آسیب شناسی تاریخ صدر اسلام

2022-07-29 21:00:09 کتاب خلافت محمد (ص)، نوشته پروفسور مادلونگ، اسلام شناس آلمانی


کتاب خلافت محمد (ص) اثر پروفسور مادلونگ که نتيجه بيش از بيست سال پژوهش و تحقيق نويسنده دانشمند آن است يک اثر ماندگار در تاريخ مطالعات مربوط به صدر اول اسلام است. نويسنده دانشمند اين کتاب همه منابع اصلی را با دقت خوانده و از زير نگاه تيزبين خود گذرانده و روايتی خواندنی و مستند و در عين حال تحليلی از سير خلافت در اسلام تا پايان عصر حضرت امير (ع) به دست داده است. اين کتاب تاکنون به زبان عربی ترجمه نشده و متأسفانه گاهی آگاهانه مورد غفلت قرار گرفته است. شنيده ام حتی از برخی کتابخانه های عربی هم سانسور شده است. نويسنده به روشنی در اين کتاب بيان می کند که سقيفه حاصل يک برنامه ريزی حساب شده و کودتایی بر عليه خلافت مسلم خاندان پيامبر بود و روشن می کند که چگونه روند خلافت در دوران ابو بکر و عمر به حوادث خونين دوران عثمان انجامید. مهمترين بخش اين کتاب دوران خلافت پنج ساله حضرت امير را پوشش می دهد و در آن مادلونگ مدققانه به علل و اسباب سه جنگ دوران حضرت و دسيسه ها و عهدشکنی های مخالفان حضرت و رفتار اصولی و عدالت خواهانه و مبتنی بر وفاداری بر سنت پيامبر از سوی حضرت می پردازد. خواننده اين کتاب به دقت در جريان جزئيات حوادث تاريخی منتهی به سه جنگ جمل، صفين و نهروان و حوادث منتهی به شهادت حضرت امير و تا دوران خلافت امام مجتبی و روی کار آمدن معاويه قرار می گيرد و روايتی مبتنی بر منابع و به دور از داوری های شتابزده را در آن معاينه می بيند. البته ممکن است با برخی از نظرات نويسنده و در نوع تحليل او از مسائل موافق نباشيم اما بی گفتگو تاکنون کتابی بدين پايه از اعتبار و جامعيت در اين زمينه نوشته نشده است. کتاب و مقاله تاکنون به زبان های اروپایی درباره موضوعات مرتبط با خلافت اوليه کم منتشر نشده است. اما متأسفانه بسياری از آنها به نحوی جانبدارانه است و تأثير منابع اموی و يا روايات زبيری در آنها بسيار مشهود است. برای نخستين بار استاد مادلونگ بر اساس نگاهی بی طرف روايتی از داستان خلافت را به زبان انگليسی عرضه می کند که البته در کليت آن روايت شيعی از خلافت را تأييد و حقانيت و البته مظلوميت بی مانند حضرت امير صلوات الله عليه را مورد تصديق قرار می دهد. باز کردن / نظر دهید

2022-07-17 21:17:05 مسأله شماره ۴
راویان حدیث غدیر در کتاب الغدیر علامه امینی
#مسائل_تاریخی

