کانال بازنگری

2022-10-08 15:46:49 برکات بی‌حجابی!

امیر ترکاشوند ۱۴۰۱/۰۷/۱۶

ابتدا به این سخنان علم‌الهدی که  دیروز در نماز جمعه مشهد گفته دقت کنید:

《۱- اگر بی‌حجابی رایج شد ... جوانی که باید مجاهد، ایثارگر و در مسیر اسلام باشد تبدیل به یک انسان بی‌بندوبار شود ۲- در عرصه عملیاتی حکمرانی دین، مهمترین موضوع، مساله حجاب است و در واقع حجاب، نشانه و پرچم حکمرانی دین است》

حال برای این‌که پی ببریم مراد وی از حجاب چیست، این سخنان سابق وی را بخوانید:

«علم‌الهدی: حجاب اسلامی این است که حتی صورت نیز پوشیده باشد»

یعنی همان حجاب طالبانی و عصر قجریِ معروف که هیچ چیزی از جسم زن نباید آفتابی شود و پیدا باشد.

نیز از دید وی باید زن و مرد را در دانشگاه (و طبیعتا مراکز اشتغال) جدا از هم نگه داشت؛ خوب دقت کنید:
《وقتی بنا شد در کلاس درس پسری کنار دختری بنشیند که این دختر آرایش کرده و موهایش پریشان است و بوی عطر آن در بینی این پسر پیچیده است اين معلم چگونه می تواند از این ۲ جوان ۲ انسان بسازد》

  او قاعدتا طرفدار پرده‌نشینی هم باید باشد چه، نظر تمام پیشینیان وی در فقه سنتی چنین است.


و اما برکات بی‌حجابی:
زنان شهری تا پیش از دوران معاصر تقریبا پوشش مطلوب علم الهدی را داشتند. کاش وی در آن زمان می‌زیست چه، به ندرت زنی را در سطح شهر می‌دید و اگر هم در کوی و برزن از این خانه به آن خانه می‌شدند همه را با چادر و روبنده می‌دید. زنان راهی به مدرسه و دانشگاه و مراکز اداری نداشتند که نگرانی وی را به بار آورد و طرح تفکیک جنسیتی بدهد.
تقریبا تمام دستاوردهای زنان در تاریخ ایران، به همین دوران معاصر برمی‌گردد که زنان خود را از حجاب آزاد کردند یعنی از پرده‌نشینی (: حجابِ خانه) درآمدند و پوشیه و نقاب از چهره برداشتند و وارد جامعه شدند و به تحصیل در مدرسه و سپس دانشگاه پرداختند و پرستار و معلم شدند و از میان‌شان ادیب و دانشمند و هنرمند و طراح و... برخاست حال آن‌که تا پیش از آن خبری از ترقی‌شان نبود. پیشتر در یادداشتِ "گاهی به گذشته‌ات نگاه کن" وضعیت زنان در دوران معاصر و ماقبل آن را مقایسه‌ای کردم که بخشی از آن را مرور می‌کنیم:

《پرسید نام شماری از مردانِ "بزرگ، فرهیخته و دانشمند" در دوران قدیم (ماقبل دوران معاصر) را بگو؛ پاسخ داد: فلان و فلان و فلان و فلان .... و بسیاری فلان‌های دیگر.
پرسید نام شماری از مردانِ "بزرگ، فرهیخته و دانشمند" در دوران معاصر (یکی دو قرن اخیر) را بگو؛ پاسخ داد: فلان و فلان و فلان و فلان .... و بسیاری فلان‌های دیگر.
پرسید نام شماری از زنانِ "بزرگ، فرهیخته و دانشمند" در دوران قدیم (ماقبل دوران معاصر) را بگو؛ در پاسخ به مِنّ و مِن کردن افتاد زیرا صفحۀ ذهنش خالی از وجود چنین زنان بزرگ و والا مرتبه‌ای بود.
پرسید نام شماری از زنانِ "بزرگ، فرهیخته و دانشمند" در دوران معاصر (یکی دو قرن اخیر) را بگو؛ قفل ذهنش دوباره باز شد و خوشحال پاسخ داد: فلان و فلان و فلان و فلان .... و بسیاری دیگر که در حال ظهور و سر برآوردن‌اند

