2021-01-03 10:45:35
واکسن نساختن عیب نیست، واکسن نداشتن عیب است.
به قلم دکتر حامد یحیی زاده
------------------------
گاه جهان بر ما تنگ می‌شود. اما آنان که رو به تنگنا می‌روند از چه گله دارند که «خود کرده را تدبیر نیست».
جهان بر پاشنه قانون می‌گردد. مثلا "هر عملی را عکس العملی هم هست":
جاده تمدن را معکوس رفتی، «خاکستر نشین می‌شوی».
پلکان خلقت را به پایین سریدی، «شفیره می‌شوی».
به پیله برگشتی، «زنده به گور می‌شوی».
گام بعدی را در نیافتی؟
گام تو را در خواهد یافت: «با خاک یکی می‌شوی».
از آن پس دگر نیستی،
غباری، «اسیر قانون قفسی».
حیرانم، در مراتب دیوانی وزارت بهداشت چه می‌گذرد و منبع الهام آنها چیست؟
چرا عاقبت کار را نمی‌بینند.
قوه ادراکشان نشکفته باشد؟
یا چشم بصیرت بسته باشند.
بانگ می‌زنم، شاید خفته باشند
قوانین ترمودینامیک به فصلی از علم فیزیک جلا بخشیده که رفتار ذرات را در سیستمهای بسته توضیح می‌دهد. از یک نگاه آنها را بیش از قانون بدان، اعترافی است عالمانه به اینکه «سر طبیعت را نمی‌توان کلاه گذاشت».
«وزارت بی بضاعت بهداشت، فیزیک نظری، واکسن کرونا، سیستمهای بسته»
چهار تضاد جانانه از جنس تز و آنتی تز، که دیالکتیک هگلی از پس هضم آن بر نخواهد آمد.
کنار هم می‌نشانمشان چون به هم مربوطند!
اولین قانون ترمودینامیک در قرن نوزدهم شکفت و گفت: ماده/انرژی از هیچ بدست نمی‌آید و به هیچ نمی‌رود. ماده/انرژی ناموس طبیعت و تحت الحفظ اوست. بدین ترتیب، جادوگری و چشم بندی را به حوزه تفریحات بشر روانه کرد. مبنای مدیریت معقول امور را بر «آنچه هست» باید گذاشت و «تغییر شکل داشته‌ها» یگانه تدبیر معتبر است.
در حالیکه علم، «سیستم بسته» را از ایجاد یک اتم عاجز می‌داند،
یقین بدان، ظهور ناگهانی واکسن کرونا از کیسه خالی، اندیشه‌ای است توخالی.
قانون دوم، بیشتر به رهنمودهای اخلاقی شباهت دارد. می‌گوید: فرآیندهای طبیعی برگشت ناپذیرند چون آنتروپی (بی نظمی) همواره در حال افزایش است. برای غلبه بر بیماری کرونا (عامل آنتروپی) باید با دنیای بیرون تبادل انرژی کرد (بخوانید دلار پرداخت کرد). اینکه سیستم را ببندید و با خارج تعامل نکنید قاعده علم نیست، انتخاب قاعده است.
قانون سوم می‌گوید که تا ابد فرصت ندارید زیرا جریان طبیعت غیر قابل توقف است. بازی آغاز شده و این بازی تایم اوت ندارد (حالت صفر مطلق و سکون کامل ممکن نیست). اگر با تعلل خود، به کرونا مهلت دهید جامعه را بطور کامل درنوردد، جهان واقعی به پشیمانی کسی وقعی نمی‌گذارد زیرا هیچ نوع از فردا، عین امروز نیست.
برخی هنوز سخن مرا درنیافته و سر در گمند. آنان را تا سر کوچه همراهی میکنم و می‌پرسم: “آیا تا کنون برای تهیه شیر، به هوس اختراع آن یا خریدن گاو افتاده‌اید؟”
به بقالی اشاره کرده می‌گویم: “پول مختصری به مشدی بقال پرداخته، به بلند پروازی دون کیشوت وار و شیون مرگ در منزل خود پایان دهید.”
#hy
@Autopsy7
2.0K viewsedited 07:45
ا