این بحث را به انگیزه نیاز به اثبات صحّت حدیث غدیر و اثبات تواتر آن مطرح نمی کنم؛ زیرا ذات این حدیث و جوهره قائم به نفس آن از هر گونه بحثی بی نیاز است. با وجود اینکه راویان بسیاری از اسناد این حدیث، راویان صحیحین مسلم و بخاری هستند و حافظ ابوعیسی، مولف یکی از صحاح عامه مشهور به سنن ترمذی  پس از روایت کردن آن می نویسد : 《هذا حدیث حسن صحیح》[۱]، چه کسی از اهل سنت و جماعت می تواند در صحّت آن تردیدی به خود راه دهد ؟!
با تمام این احوال، مروری بر آنچه علامه شیخ عبدالحسین امینی در اثر سترگ خود تحت عنوان الغدیر انجام داده است را در این شب مبارک بر خود لازم دانستم.
علامه امینی در الغدیر، پس از جمع آوری اسلمی ۱۱۰ تن از بزرگان صحابه که حدیث غدیر را روایت نموده اند می نویسد : 《به اقتضای طبیعت، تعداد راویان باید چندین برابر باشد؛ زیرا اصحابی که این حدیث را شنیده و حفظ کرده اند، بیش از هزار نفر بوده اند و طبیعتاً هنگام بازگشت از سفر برای دیگران هم بازگو کرده اند؛ چون عادت هر مسافری نقل وقایع عجیبی است که در سفر شاهد آنها بوده است》. وی پس از آن در موسوعه الغدیر، ۸۴ تن از تابعان را نام می برد که حدیث غدیر از آنان روایت شده است. سپس ۳۶۰ نفر از علمای قرنهای پیاپی از قرن دوم تا چهاردهم که این خدیث را به سند های گوناگون در کتابهای خود ذکر کرده اند را بر شمرده است. در ادامه نیز به نام بردن از مورخین و محدثینی از اهل سنت می پردازد که نقل این حدیث در کتابهایشان آنان را قانع نساخته و پیرامون آن کتاب مستقلی نگاشته اند. از جمله مشهور ترین آنان را می توان محمد بن جریر طبری (م ۳۱۰)، نویسنده کتاب تاریخ الرسل و الملوک (مشهور به تاریخ طبری) در تاریخ و کتاب مفصلی در تفسیر دانست. طبری به گفته حموی در کتاب معجم الاُدباء : کتابی در فضائل علی بن ابی طالب نگاشته است که در آغاز آن پیرامون صحّت روایات غدیر خُمّ سخن گفته و سپس فضایل آن حضرت را برشمرده است ... [۲]. ذهبی می‌گوید: «یک جلد از کتاب طبری درباره طُرُق حدیث غدیر، تألیف ابن جریر طبرى، را دیدم و از این کتاب و زیادى طُرُقش وحشت کردم» [۳]. ابن کثیر در این‌باره گفته: «اعتنا نموده است به این حدیث (حدیث غدیر) أبو جعفر محمد بن جریر طبری صاحب تفسیر و تاریخ؛ پس درباره آن، جمع نموده است دو جلد که در آن؛ اسناد، طرق حدیث و الفاظ این حدیث را آورده است» [۴].




۱_ سنن ترمذی/ ج ۵/ ص ۵۱۵/ ح ۳۷۱۳

۲_ محجم الاُدباء/ یاقوت حموی/ ج ۱۸/ ص ۸۴

۳_ تذکرة الحفاظ/ شمس الدین ذهبی/ ج ۲/ ص ۲۰۳/ بیروت، دار الکتب العلمیة

۴_ البدایة و النهایة/ ابن کثیر دمشقی/ ج ‏۵/ ص ۲۰۸/ بیروت، دار الفکر باز کردن / نظر دهید

2022-07-17 20:23:44 حکایتی شگفت از خلیفه اموی، عمر بن عبدالعزیز (م ۱۰۱) و حدیث غدیر، به روایت ابوالفرج اصفهانی (م ۳۵۶)