می‌دانید چرا نتوانست زنان دانشمند و بزرگ در ماقبل دوران معاصرِ کشورمان را نام ببرد؟ پاسخ روشن است زیرا زنان مطابق آموزه‌های رسمیِ منسوب به دین (که حاصل اجماع فقها در ادوار تاریخ است)؛
نباید از خانه بیرون می‌رفتند
نباید درس می‌خواندند و تحصیل می‌کردند
نباید با مردان مواجه می‌شدند و با آن‌ها مکالمه می‌کردند
نباید بدون روبند/پوشیه بیرون می‌رفتند
نباید صدای‌شان شنیده می‌شد
نباید آفتاب و مهتاب می‌دیدند
نباید و نباید و نباید ...

آیا در چنین قفس و فضای نَفَس‌گیر، جایی برای ظهورِ چنان زنانی خواهد بود!؟...》
کاش جا بود و شعر پروین در این باره را می‌آوردم

اگر قرار بود حجاب طالبانی قجریِ مورد نظر علم‌الهدی پیاده می‌شد؛
دخترِ مشهورش (همسر رئیسی) نباید مدرسه و دانشگاه می‌رفت (و حداکثر به شکلی کانالیزه مورد تعلیم سوره نور و احکام قرار می‌گرفت) نباید در انظار ظاهر می‌شد و نباید با نامحرم بیش از سه کلمه سخن می‌گفت نه این‌که در آمفی‌تئاتر دانشکده با صورتی پیدا در برابر ده‌ها مرد و چشم، پشت میکروفن رود و به دفاع از تز دکتری بپردازد و جملاتی انگلیسی نیز چاشنی دفاع نماید و همان دفاع را در قالب برنامه تبلیغاتی به چهل میلیون مرد نامحرم نشان دهند

حجاب (: پرده‌نشینی، بستن پوشیه) جز عقب‌ماندگی سودی نداشته و پیشرفت زنان در پرتو کنار نهادن دو حجاب یادشده به دست آمده است. در ادامه این روند، به نظر می‌رسد زنان طی یک نسل آینده با پوششِ دست‌وپاگیرِ چادر نیز خداحافظی کنند تا با اعتماد به نفسی جدید به نقش‌آفرینی بیشتر و بهتر بپردازند. زنان ایران از آن پس یا باروسری خواهند بود یا بی‌روسری.
حذف حجاب (: پرده‌نشینی و پوشیه) و نیم‌حجاب (: چادر) هیچ ربطی به پوشش موقر و رعایت عفاف ندارد و پوشش و پوشیدگی همچنان پایدار خواهد ماند

حجاب سود که نداشته مانع توسعه هم بوده

T.me/baznegari/884 باز کردن / نظر دهید

2022-10-08 12:57:55 دینداری به قدر وسع و انگیزه و نه تحمیل
@baznegari
اگر فردی فقط تحملِ عمل به یک‌هفتمِ دین را دارد نباید عمل به دوهفتمِ دین (یعنی چیزی بیش از یک‌هفتم) را بر وی تحمیل کرد
اگر می‌تواند فقط دوهفتم، مسلمان باشد نباید سه‌هفتمِ مسلمانی را از وی مطالبه کرد
اگر انگیزه‌اش در پای‌بندی به دین به اندازه سه‌هفتمِ کل دین است نباید از او توقع عمل به چهارهفتمِ دین را داشت
اگر چهارهفتم انگیزه دارد تحمیل پنج‌هفتم نباید کرد
اگر پنج‌هفتمِ دین را می‌تواند عمل کند نباید از او خواست چرا به شش‌هفتمِ دین عمل نمی‌کنی
اگر شش‌هفتم متدین است نباید هفت‌هفتم یعنی همه تدین را از او انتظار داشت.
(بریده‌ای از کلام امام صادق)

