سایت خبری-تحلیلی کلمه

2024-03-07 15:20:26 جواب آزادیخواهی زنان گلوله نیست؛ تسلیم بی‌چون و چرای حاکمان است

زهرا رهنورد
زندان اختر

به نام خدای مهربانی‌ها
فرارسیدن سال‌روز هشتم مارس، روز جهانی زن را به زنان ایران و جهان تبریک می‌گویم و بر این باورم که همبستگی زنان و مردان در رفع فقر و گرسنگی آحاد انسان‌ها و زدودن نابرابری و به دنبال آن تحقق آزادی و توسعه و رفاه عمومی موفق خواهد بود.

اینک، در شرایطی که قدرتمندان و دیکتاتورها با برافروختن آتش جنگهای خونین، بیش از همه زنان و کودکان را آماج اهداف خود قرار داده‌اند تا ملت‌ها را به زانو درآورند؛ در ایران نیز حاکمان بی‌اعتنا به مطالبات ملت بویژه زنان، سالهاست که زنان و دختران را از حقوق انسانی خود محروم کرده‌اند که البته آزادی‌خواهی و تمایل به سبک زندگی بر اساس سلیقه‌های فردی و عمومی و رفع تبعیض جنسیتی، جوابش گلوله نیست؛ بلکه تسلیم بی چون چرای حاکمان است.

در کشور ایران، زنان و مردان شجاع بسیاری، عمر و جوانی خود را پشت میله‌های زندان سپری می‌کنند؛ اما در سطح کشور نیز زنان و دختران در زندانی به نام "حجاب اجباری" روزگاری را پر از رعب و وحشت، اما با پایداری و شجاعت می‌گذرانند و پدران و مادران دادخواه که عزیزان و فرزندانشان با گلوله و اعدام کشته شده‌اند به جای دادرسی، زندانی می‌شوند.

یکی از منسوخ‌ترین جلوه‌های رفتار ستمگرانه، تداوم زندان بانوی برنده جایزه صلح نوبل، آن هم در شرایطی است که اقبال جهانی می‌تواند فرصت بزرگی را برای خدمتگذاری به ملت و کل بشریت در اختیار او قرار دهد؛ اما حاکمان با این اقدام خود اعلام می‌کنند که ارزشهای جهانی را به سخره گرفته‌اند.

و حالا به‌جاست که بر این سیاهه بیفزایم: دریغا هموطنان! هموطنان سیستان و بلوچستان که در این سیاه زمستان غرق در سیل بنیان‌کن شده‌اند (که آن هم به نوعی ناشی از بی‌سیاستی مسئولان امر است) به جای همدلی در ارسال و دریافت امداد و لباس و سرپناه و دارو، صندوق رای دریافت می‌کنند! آیا تعداد آراء باطله و یا سقوط درصد مشارکت ملت؛ عبرت‌آموز آنان نیست؟

زهرا رهنورد
اسفند ۱۴۰۲

@kaleme باز کردن / نظر دهید

2024-03-07 02:34:21 انتظار می‌رفت خامنه‌ای بعد از رسوایی دو ‌مجلس ۸ درصدی عذرخواهی کند اما درس نگرفت!

مصطفی تاج‌زاده
زندان اوین

امروز چهارشنبه ۱۶اسفندماه ۱۴۰۲ احضاریه‌ای از طرف شعبه ۱ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه ۳۳ به امضای محمدجواد رستمی به رؤیت اینجانب رسید که طبق آن باید روز یک‌شنبه ۲۰ اسفندماه به دو اتهام «اجتماع و تبانی» به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت ملی و «فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی»در دادسرا برای دفاع از خود حاضر شوم.

طبق روال گذشته‌ام از دریافت احضاریه خودداری و اعلام کردم نه در دادسرا و نه در دادگاه حاضر نمی‌شوم و قوه قضائیه می‌تواند غیابی مرا به چندسال زندان جدید محکوم کند و رکورد ۱۵ سال زندان، برای نقد عملکرد ایران‌سوز رهبر، را بشکند.