مردی به نام یزید بن عیسی بن مورق، از موالی امام علی (ع)، در شهرک خناصره ـ شهری از توابع حلب ـ بر عمر بن عبدالعزیز وارد شد، در حالی که خلیفه به افراد غریب ۲۰۰ درهم [سکه نقره] می داد.
عمر بن عبدالعزیز از یزید بن عیسی پرسید: از کجا هستی؟ گفت: حجاز. پرسید: کجای حجاز؟ گفت: مدینه. پرسید: کدام طایفه؟ گفت: قریش. پرسید: کدام جماعت از آنان؟ گفت: بنی هاشم. پرسید: از کدام دسته آنان؟ گفت: مولی علیّ. [از موالی امام علی هستم] و ساکت شد. گفت: کی؟ گفت: ابن ابی طالب.
عمر نشست، عبا را پهن کرد، و دست روی سینه گذاشت و گفت: و اَنا واللّه مولی علیّ. به خدا سوگند من هم از موالی علی هستم. بعد عمر ادامه داد: شهادت می دهم که شماری از کسانی که رسول را درک کردند، گفتند که رسول (ص) فرمود: من کنتُ مولاه، فعلیّ مولاه. بعد هم ـ با این که به دیگران ۲۰۰ درهم می داد دستور داد تا ـ به یزید پنجاه دینار ـ سکه طلا ـ بدهند و این به سبب آن است که از موالی علی است.
سپس از او پرسید: آیا تو هم وظیفه ای [پولی از بیت المال] می گیری؟ گفت خیر؛ عمر برای او وظیفه ای قرار داد و به او گفت: به سرزمین خودت برو، این پول همان طور که به دیگران می رسد، برای تو هم خواهد رسید.
متن عربی روایت چنین است:
أخبرنا محمد بن العبّاس اليزيديّ قال حدّثنا عمر بن شبّة قال حدّثنا عيسى بن عبد اللّه بن محمد بن عمر بن عليّ قال أخبرني يزيد بن عيسى بن مورق قال:
كنت بالشام زمن ولي عمر بن عبد العزيز، و كان بخناصرة و كان يعطي الغرباء مائتي درهم. قال: فجئته‏ فأجده متكئا على إزار و كساء من صوف. فقال لي: ممن أنت؟ قلت: من أهل الحجاز. قال: من أيّهم؟ قلت: من أهل المدينة. قال: من أيّهم؟ قلت: من قريش. قال: من أيّ قريش؟ قلت: من بني هاشم. قال: من أيّ بني هاشم؟ قلت: مولى عليّ. قال: من عليّ؟ فسكتّ. قال: من؟! فقلت: ابن أبي طالب. فجلس و طرح الكساء ثم وضع يده على صدره و قال: و أنا و اللّه مولى عليّ، ثم قال: أشهد على عدد ممّن أدرك النبيّ صلى اللّه عليه و سلم/ يقول: قال رسول اللّه صلى اللّه عليه و سلم: «من‏ كنت‏ مولاه‏ فعليّ مولاه». أين مزاحم؟ كم تعطي مثله؟ قال: مائتي درهم. قال: أعطه خمسين دينارا لولائه من عليّ. ثم قال: أ في فرض أنت؟ قلت لا. قال: و افرض له، ثم قال: الحق بلادك فإنه سيأتيك إن شاء اللّه ما يأتي غيرك. (الاغانی: ج ۹/ ص ۱۸۱) باز کردن / نظر دهید

2022-01-16 01:02:33 آسیب شناسی تاریخ صدر اسلام pinned «* لازم به ذکر است که هشتک های 《مسائل تاریخی》هر یک به تنهایی برای علاقه مندان قابل استفاده هستند لکن هشتک های 《سیره》صرفاً در صورت مطالعه از ابتدا و طبق ترتیب قابل بهره برداری بوده و هر یک از مطالب آن به تنهایی مفید فایده نمی باشد .» باز کردن / نظر دهید

2022-01-16 01:01:52 * لازم به ذکر است که هشتک های 《مسائل تاریخی》هر یک به تنهایی برای علاقه مندان قابل استفاده هستند لکن هشتک های 《سیره》صرفاً در صورت مطالعه از ابتدا و طبق ترتیب قابل بهره برداری بوده و هر یک از مطالب آن به تنهایی مفید فایده نمی باشد . باز کردن / نظر دهید