به همین خاطر بود که همان امام زنان روستایی و بادیه‌نشین و اهل تهامه که تحمل روسری سر کردن را نداشتند از شمول نهی خارج دانست ولی حکومتِ "دینی" در ۴۴ سال گذشته (در کنار چشم‌پوشی بر بسیاری فسادهای ریز و درشت و عجیب و غریب و نجومی و مافوق سرعت صوت) تنها مصداق امر و نهی را در تحمیل روسری به زنان ناراضی و بی‌انگیزه جستجو کرد، حال آن‌که در همین تک‌مورد نیز به خطا رفت چه اولا همان زنان به شش‌هفتمِ پوشش اندام (یعنی خیلی بیش از حضرت آدم و حضرت حوا، و نیز بیش از میانگین زنان مؤمن عصر پیامبر) عمل می‌کنند و فقط برای یک‌هفتم (سر و گردن) انگیزه ندارند و ثانیاً معلوم نیست که اساسا روسری دارای کاربرد و کارکردی شرعی بوده و یا ناشی از رسم و رسومات اجتماعی.

تا ذهن و روان حکمرانان درگیر نگاهِ سراپاجنسی نسبت به زن است امید برطرف ساختن فسادهای واقعیِ یادشده نمی‌رود. شرط لازم (و نه کافی) برای برطرف‌سازی فسادهای واقعی، پاک کردن ذهن از آن تلقی جنسی و تصورِ ذاتاً فسادآلود بودنِ جنس زن است که در ذوب‌شدگان در فقه سنتی موج می‌زند

امیر ترکاشوند ۱۴۰۱/۰۷/۱۶
https://t.me/baznegari/883

. باز کردن / نظر دهید

2022-10-06 15:45:08 زنان عصر پیامبر کجا وضو می‌گرفتند؟

       (پیدا بودن اعضای وضو)

امیر ترکاشوند ۱۴۰۱/۰۷/۱۴

زنان مؤمن عصر پیامبر (صحابی‌هایِ زن) به مسجد می‌رفتند تا نماز جماعت را در کنار رسول‌خدا بخوانند.

طبق قرآن برای برپایی نماز، ابتدا باید وضو (شستشوی دست و صورت، و مسح سر و پا) گرفته می‌شد

درون خانه‌ها شیر آب، چاهِ‌آب‌ودلو، منبع آبِ فلکه‌دار و این چیزها وجود نداشت (و اساسا خانه‌ها از یک اتاق تشکیل می‌شد و عملاً امکان شستشو و وضو گرفتن در داخل خانه‌ها نبود)

برای انجام وضو محل و جایگاهی نزدیک ورودی مسجد یا اطراف آن در نظر گرفته بودند تا با آبِ موجود در آن محل‌ها که عمدتا داخل ظرف بود و مسجدی‌ها باید با دست از درون آن آب برمی‌داشتند (و یا اگر امکان داشت کسی داوطلب می‌شد و روی دست دیگران آب می‌ریخت) وضو می‌گرفتند و آماده ورود به داخل مسجد و برپایی نماز می‌شدند

مکان‌های یادشده برای وضو، مشترک میان زنان و مردان بود (و فرضا اگر محلی جداگانه برای وضوی زنان وجود داشت آن محل فرضی نیز آشکار و در مرئی و منظر دیگران بود و پوشیده نبود)

برای وضو لازم بود که:
۱- کفین (دست‌ها تا مچ) نمایان باشد تا هم خودش را ابتدا شست و هم به وسیله آن، بتوان مواضع وضو را شست و مسح کرد.
۲- صورت نمایان باشد تا اولین موضع وضو که همین وجه/صورت است شسته شود (فاغسلوا وجوهکم)
۳- ساعد (از کمی بالاتر از آرنج) به همراه دست‌وپنجه نمایان باشد تا هر یک را بتوان به کمک دست مخالف شست (و أیدیکم الی المرافق)
۴- سر و موی سر نمایان باشد تا بتوان دستِ تر بر آن کشید (و امسحوا برؤوسکم)
۵- قدمین (از نوک انگشتان پا تا قوزک و کمی بالاتر) نمایان باشد تا بتوان این ناحیه را نیز با دستِ تر مسح کرد (و أرجلکم الی الکعبین)

