خدای من، چه‌طور ممکن است؟ آیا من درست می‌بینم؟ چشمان خوداَم را می‌مالم و دو باره نگاه می‌کنم. خدای من، وقتی استاد دانش‌گاه و مدعی‌ی «تحقیقات آکادمیک» این‌طور سخن می‌گوید، من از بقیه چه انتظاری باید داشته باشم؟

خدایا این اعتماد به نفس و این اطمینان از کجا سرچشمه می‌گیرد که این آقای استاد دانش‌گاه و مدعی‌ی "تحقیقات آکادمیک" و "اسلام‌پژوهی آکادمیک" که من هنوز موفق به زیارت‌شان نشده‌ام، بر اساس یک جمله‌ی من (که در خطاب به مخاطبان‌ام با هدف تعیین جنس سخن‌رانی‌ام گفته‌ام) نتیجه گرفته است:

«چرا حسن محدثی هنوز از اسلام‌پژوهی آکادمیک بی‌خبر است؟!" (محمدعلی گرامی، ۱۸ اردی‌بهشت ۱۴۰۰).

خدایا او به هیچ‌یک از کتاب‌ها و آثاراَم ارجاع نداده‌ است ولی چنین نتیجه‌ای گرفته است! و بعد مرا با جامعه‌شناسی‌ی دین ایران و جامعه‌شناسی‌ی ایران برابر گرفته است!

خدایا مگر محدثی مظهر «گفتمان جامعه‌شناسی در چند دهه» است؟

«متأسفانه گفتمان جامعه‌شناسی بعد از چند دهه همچنان درگیر دیالوگ با نسخه‌های تاریخ گذشته از اسلام‌شناسی یعنی اسلام‌شناسی انقلابی و اسلام‌شناسی روشنفکری دینی ـ است و همچنان به مطالعات عصر مدرن در حوزه اسلام، قرآن و تشیع وقعی نمی‌نهد.» (محمدعلی گرامی، ۱۸ اردی‌بهشت ۱۴۰۰)

خدایا به درگاه خوداَت پناه می‌برم! هر چند مدتی است که دل‌اَم با تو خوش نیست زیرا مدتی در جهان من پدیدار نشده‌ای، ولی هنوز از سر ناچاری یا بدبختی یا محرومیت وجودی یا ... یا عادت یا هر چیز دیگری، هنوز به تو امیدواراَم!

خدایا از خوداَت و از بنده‌گان باشعوراَت تقاضای کمک دارم که بفهمانی‌ام و بفهمانندم و بگویندم که چه‌گونه چنین چیزهایی ممکن است در جهان ما اتفاق بیافتد؟

خدایا چه‌گونه یک استاد دانش‌گاه و مدعی‌ی «تحقیقات آکادمیک» می‌تواند این‌گونه سخن بگوید؟

خدایا همین‌جا رسماً و علناً اعلام می‌دارم روسیاه‌ام. مرا ببخشا و به من معرفت و حکمت بده و بیش‌تر با سکوت آشنا کن! و گاهی هم خوداَت را به من نشان بده تا قدری دل‌گرم شوم!

خدایا من هرگز فکر نمی‌کردم جملات‌ام این همه اهمیت داشته باشند!

خدایا کاری نکن که خدای ناکرده دچار توهم بشوم! آمین یا رب‌العالمین!

#گرامی
#جامعه‌شناسی_دین
#اسلام‌شناسی_آکادمیک

@NewHasanMohaddesi
985 viewsedited  15:18
باز کردن / نظر دهید