2021-12-31 00:30:30 از مطالب ذکر شده و قرائن ارائه شده این مطلب روشن می گردد که شهادت حضرت زهرا (س) بواسطه ضربات وارده به ایشان و اسقاط جنین آن حضرت در جریان هجوم به خانه وحی دست کم میان شیعیان قرون نخستین مورد اتفاق محدثین و مورخین بوده و همانطور که شیخ طوسی اظهار می دارد ، در شیعه اختلافی در وقوع آن نیست و تردید ها و شبهات وارده به قضیه تاریخی مذکور ، مختصّ سنوات اخیر بوده و اصالت تاریخی ندارند . البته همانطور که بیان گشت ، اثبات این مقوله تاریخی از مصادر دست اول و مورد پذیرش اهل سنت نیازمند بررسی های فراوان بوده و طرح آن در این مجال ، مقصود ما نمی باشد . باز کردن / نظر دهید

2021-12-30 23:58:39 اما آنچه مورد اشکال واقع می شود شهادت حضرت زهرا (س) بواسطه ضربات وارده به ایشان و اسقاط جنین است . صحت این ادعا که این مقولات از منابع متقدم اهل سنت قابل اثبات هستند یا خیر نیاز به بررسی فراوان و پژوهشی عظیم دارد و در این نوشته قصد پرداختن به آن را نداریم . بلکه نیت داریم بواسطه استناد به نوشته های برخی متقدمین امامیه و گزارش برخی رجالیون و مورخین عامه ، اعتقاد علمای امامی مذهب متقدم به شهادت حضرت زهرا (س) به نحو مشهور را اثبات نموده و اتفاق نظر جامعه شیعه قرون نخستین بر این امر تاریخی را مستدل نماییم .


محدثین و مورخین متقدم امامیه

محمد بن علی بن بابویه قمی ، صدوق (م ۳۸۱) :
... المُحسِنُ ؛ وَ هُوَ السِقطُ الَّذی ألقَتهُ فاطِمَةُ لَمّا ضُغِطَت بَینَ البابَینِ .
معانی الأخبار/ ص ۲۰۶/ قم

محمد بن محمد بن نعمان ، مفید (م ۴۱۳) :
... فَرَفَسَهَا بِرِجْلِهِ وَ كَانَتْ حَامِلَةً بِابْنٍ اسْمُهُ الْمُحَسِّنُ فَأَسْقَطَتِ الْمُحَسِّنَ مِنْ بَطْنِهَا ثُمَّ لَطَمَهَا ...
الإختصاص/ ص ۱۸۳/ مؤسسة الأعلمی للمطبوعات ، بیروت

محمد بن حسن طوسی ، شیخ الطائفة (م ۴۶۰) :
وَ المشهورُ الّذی لا خِلافَ فیهِ بَینَ الشیعَةِ أنَّ عُمَرَ ضَرَبَ عَلی بَطنِها حَتّی أسقَطَت ...
تلخیص الشافی/ ج ۳/ ص ۱۵۶/ مطبعة الآداب ، نجف

ابومنصور جمال الدین ، حلّی (م ۷۲۶) :
وَ ضُرِبَت فاطِمَةُ فَألقَت جَنیناً اسمُهُ مُحسِنٌ ...
شرح التجرید/ ص ۳۷۶/ قم

شعرای متقدم امامیه

ابوهاشم اسماعیل بن محمد ، حِمیَری (م ۱۷۳) :
ضُرِبَت وَ اهتُضِمَت مِن حَقِّها
وَ اُذیقَت بَعدَهُ طَعمَ السَلَع
قَطَعَ اللهُ یَدَی ضارِبِها
وَ یَدَ الراضی بِذاکَ المُتَّبِعِ
الصراط المستقیم/ ج ۳/ ص ۱۳/ المکتبة المرتضویّة

علی بن محمد بن عمّار ، برقی (م ۲۴۵) :
لِأنَّهُ ضارِبُ الزهراءِ فاطِمَةَ
وَ كاسِرُ بابِها ظُلماً وَعُدواناً
مثالب النواصب/ ص ۴۲۳/ مصوّرة مرکز إحیاء التراث الإسلامی ، قم