بنابراین وضو گرفتن زنان در محیطِ باز بود و خواه ناخواه مواضع وضوی‌شان (حتی اگر پیش از آن پوشیده بود که نبود) دست‌ِکم در هنگام وضو گرفتن آشکار بود؛ و این به روشنی گواهِ این است که پیدا بودنِ وجه و کفین و قدمین و ساعد و موی سرِ زنان مؤمنِ نمازخوان و مسجدی حتی اگر جزو یاران شخص پیامبر باشند گناه ندارد و امری طبیعی و غیر حساسیت‌زا بوده است

دنباله داستان درون مسجد و هنگام نماز:
زنان و مردان ابتدا کنار هم و بدون جداسازی صفوف نماز می‌خواندند ولی پارچه بودن لباس آنان و کوتاه بودن دامن‌ها، پیغمبر را ناچار کرد برای رؤیت نشدن شرمگاه نمازخوان‌ها هنگام مراسمی عبادی و معنوی، صفوف زنان و مردان را به شرح تدابیر سه گانه زیر و به علل مشخص از یکدیگر جدا کند:
یک- مردان در صفوف جلو بایستند و زنان صفوف خود را پشت صفوف مردان تشکیل دهند (بنابراین جداسازی مکانی و اینور پرده و اونور پرده یا طبقه پایین و طبقه بالا در کار نبود بلکه صرفا جداسازی صفوف و البته به دلایل معقول بعدی. دو- وقتی مردان به سجده می‌روند زنان به آن‌ها ننگرند (تا نکند به خاطر کوتاه بودنِ إزار/دامنِ مردان، شرمگاه‌شان در معرض رؤیت زنان واقع شود. سه- زنان صبر کنند ابتدا مردان سر از سجده و رکوع بردارند و سپس خودشان سر بردارند تا هم چشم‌شان ناخواسته به شرمگاه مردان نیفتد و هم مردانِ حاضر در سجده، چشم‌شان از چاک پایینی دامن زنان به فرج و شرمگاه آنان نیفتد



برخی اسناد

«عبدالرزاق عن ابن‏جریج قال: سألت عطاء عن الوضوء الذی بباب المسجد، فقال: لا بأس به کان علی عهد ابن‏عباس و هو جعله، و قد علم أنه یتوضأ منه الرجال و النساء، الأسود و الأحمر، و کان لایری به بأسا، ولو کان به بأس لنهی عنه، قال: أکنت متوضئا منه؟ قال: نعم»

«عبدالرزاق عن ابن‏جریج قال: لا بأس أن‏یتوضّأ الرجال و النساء معاً، انما هن شقائقکم و أخواتکم و بناتکم و أمهاتکم».

«عن ابن‏عمر قال: کان الرجال و النساء یتوضّؤون فی زمان رسول‌الله جمیعاً»

«عن نافع عن ابن‏عمر قال: کنّا نتوضّأ نحن و النساء معاً»

«سئل أبوالحسن موسی‏بن‏جعفر ... قال ... و إذا توضأت المرأة ألقت قناعها عن موضع مسح رأسها فی صلاة الغداة و المغرب و تمسح علیه، و یجزیها فی سائر الصلوات أن‏تدخل إصبعها فتمسح علی رأسها من غیر أن‏تلقی [عنها] قناعها»