انتظار می‌رفت بعد از رسوایی رأی ۳۷ درصدی و تشکیل دو‌مجلس ۸ درصدی، آقای خامنه‌ای به علت همه قصورها و‌تقصیرها از ملت ایران عذر بخواهد و سریعا به بررسی همه جانبه‌ی علل و عوامل نارضایتی و‌ناامیدی گسترده‌ی شهروندان، که خود را در رأی ندادن و یا رأی سفید و باطله دادن بیش از ۶۳ درصد آنان نشان داد، بپردازد و تن به اصلاحات ساختاری و سیاستی لازم و فوری بدهد.

اما متأسفانه گویا او و منصوبانش هیچ‌درسی از رفراندوم ۱۱اسفند امسال نگرفته‌اند و هم‌چنان در این گمان به‌سر می‌برند که می‌توانند با تشکیل دادگاههای نمایشی و محکومیت‌های فرمایشی، منتقدان را ساکت کنند. عبرت آموز آن‌که اقلیت مردم در انتخابات شرکت کرده‌اند و حاکمیت این‌گونه نابخردانه عمل می‌کند. اگر اکثریت رأی داده بودند، چه‌ها که نمی‌کردند!

شخصا از سیستمی که شرکت حدود یک سوم شهروندان را حضور حماسی می‌خواند، تعجب نمی‌کنم که بلافاصله پس از تأییدیه رهبر، منتقد او را دادگاهی کنند. اما امیدوارم وی تجدیدنظرهای لازم را در سیاست‌های فقرگستر، فسادپرور و انزواآور بکند و به روند خطا و خطرناک جاری پایان دهد، قبل از آن که کاسه‌ی صبر ملت لبریز شود و آن‌چه نباید بشود، رخ دهد.

۱۶ اسفندماه ۱۴۰۲

@kaleme باز کردن / نظر دهید

2024-03-05 15:47:36 یا اصلاحات ساختاری یا استعفا

مصطفی تاج‌زاده
زندان اوین

انتخابات مهندسی شده ۱۱ اسفند ۱۴۰۲ هم از نظر میزان رأی دهندگان هم از منظر درصد اندک آراء منتخبان شکستی تاریخی برای نظام حکمرانی بویژه شخص رهبر به شمار می‌رود. که شعار مشارکت حداکثری می‌داد اما کوچکترین گامی برای جلب اعتماد و رضایت اکثریت شهروندان ناراضی از وضع موجود و ناامید از تغییر برنداشت و از دو انتخابات حداقلی ۱۳۹۸ و ۱۴۰۰ هیچ درسی نگرفت و باوجود شکست حاکمیت یکدست در حل مشکلات به خصوص مهار تورم و گرانی همچنان به تداوم سیاستهایی اصرار ورزید که نتیجه‌ای جز فقر گسترده، فساد فراگیر و خشم و استیصال روزافزون مردم نداشته است.

این در حالی است که ضرورت حل مشکلات کمرشکن اقتصادی و اجتماعی و نمایش وحدت و اقتدار ملی در شرایط حساس منطقه و جهان ایجاب می‌کرد که رهبر و منصوبانش شرایط لازم را برای شرکت آحاد مردم فراهم کنند و با پذیرش و تصحیح خطاها و پایان دادن به ستیزه با حقوق و آزادی‌های مدنی و سیاسی ایرانیان و اولویت دادن به توسعه به جای بلندپروازی و ماجراجویی‌ها در منطقه و جهان افق تازه‌ای بگشایند و امید به فردایی بهتر را در دل ایرانیان زنده کنند. اما چنین نکردند و چه بد کردند!

اگر مجلس خبرگان برآمده از انتخابات آزاد و آرای واقعی مردم بود، می توانست آقای خامنه‌ای را به تمکین در برابر نظر و مطالبات اکثریت قاطع شهروندان وادارد تا تن به اصلاحات ساختاری و سیاستی دهد. و در صورت استنکاف استعفا دهد و عنداللزوم عزل گردد.