گزارش اهل سنت از اعتقاد امامیه به این مقوله تاریخی

مطهر بن طاهر ، مقدسی (م ۳۵۵) :
... وَ وَلَدَت مُحسِناً وَ هُوَ الَّذی تَزعُمُ الشیعةُ أنَّها أسقَطَتهُ مِن ضَربَةِ عُمَرَ .
البدء و التاریخ/ ج ۵/ ص ۲۰/ بغداد

ابوبکر محمد بن طیب ، باقلانی (م ۴۰۳) :
... وَ قَولُهُم ... إنَّ عُمَرَ رَفَسَ فاطِمَةَ حَتّی أسقَطَت بِمُحسِنٍ .
نکت الإنتصار لنقل القرآن/ ص ۳۶/ مصر

فخرالدین ابوحامد عبدالحمید ، ابن ابی الحدید (م ۶۵۶) :
فَأمّا الاُمورُ الشَنیعَةُ المُستَهجَنَةُ الَّتی تَذکُرُها الشیعَةُ ... أنَّ عُمَرَ أضغَطَتها بَینَ البابِ وَ الجِدارِ فَصاحت یا أبَتاه یا رَسولَ الله وَ ألقَت جَنینَها مَیِّتاً ...
شرح نهج البلاغه/ ج ۲/ ص ۵۹/ قم

ابن حجر عسقلانی (م ۸۵۲) :
قال العسقلانی : و قال محمد بن أحمد بن حماد الکوفی الحافظ بعد أن أرّخ موته : کان مستقیم الأمر عامّة دهره ، ثم فی آخر أیّامه کان أکثر ما یقرأ علیه المثالب ، حضرته و رجل یقرأ علیه أنّ عمر رفس فاطمة حتّی أسقطت بمحسن .
لسان المیزان/ ج ۱/ ص ۲۶۸

محدثین و مورخین غیر شیعه

ابوالحسن علی بن الحسین ، مسعودی (م ۳۴۶) :
فَوَجهُوا اِلی مَنْزلِهِ فَهَجَمُوا عَلَیْهِ وَ اَحْرَقُوا بابَهُ ... وَ ضَغَطُوا سَیدَةَ النساءِ بِالْبابِ حَتی اَسْقَطَتْ مُحْسِنا .
إثبات الوصیّة/ ص ۱۴۵/ دار الأضواء

ابراهیم بن سیّار النظام المعتزلی (م ۲۳۱) :
روی الشهرستانی فی کتابه (الملل و النحل) عن النظام انّه قال : اِنّ عُمَرَ ضَرَبَ بَطْنَ فاطِمَةَ یَوْمَ الْبَیْعَةِ حَتی اَلْقَتْ اَلْجَنینَ مِنْ بَطْنِها .
الملل و النحل/ ج ۱/ ص ۵۷

ابو محمد عبد الله ، ابن قتیبه دینوری (م ۲۷۶) :
روی ابن شهرآشوب عن کتاب المعارف لابن قتیبة انّه قال : أنّ محسناً فسَدَ مِن زَخم قُنفذ العدوي .
المناقب/ ج ۳/ ص ۳۵۸ باز کردن / نظر دهید

2021-12-30 23:58:06 ( جهت اطمینان از اتفاق مورخین شیعه و سنی بر مقوله مذکور رجوع کنید به : مأساة الزهراء (س) نوشته علامه جعفر مرتضی عاملی ، ملاحظات علی منهج السید محمد حسین فضل الله نوشته سید یاسین موسوی ، گزیده ای جامع از الغدیر علامه امینی نوشته محمد حسن شفیعی شاهرودی ، الصحیح من سیرة الامام علی (ع) نوشته علامه جعفر مرتضی عاملی ، دانشنامه شهادت حضرت زهرا (س) نوشته علی لبّاف ، نگرشی در اسناد و مدارک هجوم به خانه صدیقه طاهره علیها سلام از قرن اول هجری تا کنون نوشته عبدالزهراء مهدی و کتب دیگری که به بررسی شهادت حضرت زهرا (س) نوشته شده اند ) باز کردن / نظر دهید