شیخ‏مفید در این باره گوید: عادت زنان در هنگام صبح و مغرب بر این بوده که از روسری استفاده نمی‏کردند! به همین خاطر قائل به کشف روسری در هنگام مسح سر در نماز صبح و مغرب است ولی در مورد ظهر و عصر و عشاء که عادتاً از روسری استفاده می‏کردند صرفاً قائل به افضلیّت کشف روسری بوده ولی برنداشتنش را هم جایز می‏داند: و إنما رخص لهن فی الصلوات تیسیرا علیهن، و رفعا للمشقة عنهن ... لأن من عادة النساء أن‏یضعن ثیابهن فی هذین الوقتین

«عن جابر قال، قال رسول‏الله:  ... یا معشر النساء اذا سجد الرجال فاغضضن أبصارکن لاترین عورات الرجال من ضیق الازر»

«فی حدیث علی: کان النساء یصلین مع النبی فکن‏یؤمرن ان لایرفعن رؤوسهن قبل الرجال لضیق الازر»

Baznegari.t.me/882

T.me/baznegari/882


یادداشت نخست اینجا باز کردن / نظر دهید

2022-10-04 22:04:38 لزوم حذف کامل چادر از لباس سازمانی زنان پلیس
          (آسان‌سازیِ پوشش پلیس)
امیر ترکاشوند، ۱۴۰۱/۰۷/۱۲
به دنبال اقدام خودجوش زنانِ ناراضی از روسری در کنار نهادن آن (که واکنش منفی حکومت را در پی نداشت و می‌رود تا آرام آرام عادی شود) این روزها در راستای همین تحول و موجِ مردمی، در سطح شهر تهران شماری پلیس‌های زن با لباس‌هایی جدید و مناسب وظایف پلیسی (شلوار و مانتوهای کوتاه اما کاملا پوشیده) مشاهده گردید که نویدبخش کنار نهادنِ چادر که شدیداً دست‌وپاگیر در امر انتظامات و شهربانی و امور پلیس است می‌باشد. چادر به هیچ وجه با وظایف یک پلیس سازگار نیست و بلکه در این مقام حتی مشمئزکننده به نظر می‌رسد. لباس فرم موجود در عکس، پوششی نسبتاً مناسب را نشان می‌دهد.
Baznegari.t.me/881 باز کردن / نظر دهید

2022-10-04 17:07:21 فلسفه روسری و علت معافیتِ پیرزنان    (راز نمادبودنِ روسری بخش۲) امیر ترکاشوند ۱۴۰۱/۰۷/۱۱ آیا اسلام با نمادسازی از روسری، در حق کنیزان ستم کرده و دچار تبعیض شده؟ آیا اسلام پوشاکی به نام روسری را ابداع و تشریع کرده؟ آیا آن‌چه در آیه جلباب (با هدف نمادیابی… باز کردن / نظر دهید

2022-10-04 13:09:34 به زنان بی‌روسری عادت کنید
چنان‌که به خروج‌شان از اندرونی عادت کردید حال آن‌که پیش‌تر آن را گناه می‌دانستید



به زنان بی‌روسری عادت کنید
چنان‌که به زنان بی‌پوشیه عادت کردید حال آن‌که پیش‌تر آن را گناه می‌دانستید



به زنان بی‌روسری عادت کنید
چنان‌که به زنان بی‌چادر عادت کردید حال آن‌که پیش‌تر آن را گناه می‌دانستید



به زنان بی‌روسری عادت کنید
چنان‌که به زنان نیم‌روسری عادت کردید حال آن‌که پیش‌تر آن را گناه می‌دانستید



به زنان بی‌روسری عادت کنید
چنان‌که این روزها بدان عادت کردید حال آن‌که پیش‌تر آن را گناه می‌دانستید



به تنوع دختران و خواهران و مادران‌مان عادت کنیم و از معصومیت مهسا که دارد ما را آرام از این پیچ سرنوشت‌ساز عبور می‌دهد تشکر کنیم و در سالگردش شاخ گلی به رنگ مهر بر سر مزارش نهیم



زنان و مردان در این آفرینش نیمه‌های یکدیگرند
«إنّ النساء شقائق الرجال» (: النبی ص)



به شوق و خروشِ آرام دختران دبیرستانی‌مان خوب بنگرید و دل را پذیرای اعتراف به اشتباهات بزرگ در سیاست‌های گذشته کنیم