من به عنوان یک ایرانی که صرفا به دلیل نقد عملکرد و سیاست‌های ایران‌سوز رهبر سال نهم زندان خود را می‌گذرانم، ضمن ادای احترام به هم‌میهنان رأی دهنده، به هم‌میهنانی که با رأی ندادن نه بزرگی به ابتذال گفتند درود می‌فرستم، و ‌تردید ندارم که ایرانیان زودتر از آن‌‌چه جمهوری ستیزان تصور می‌کنند انتخابات را آزاد خواهند کرد و مقدرات کشور را به دستان پرتوان نهادهای قدرتمند متشکل از نمایندگان واقعی ملت خواهند سپرد. به امید آن روز

@kaleme باز کردن / نظر دهید

2024-03-03 04:39:45 میرحسین موسوی با نجابت خاص هیچوقت بزرگداشت روز تولدش را دوست نداشت؛ اما روز تولدش برای ما فقط بزرگداشت یک شخص نیست. یادآوری سرفرازی و ایستادگی بر عهد و پیمان است، یادآوری عشق به وطن و‌ مردم است، یادآوری ۱۳ سال مقاومت در حصر است تا «در برابر این صحنه‌آرایی خطرناک» تسلیم نشود و نشد.

اردشیر امیرارجمند | X

@kaleme باز کردن / نظر دهید

2024-03-03 04:39:45 تقابل بقا و گذار، سالهای تنش‌آلود در انتظار ایران

مجتبی نجفی

احمد جنتی است، روز جمعه با قدی خمیده در حالی رای خود را به صندوق ریخت که گیج و منگ بود. حتی توان انداختن برگه در صندوق را نداشت.جنتی خود جمهوری اسلامی است: فرسوده و خمیده؛ رو به سراشیبی و در توهم اقتدار.

دیروز در حالی تعداد آرا چهل و یک درصد اعلام شد که تردیدها درباره آمار اعلامی باقی است و باید تعداد رای های مخدوش و باطله را که شکلی از اعتراض شهروندی است اضافه کرد؛ جامعه ناراضی ایرانی بسیار فراگیر شده و از سویی ما در دوران بلوغ روند یکدست سازی قدرت هستیم. این روند بیش از دو دهه است که آغاز شده و دیگر با « دولت پنهان» روبرو نیستیم، دولت پنهان رو آمده. با سخت ترین هسته سخت قدرت مواجه‌ایم.

حکومت یکسره پایدارچی شده و به نظر می‌رسد که در جنگ جانشینی خامنه ای که ابعادی از آن در بیت رهبری جریان دارد پایدارچی ها دست بالا را دارند. برای همین پنجم شدن صادق لاریجانی در انتخابات خبرگان مازندران از بین پنج کاندیدای کمتر نام و نشان دار، معنا دار است همچنانکه حذف باهنر کهنه کار در کرمان و شکست تیم قالیباف در تهران و شکست لیست علی مطهری با نام صدای ملت.

بسیار مهم است که برای سومین بار انتخابات از سال نود و هشت به صورت پیاپی در جمهوری اسلامی زیر پنجاه درصد و حول و حوش چهل شده، بر فرض اینکه این عددها را بپذیریم. اینجا نه یک اتفاق که یک روند را می بینیم: جبهه ناراضیان گسترده شده و در برابر یکدست سازی حکومت، ذهنیت جمعی گذار از سیستم سیاسی فعلی در حال رشد است.

اگر حامیان حکومت را اسلامگرایی و پول نفت و رانت به هم وصل می‌کند ، حلقه وصل جبهه ناراضیان، تحقیر است. آنها تحقیر شده و خشمگین اند و برای همین در بحران جنگ جانشینی و احتمال تداوم حکومت پایدارچی ها،مردمی که تصمیم گرفته اند به «نه» بزرگ تداوم دهند باید آمادگی مقابله با خشونت حاکمیت و ازدیاد تنش‌های آینده را داشته باشند.

نظام فرسوده و خمیده مثل تصویر جنتی است اما هنوز توان سرکوب دارد و جامعه هم مسیر سخت و پر از سنگلاخ را انتخاب کرده پس نیاز به سازماندهی بیشتر برای ایستادگی بیشتر دارد. از این منظر در یک شرایط ویژه تقابلی هستیم که سالهای آینده ایران را پر از تنش و خشونت های احتمالی میکند چرا که در برابر جمود و خشونت طلبی پایدارچی ها، اراده مقاومت مدنی شهروندی هم هست و این یعنی صورت مسأله سخت برای آینده ایران.