2021-12-30 23:57:05 ابن ابی شیبه می نویسد : حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بِشْرٍ نا عُبَیْدُ اللَّهِ بْنُ عُمَرَ حَدَّثَنَا زَیْدُ بْنُ أَسْلَمَ عَنْ أَبِیهِ أَسْلَمَ أَنَّهُ حِینَ بُویِعَ لِأَبِی بَکْرٍ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ کَانَ عَلِیٌّ وَالزُّبَیْرُ یَدْخُلَانِ عَلَى فَاطِمَةَ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فَیُشَاوِرُونَهَا وَیَرْتَجِعُونَ فِی أَمْرِهِمْ , فَلَمَّا بَلَغَ ذَلِکَ عُمَرَ بْنَ الْخَطَّابِ خَرَجَ حَتَّى دَخَلَ عَلَى فَاطِمَةَ فَقَالَ: «یَا بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ , وَاللَّهِ مَا مِنْ أَحَدٍ أَحَبَّ إِلَیْنَا مِنْ أَبِیکِ , وَمَا مِنْ أَحَدٍ أَحَبَّ إِلَیْنَا بَعْدَ أَبِیکِ مِنْکِ, وَایْمُ اللَّهِ مَا ذَاکَ بِمَانِعِی إِنِ اجْتَمَعَ هَؤُلَاءِ النَّفَرُ عِنْدَکِ ; أَنْ أَمَرْتُهُمْ أَنْ یُحَرَّقَ عَلَیْهِمِ الْبَیْتُ» , قَالَ: فَلَمَّا خَرَجَ عُمَرُ جَاءُوهَا فَقَالَتْ: تَعْلَمُونَ أَنَّ عُمَرَ قَدْ جَاءَنِی وَقَدْ حَلَفَ بِاللَّهِ لَئِنْ عُدْتُمْ لَیُحَرِّقَنَّ عَلَیْکُمُ الْبَیْتَ وَایْمُ اللَّهِ لَیَمْضِیَنَّ لِمَا حَلَفَ عَلَیْهِ , فَانْصَرِفُوا رَاشِدِینَ , فَرَوْا رَأْیَکُمْ وَلَا تَرْجِعُوا إِلَیَّ , فَانْصَرَفُوا عَنْهَا فَلَمْ یَرْجِعُوا إِلَیْهَا حَتَّى بَایَعُوا لِأَبِی بَکْرٍ .
المُصَنَّف في الأحاديث والآثار لابن أبي شيبة ج 21 ص 143، اسم المؤلف: أبو بكر بن أبي شيبة، عبد الله بن محمد بن إبراهيم بن عثمان بن خواستي العبسي (المتوفى: 235هـ)، دار النشر: دار کنوز اشبیلیا، الطبعة: الأولى 1436هـ - 2015م، تحقيق: أ.د. الاستاذ سعد بن ناصر بن عبدالعزیز ابو حبیب الشثري
هنگامى که مردم با ابوبکر بیعت کردند، علی و زبیر در خانه فاطمه به گفتگو و مشاوره پرداخته بودند، این خبربه عمر بن خطاب رسید. او به خانه فاطمه آمد، و گفت: اى دختر رسول خدا، محبوب‌ترین فرد نزد ما پدر تو است و پس از او خودت ولى سوگند به خدا این محبت مانع از آن نیست که اگر این افراد در خانه تو جمع شوند من دستور دهم خانه را بر آن‌ها بسوزانند. این جمله را گفت و بیرون رفت، هنگامى که علی (علیه السلام) و زبیر به خانه بازگشتند، دخت گرامى پیامبر به علی (علیهم السلام) و زبیر گفت: عمر نزد من آمد و سوگند یاد کرد که اگر اجتماع شما تکرار شود، خانه را بر شماها بسوزاند، به خدا سوگند! آنچه را که قسم خورده است انجام مى دهد و به صلاحدید خود عمل کنید و نزد من بازنگردید.آن ها از نزد حضرت فاطمه رفتند و بازنگشتند تا اینکه با ابوبکر بیعت کردند .
صحیح؛ أخرجه أحمد فی فضائل الصحابة (532)، وابن عبدالبر فی الاستذکار 3/975،وابن أبی عاصم فی الآحاد (2952)
المُصَنَّف في الأحاديث والآثار لابن أبي شيبة ج 21 ص 144، اسم المؤلف: أبو بكر بن أبي شيبة، عبد الله بن محمد بن إبراهيم بن عثمان بن خواستي العبسي (المتوفى: 235هـ)، دار النشر: دار کنوز اشبیلیا، الطبعة: الأولى 1436هـ - 2015م، تحقيق: أ.د. الاستاذ سعد بن ناصر بن عبدالعزیز ابو حبیب الشثري
إسناده صحیحٌ
اخرجه ابن ابی شیبه فی المصنف(14/567-568) بهدا الإسناد
المذکر والتذکیر والذکر ص 91، اسم المؤلف: أبو بكر بن أبي عاصم وهو أحمد بن عمرو بن الضحاك بن مخلد الشيباني (المتوفى: 287هـ)، دار النشر: دار المنار - الرياض، الطبعة: الأولى 1413هـ، تحقيق: ياسر خالد بن قاسم الردادي
إسناده صحیحٌ
اخرجه ابن ابی شیبه فی المصنف(7/432-37045)
المذکر والتذکیر والذکر ص 41، اسم المؤلف: أبو بكر بن أبي عاصم وهو أحمد بن عمرو بن الضحاك بن مخلد الشيباني (المتوفى: 287هـ)، دار النشر: دار الصحابة للتراث-طنطا/مصر، الطبعة: الأولى 1412هـ-1992م، تحقيق: عمرو بن عبدالمنعم باز کردن / نظر دهید

