2021-11-30 10:35:36
سد چم‌شیر، فاجعه‌ای بدتر از گتوند
یک سال و نیم پیش بود که مهندسی از یکی از شرکت‌های مشاور سدسازی پشت اتاق کارم منتظر نشسته و خواستار گفتگو با من بود. او خودش را معرفی نکرد؛ به من گفت یک خواهش دارم، بروید جلوی ساخت سد چم‌شیر را بگیرید. من تا آن زمان حتی نام چم‌شیر را نشنیده بودم. او مدارکی به من نشان داد که این سد هم در یک بستر گچی-نمکی در حال احداث است و از این نظر با گتوند تفاوتی ندارد.
بخوانید...
مجوز محیط‌زیستی سد گتوند را چه کسی صادر کرد؟
ماجرای اشتباه در جانمایی سد گتوند و شور شدن آب خوزستان
یک سال گذشت و باز سروکله‌اش پیدا شد، مدارک بیشتری آورده بود، هرچه التماسش کردم مدارک و عکس‌ها را به من نداد و نامش را نیز نگفت. او گفت همه این اسناد در وزارت نیرو موجود است. این بار جدی‌تر به آن فکر کردم و تصمیم گرفتم موضوع را با چند نفر از دوستانی که در
صنعت آب می‌شناختم در میان بگذارم. برایم عجیب بود که بسیاری از آن خبر نداشتند. با مطالعات اولیه‌ای که انجام دادم، مسئله را در رسانه‌ها مطرح کردم.
به محض انتشار اولین یادداشت، در‌های زیادی به روی من گشوده شد. بسیاری با من تماس گرفتند و مقالات و گزارشاتشان را برایم فرستادند. دانستم که چندین متخصص حرفه‌ای، باتجربه و دلسوز پیگیر این سد بوده‌اند، ولی با وجود تلاش‌هایشان، حتی با نامه‌نگاری به ریاست‌جمهوری وقت نتوانسته‌اند کاری کنند.
کم‌کم سیل اسناد و مدارک علمی به سویم راه افتاد و عزم کردم ماجرا را پیگیری کنم. این اسناد را برای بعضی از
مدیران وزارت نیرو فرستادم تا شاید قبل از آبگیری سد، عقلانیت بر پنهان‌کاری پیروز شود. تا آنجا که می‌دانم مکاتباتی در آخرین روز‌های دولت روحانی انجام شد. تقریبا بخش عمده عمر کاری من مطالعه اکوسیستم‌های شور، بیابانی و شبه‌بیابانی ایران بوده است.
چند سالی است که بر تحقیقات رویشگاه‌های گچی متمرکز هستم. رویشگاه‌های گچی ایران در جهان بی‌نظیرند و تابه‌حال تحقیقات جدی درباره آنها انجام نشده است. بالاخره برای زدن یک تیر و دو نشان عازم مناطق گچی سازند گچساران و حوضه رودخانه‌های زهره و مارون شدم.
ابتدا در چهارم و پنجک آبان‌ماه به منطقه لنده و برم الوان در استان کهگیلویه‌و‌بویر‌احمد رفتم. با وجود خشک‌سالی و اتمام فصل رویش، به‌حدی از دیدن مناظر و عجایب گیاهی و زمین‌شناختی منطقه متعجب شدم که افسوس خوردم چرا تابه‌حال این بخش از سرزمین ایران را کمتر پژوهش کرده‌ام.
در این منطقه بیشترین چاه‌های نفتی هم متمرکز است که معمولا سفر‌های علمی با محدودیت‌هایی مواجه است. در تاریخ ششم و هفتم آبان در محدوده مخزن سد چم‌شیر و امتداد رودخانه زهره در قبل و بعد سد مشاهدات و مطالعات خود را انجام دادم. خوشبختانه حتی در محدوده سد کسی مزاحم ما نشد و من با آرامش توانستم آنچه می‌خواستم به دست بیاورم.
ما گیاه‌شناس‌ها، گاهی خیلی بهتر از زمین‌شناس‌ها و هیدرولوژیست‌ها می‌توانیم از جنس زمین و شرایط آبی اطلاعات کسب کنیم. رویش هر گیاه برای ما مانند یک آزمایشگاه تحقیقاتی است. به محض آنکه پایم به محدوده مخزن رسید مانند فیثاغورس فریادم به هوا شد؛ یافتم! یافتم! اولین گیاهی که دیدم برایم بسیار آشنا بود.
این گیاه گونه‌ای از جنس پَرَند بود که سال گذشته از نزدیکی آن منطقه به‌عنوان گونه‌ای جدید برای علم گیاه‌شناسی به نام پَرَند زاگرس (Pteropyrum zagricum) نام‌گذاری کرده و در ژورنال معتبر Botanical Journal of the Linnean Society منتشر کرده بودیم. کمی جلوتر رفتم به یک فروچاله بزرگ برخوردم که زمین گچی توسط آب‌های سطحی شسته و سوراخ‌های عمیقی در زمین ایجاد کرده بود. کمی آن طرف‌تر پر بود از گونه‌های گیاهی بومی و انحصاری و جنگل زیبایی از کنار.
به رودخانه زهره که رسیدم اشک در چشمانم جاری شد؛ مگر می‌شود کوچک‌ترین علاقه‌ای به این آب و خاک داشت و ارزیابی زیست‌محیطی سدی را تأیید کرد که بدون شک میلیون‌ها درخت گز و پده برای همیشه نابود خواهد کرد. با دستگاه هداست‌سنج شوری آب رودخانه را در فاصله دو کیلومتری از سازه اندازه گرفتم که عدد ۲۰۷۲ میکروزیمنس بر سانتی‌متر را نشان می‌داد. این میزان شوری، در لبه آب لب‌شور و شیرین است.
ادامه دارد.
منبع: روزنامه شرق
https://fararu.com/fa/news/512374/%D8%B3%D8%AF-%DA%86%D9%85%E2%80%8C%D8%B4%DB%8C%D8%B1-%D9%81%D8%A7%D8%AC%D8%B9%D9%87%E2%80%8C%D8%A7%DB%8C-%D8%A8%D8%AF%D8%AA%D8%B1-%D8%A7%D8%B2-%DA%AF%D8%AA%D9%88%D9%86%D8%AF
#توسعه
#مهندسان
#نخبه‌گان_سیاسی
#سلطه‌ی_نگاه_مهندسی
#ورشکسته‌گی_آبی_ایران
#مدیریت_مطلقهی_مهندسان
#مداخلات_نخبه‌‌گانی_غیرتخصصی
@NewHasanMohaddesi
85 viewsedited 07:35
ز