سیستم سیاسی عقلش زایل شده، میخواهد به هر قیمتی کنترل کند تا حفظ شود اما متوجه فرسوده شدن و لاغر شدنش نیست و این وضعیت مثل فنر است که هر سالی ممکن است از کنترل خارج شود. جمهوری اسلامی بقا میخواهد و مردم معترض گذار.

*کانال نویسنده
@kaleme باز کردن / نظر دهید

2024-03-02 02:34:05 ‏⁧ مقاومت مدنی یعنی حفظ کرامت انسانی ِخود و شجاعت «نه گفتن» به مستبد شرور؛ از «نه» مشروعِ شروین حاجی‌پور به قاضی جائر تا نه‌ی ملت به نظام ولایت مطلقه فقیه با تحریم انتخابات. شدت عصبانیت رهبر خودشیفته هویداست؛ اوست که باید تا آخرین نفس بنویسد «کو انسانیت و‌ شرافت؟»

اردشیر امیرارجمند | X

@kaleme باز کردن / نظر دهید

2024-03-01 02:21:43 رأی نمی‌دهم

حسین رزاق
زندان اوین

اینروزها دوباره موعد مناسک انتخاباتی دیگری در جمهوری اسلامیست و هیاهوی این خیمه‌شب بازی از هر بوق‌ و منبر و مناره‌ی حکومت گوش فلک را خراش داده. غافل از آنکه آنسوی این غوغا، جامعه‌ایست فارغ از این ماجرا!

نه شوقی، نه شوری از هیچ کنجی بر نمی‌خیزد که نشانی باشد از موضوعیت مسئله‌ی انتخابات برای مردم! گویی در علی‌السویه‌ترین دوره‌ی ملت/حکومت بسر میبریم و هیچ قرابتی میان این دو نیست جز خیابانی که هنوز رد خون بر آن پیداست.

اما با این همه، مسئله‌ نامسئله شدن صندوق به مصداق نامهم شدن این امکان و از دست دادن فرصت انتخابات برای ما نیست! چنانکه بیست سال از این بیش از چهار دهه هم که رد جوهر بر سبابه‌های اکثریت می‌نشست، نه به مثابه قراری با نظام یا ارادتی به ولایتش که به وعده‌ی اصلاح و با عهد تغییر بود، و فرصت انتخاباتی تبدیل به منازعه‌ای میشد برای "نه" گفتنی محکم به ولی مطلقه و سیاست‌های ایران‌سوزش.

اینبار هم در عین آنکه تجربه‌ی آزمون‌های پیشین، هر اندیشه‌‌ای برای اصلاح را بطالت کرده و اکثریتی مطلق به آتیه‌ای بی جمهوری اسلامی و هر حکومت مطلقه‌ی دیگری می‌اندیشد، باز فرصتی پیش روی ماست تا با تحریم مناسک رأى‌گیری نظام، گام دیگری در مقاومت و مبارزه مقابل نظام مردم‌کشی برداریم که با آرمان‌‌های پوچش آتش به خرمن انسان انداخته و هر روز از گوشه‌ای در این دنیا با شراره‌‌های نیابتی، جهانی را به خاکستر می‌نشاند.

اکنون، برای تمهید آزادی فضیلتی بالاتر از تحریم پیش روی ما نیست و هر عقل سلیمی میداند که رفتن بسمت تظاهر به انتخابات، تجاهل است نسبت به ظلم و جنایت، و هم‌دستی‌ست با خودکامه که در مسیر قله‌هایی موهوم، مملکتی را به فلاکت انداخت و جوانان وطن را به خاک. و رأى مردم را، چه با خدعه‌ی رای اعتراضی باشد چه با فریب روزنه‌گشایی، در جیب مشروعیت نظامی میریزد که هر لحظه بقایش به مثابه یکسال آسیب به ایرانمان است.

رأى نمیدهيم تا این به زور سرنیزه سرپا مانده‌ها باز هم چو بید بر سر بقای خویش بلرزند. تا روز نابودی این تباهی مطلقه که وطن وطن شود بی سایه‌ی شوم استبداد.