کانال بازنگری (ترکاشوند) ۱۴۰۱/۰۷/۱۲

https://t.me/baznegari/879
. باز کردن / نظر دهید

2022-10-04 08:30:28 ایران در آستانۀ تحولی بزرگ و پایدار امیر ترکاشوند، ۱۴۰۱/۰۷/۰۵ پوشش زنان شهری در عهد قاجار عبارت از چادرِ سیاه + پوشیه بود. این حجاب عهد قجری دقیقا همان حجاب مطلوب طالبان است که امروزه نفرت همه ایرانیان را نثار خود کرده. رعایت این حجاب غلیظ و اجباری، آرام… باز کردن / نظر دهید

2022-10-03 23:19:40 نماد بودنِ روسری امروزه در تأیید و لزوم استفادۀ زنان از روسری، به این استناد می‌شود که روسری به نماد جامعه اسلامی تبدیل شده و یعنی تمایز میان این جامعه با دیگر جوامع و نیز میان آحاد زنان مسلمان با دیگر زنان، به وجود همین روسری برمی‌گردد. این منطق تا حدود… باز کردن / نظر دهید

2022-10-02 08:22:08 راز ناخشنودیِ خدا از داوودِ نبی

             (خونِ خلق )

امیر ترکاشوند، ۱۴۰۱/۰۷/۱۰
@baznegari

داوود نبی که از ولایت و حکومت دینی برخوردار بود تصمیم به ساخت معبدی بزرگ به عنوان خانه خدا گرفت ولی توفیق انجام و تکمیل این کار را نیافت. توجه به علت عدم توفیق وی در این امر معنوی و مقدس می‌تواند آحاد مذهبیون، مجاهدان، گردانندگان حکومت‌های دینی و به ویژه اولیاء دین را به خود آورَد، تلنگر زنَد، و پیمودن گام در مسیر دین را آهسته و آهسته‌تر و بااحتیاط‌تر بیش‌تر همراه کند و شعار زندگی را برجسته نماید.

رونمایی از آن راز.
این راز تکان‌دهنده بی‌هیچ پرده‌پوشی، در عین عبارات کتاب مقدس آمده که با هم می‌خوانیم:

《پس [داود] پسر خود سلیمان را خوانده او را وصیت نمود که خانه‌ای برای یهوه خدای اسرائیل بنا نماید. و داود به سلیمان گفت که ای پسرم! من اراده داشتم که خانه‌ای برای یهوه خدای خود بنا نمایم لیکن کلام خداوند بر من نازل شده، گفت: چون که بسیار خون ریخته‌ای و جنگ‌های عظیم کرده‌ای، پس خانه‌ای برای اسم من بنا نخواهی کرد، چون‌که به حضور من بسیار خون بر زمین ریخته‌ای》(کتاب مقدس، تواریخ ایام ۱ باب ۲۲ ش ۷ تا ۹)

یعنی ای انسان! تو اگر حتی پیغمبر و داوودِ نبی هم که باشی و قصد خدمتگزاری به منِ خدا و معبدسازی برایم داشته باشی، اما چنان‌چه زیاد جنگ و جهاد کرده باشی و خونِ بسیار از مردم ریخته باشی، در این صورت منِ خدا راضی به خدمات دینی و ساختِ معبدم توسط دست‌های آلوده به خونِ تو نیستم.