2021-12-30 23:54:12 نخست لازم به ذکر است که در خصوص محاصره خانه آل الله برای گرفتن بیعت برای خلیفه اول و تهدید خلیفه ثانی به احراق بیت ، میان مورخین عامه و خاصه اختلاف نظری وجود ندارد و با توجه به کثرت نقل های تاریخی متقدم و متأخر در این خصوص ، محلی برای تردید و مناقشه در آن نیست . چه اینکه روایات محاصره و تهدید به احراق بیت در مصادری چون طبری/تاریخ الامم و الملوک/ج 3/ص 68/مؤسسة الأعلمی للمطبوعات،بیروت _ بلاذری/انساب الأشراف/ج 1/ص 586 و 587/دار الفکر،بیروت (اسناده صحیح) _ ابن ابی شیبه/المصنف/ج 21/ص 143 و 144/دار النشر و ج 8/ص 572 (اسناده صحیح) _ مسعودی/مروج الذهب/ج 1/ص 545/الأمیرة للطباعة و النشر و التوزیع،بیروت _ ابن قتیبه/الإمامة و السیاسة/ج 1/ص 30 _ ابن عبد ربه/العقد الفرید/ج 3/ص 63/طبع مصر و ... از منابع عامه و مصادر متعددی از خاصه ذکر شده است و هیچ عالِم اهل انصافی به اصل وقوع آن اشکالی وارد نکرده است . کما اینکه علامه مرحوم سید شرف الدین در این باره نوشته است : (( تهدیدهُم علیّاً بِالتحریق ثابتٌ بِالتواتر القطعی )) و سپس مجموعه ای از منابع موثق اهل سنت را در خصوص این حقیقت تاریخی ذکر می کند . ما به نقل روایت ابن ابی شیبه که از نظر سند و طبق مبانی رجالی عامه اشکالی به آن وارد نیست اکتفا می کنیم و خواننده را جهت اطلاع بیشتر از روایات مربوطه ، به مصادر مذکور ارجاع می دهیم . باز کردن / نظر دهید