@kaleme باز کردن / نظر دهید

2024-03-01 02:21:42 دو زباله‌گرد تقریبا شصت ساله همزمان به یک سطل زباله عمومی رسیده‌اند. هیچکس نمی‌داند حق با کدامیک است! درست است مجلس و نظام سیاسی حاکم نمی‌توانند وضع اقتصادی ما را سامان دهند، درست است نمی‌توانند روابط با دنیا را گسترش دهند، یا ایران را از لیست سیاه مالی و تروریستی دربیاورند، درست است نمی‌توانند سایه شوم تحریم و جنگ را از سر کشور بردارند.

می‌دانیم مجلس حتی نمی‌تواند در مورد قیمت سوخت، پیگیری اختلاس‌ها، حق مردم در اعتراض، حفظ محیط زیست، حفظ ارزش پول ملی، جلوگیری از تورم، اشتغال جوانان و سایر امور کاری انجام دهد. اما مجلس خیلی لازم است! مجلس و نماینده‌ها می‌توانند کاری کنند که مردم به نوبت سطل‌های زباله را بگردند! نماینده‌ها حتما می‌توانند کاری کنند که فقر و بدبختی بطور مساوی میان مردم تقسیم شود!

شاید نماینده‌ای که انتخاب کردید بتواند با نوبتی کردن زباله‌گردها، یکی از مشکلات مهم کشور را برای همیشه حل کند. چه کسی گفته انتخاب نماینده بی‌تاثیر است؟ حداقل آن نماینده به نان و نوایی خواهد رسید و شاید سطل‌های زباله‌ را افزایش دهد تا این صحنه‌ها کمتر تکرار شود!

رحیم قمیشی
*کانال نویسنده

@Kaleme باز کردن / نظر دهید

2024-02-29 03:25:57 آقای خامنه‌ای! دست از فریب دادن مردم بردارید

مطهره گونه‌ای

آقای خامنه‌ای! من دانشجویی هستم که بیش از شش سال در چارچوب تشکلی اسلامی و قانونی فعالیت کردم. روزگاری امیدوار بودم که می‌توان بازوی قدرت شما و مقربینتان را ضعیف‌تر کرد. گاهی با لیست امید و تکرار‌ها امیدوار شدم و گاهی با وعده‌ی بهبود وضعیت معیشتی مردم و رفع حصر میرحسین موسوی و زهرا رهنورد و آزادی زندانیان سیاسی… | روزهایی هم بود که ما به تغییر و تحول امیدوار بودیم. پیش از آنکه طعم گس سرکوب و کشتار دسته‌جمعی آبان ۹۸ را بچشیم. پیش از آنکه دو موشک به عمد و با دستور به هواپیمای اوکراینی شلیک شود.

شخص شما امید ما را ناامید کردید. چون خودی نبودیم صدایمان را نشنیدید. آبان سال قبل را یادتان هست؟ که گفتید پیام ملت، تجمع ۱۳ آبان بود؟!همان باتوم و تفنگ به دست‌هایی که مردم را در کوچه و خیابان و دانشگاه قلع و قمع کردند و بعد مجیز شما را می‌گفتند.

اینکه شهروندان را موجوداتی عاری از درک و شعور برای تصمیم‌گیری در مورد حیاتی‌ترین مسائل زندگی‌شان تصور کنیم و تلویحا آنها را رمگان یا فرزندان نابالغی بدانیم که نیاز به یک چوپان یا پدر دارند، اما هنگام انتخابات به آنها بگوییم که مجالی برای ابراز و اظهار رای و نظر خود دارند، چیزی به جز تحمیق و استحمار مردم نیست.

آقای خامنه‌ای! دست از فریب دادن مردم بردارید! دموکراسی و تحول‌خواهی یک روند است نه یک رخداد. نمی‌شود تماما از رسانه‌های جمعی به عنوان دستگاه عظیم پروپاگاندا و تبلیغ نظام استفاده کنید و صدای مخالفان و معترضان را با فیلترینگ و سانسور و حبس و حصر و تعلیق گردن بزنید و ایام انتخابات از آزادی بیان و مشارکت همه‌جانبه‌ی مردم با هر عقیده‌ای سخن بگویید!