عالم (چنان‌که در متن مقدس آمد) محضر خداست در محضر او برای رضای او آیا رواست خلق خودِ او را کشت تا همان معبدِ ناافتتاحِ داوودی، فتح گردد؟

ابن عربی موضوع ناکامی داود در آن امر را با اندکی اضافات به شرح زیر آورده که گرچه تاکنون به منبعی حاوی تمام نقل وی در متون مقدس دست نیافتم ولی می‌توان آن افزوده‌ها را حاصل برداشت وی از همان متن بالا دانست:

«بدان که رعایت شفقت بر بندگان خدا سزاوارتر است از غیرت در راه خدا. داوود می‌خواست بیت‌المقدس را بسازد، آن را چند بار ساخت و خراب شد. به خداوند شکایت کرد، خداوند به او وحی نمود که خانه من به دست کسی که خونریزی کرده بر پا نمی‌شود. داوود جواب داد: مگر خونریزی ما در راه خدا نبود؟ فرمود بلی، ولی مگر آنان بندگان من نبودند؟» (و اعلم أن الشفقة علی عبادالله  أحق بالرعایة من الغيرة فى الله أراد داود بنيان البيت المقدس فبناه مراراً فكلما فرغ منه تهدّم فشكا ذلك إلى الله فأوحى الله إليه أن بيتي هذا لا يقوم على يدى من سفك الدماء فقال داود يا رب ألم يكن ذلك فى سبيلك؟ قال بلى و لكنهم أليسوا عبادى؟ قال يا رب فاجعل بنيانه على يدى من هو منى فأوحى الله إليه أن ابنك سليمان يبنيه (فصوص الحكم فص ١٨ ص ١٦٧) /
قد أوحى اللّٰه لنبيه داود أن يبني له بيتا يعني بيت المقدس فكلما بناه تهدم فقال له ربه فيما أوحى إليه أنه لا يقوم على يديك فإنك سفكت الدماء فقال له يا رب ما كان ذلك إلا في سبيلك فقال صدقت ما كان إلا في سبيلي و مع هذا أ ليسوا عبيدي فلا يقوم هذا البيت إلا على يد مطهرة من سفك الدماء فقال يا رب اجعله مني فأوحى اللّٰه إليه أنه يقوم على يد ولدك سليمان فبناه سليمان (فتوحات مکیه ج ۲ ص ۳۴۳).

نمی‌خواهم عبادتگاهم بوی خون دهد! من به دنبال دستان پاک و مطهر از خون می‌گردم (إلا على يد مطهرة من سفك الدماء)

https://t.me/baznegari/876

. باز کردن / نظر دهید

2022-10-01 10:25:08 ایام‌الله نامیدنِ موعد نابودی حکومت دینی، در کلام بنیانگذار

هشدار شگفت‌آور امام خمینی نسبت به سقوط مردمیِ نظام در اثر فریب و نفاق و دغل در مملکت‌داری

مطابق سخنان ایشان،
روزِ خدا بودنِ ایام، فقط به موعد پیروزی انقلاب اسلامی و برقراری جمهوری اسلامی نیست بلکه به موعد عزمِ مردم به نابودی همان حکومت دینی (به خاطر متولیان فریبکار و دروغگو و بدذات و غیر خدمتگزار) نیز قابل تطبیق است.

ضمن دعوت به توجه تام به هشدار رهبر آن انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی، عین عبارات ایشان که در تاریخ ۱۳۶۰/۰۳/۰۶ و خطاب به مسئولان ایراد شده را در زیر به خوانندگان کانال بازنگری تقدیم می‌کنم:

«باید به حسب واقع، به حسب انصاف، به حسب وجدان، این مردمی که شماها را روی کار آورده‌اند، این مردم کوچه و محله و عرض می‌کنم زاغه‌هائی که شماها را روی مسند نشانده‌اند ملاحظۀ آن‌ها را بکنید و این جمهوری را تضعیفش نکنید. بترسید از آن روزی که این مردم بفهمند در باطن ذات شما چیست و یک انفجار حاصل بشود. از آن روز بترسید که ممکن است یکی از ایام الله، خدای نخواسته باز پیدا بشود و آن روز دیگر قضیه این نیست که برگردیم به ۲۲ بهمن، قضیه این است که فاتحۀ همۀ ما را می‌خوانند» (صحیفه نور ج ۱۴ ص ۲۴۶)

امیر ترکاشوند، ۱۴۰۱/۰۷/۰۹
https://t.me/baznegari/875

. باز کردن / نظر دهید