نمی‌توانید برای گرم کردن تنور بیات انتخابات فرمایشی از انتخاب آزادانه سخن بگویید و قصیده‌ها بسرایید درحالیکه تیغ تیز نظارت استصوابی و اختیارات بی‌شمار ولایت مطلقه‌ی فقیه بر سر دموکراسی خواهی آنچنان سنگین است که حتی برخی از توصیه‌شدگان هم ردصلاحیت شده‌اند!

نباید دم از تحمل نظر مخالف بزنید وقتی که ده ها روزنامه‌نگار و خبرنگار و دانشجو صرفا به دلیل ابراز عقیده در حبس و تعلیق و تبعید به سر می‌برند و از حقوق ابتدایی یک زندانی و یک شهروند محروم شده‌اند.نمیتوان خیابان را برای خودی‌ها میدان حضور دانست و آن‌را ارزش‌گذاری کرد، اما وقتی نوبت به غیرخودی‌ها رسید بر آنها گلوله و باتوم و سرکوب گشود. شما "صدای ملت" را شنیدید اما آن خودی‌هایی را ملت دانستید که برای ماندن و استمرارتان "آتش به اختیار" چه چشم‌ها که کور نکردند و چه جان‌ها که نستاندند.

منبع و متن کامل
@kaleme باز کردن / نظر دهید

2024-02-23 03:30:14 از حصر اختر تا حصر ایران

کلمه - مجتبی علوی

همزمانی سیزدهمین سالگرد حصر رهبران جنبش سبز با بیانیه و تلاش روزنه‌گشایان در آستانه انتصابات مجالس نمایشی و در نهایت فقدان اپوزیسیونی ملی، فرصتی است برای تامل بر نکاتی که اگرچه ناخوشایند باشند؛ اما یادآوری آن‌ها بغایت لازم است. این مقال، حاوی سه بخش است و نگارنده معتقد است که میان این سه، رابطه‌ای منطقی برقرار است

در ۱۳۸۸ نشانه‌ها کافی بود تا کسانیکه صدها میلیارد‌ دلار پول نفت به دندانشان مزه کرده بود، منافع‌شان را در خطری جدی ببینند. چون این‌بار کسی آمده بود که از روی سابقه‌اش او را می‌شناختند و از عزم راسخ و اراده‌ی خلل‌ناپذیر او آگاهی کامل داشتند. او مانند برخی دیگر، منفعل، اهل سپردن شکایت به خدا و پذیرش نقش تدارکاتچی نبود!

در میانه‌ی جنبش مهسا نشست‌ها و ادعاهایی برگزار و مطرح شد که حالا پس از فرونشستن غبارها می‌توان درباره صداقت، یا توانایی و تاثیرشان داوری کرد. اکنون بی‌پناهان در ایران از همیشه بی‌پناه‌ترند. ماشالله کرمی پدری که پسرش را اعدام کردند، به جرم نذری دادن و یاد پسرش باید ماه‌ها انفرادی بکشد و یا پدر محمد قبادلو که جانباز جنگ است، باید در شب اعدام فرزند رعنا و دلبندش تنها در خیابان قدم بزند. این‌ها نماد تمام مردم ایرانند.

برای خامنه‌ای از آغاز حصر هیچ چیز عوض نشده است و او همچنان بزرگ‌ترین خطر برای قدرتش را در حصر اختر می‌بیند. به همین جهت هم مسئله‌ی رفع حصر را پیش از کلان‌ترین مسائل در حوزه‌های سیاست‌گذاری داخلی و خارجی و مدنی به عنوان خط قرمز برمی‌شمارد. معنای خطوط قرمز او همین است که انگار رفع حصر مساوی با از بین رفتن پایه‌های قدرت اوست.

تمامی تجارب مبارزاتی پیشین را ساده‌سازی و کاریکاتوری کرده‌اند؛ تا جامعه از هرگونه تجربه مبارزاتی و به تبع آن امکان تشکیلاتی تهی گردد. باید بازگردیم تا ببینم چه کسانی با منفعت‌طلبی شخصی، ما را در برابر این استبداد هولناک خلع سلاح کرده‌اند.

متن کامل
@kaleme باز کردن / نظر دهید