Get Mystery Box with random crypto!

مجمع دیوانگان

لوگوی کانال تلگرام divanesara — مجمع دیوانگان م
لوگوی کانال تلگرام divanesara — مجمع دیوانگان
آدرس کانال: @divanesara
دسته بندی ها: وبلاگ ها
زبان: فارسی
مشترکین: 15.18K
توضیحات از کانال

وبلاگ «مجمع دیوانگان» از سال ۱۳۸۶ آغاز به کار کرد و نسخه تلگرامی آن با سه نویسنده مدیریت می‌شود. اینجا به مسایل روز، سیاست، جامعه و هنر می‌پردازیم.
.
ارتباط با ادمین کانال:
@DivaneSaraAdmin
.
اینستاگرام:
instagram.com/divanesara_

Ratings & Reviews

1.67

3 reviews

Reviews can be left only by registered users. All reviews are moderated by admins.

5 stars

0

4 stars

0

3 stars

1

2 stars

0

1 stars

2


آخرین پیام ها 30

2021-06-09 19:44:17
کانال «مجمع دیوانگان»
@DivaneSara
اینستاگرام
@divanesara_
.
2.9K views16:44
باز کردن / نظر دهید
2021-06-06 19:02:40 شکست یا ابتذال؛ مساله اصلاحات فعلا همین است

#A 333

آرمان امیری @ArmanParian

پرده نخست: ۶ اردیبهشت‌ – حمیدرضا جلایی‌پور در مخالفت با اعلام نامزدی مصطفی تاجزاده می‌نویسد: «در شرایط فعلی کنش تکنوازانه جناب تاج‌زاده سودمند به حال مردم و اصلاح‌طلبان نیست». جلایی‌پور از تاجزاده می‌خواهد به جای «تکنوازی» به خرد جمعی نهاد اجماع ساز تمکین کند. (اینجا+)

پرده دوم: ۵ خرداد - جبهه اصلاحات ایران (نهاد اجماع‌ساز) با صدور بیانیه‌ای اعلام می‌کند «نامزدی برای معرفی به مردم ندارد». (اینجا+)

پرده سوم: ۱۲خرداد - مجمع روحانیون مبارز به ریاست سیدمحمد خاتمی، با صدور بیانیه‌ای بر تصمیم نهاد اجماع‌ساز مبنی بر «عدم معرفی نامزد انتخاباتی از طرف این جبهه، صحه مى‌گذارد و آن را اقدامى سنجیده و در جهت پرهیز از افتادن در دامى که مهندسان انتخاباتى تدارک دیده‌اند مى‌داند». (اینجا+)

پرده چهارم: پنج‌شنبه ۱۳ خرداد – حمیدرضا جلایی‌پور، همان‌کسی که تاجزاده را صرفا به دلیل ثبت‌نام در انتخابات به «تکنوازی» متهم کرده بود، با رد تصمیم نهاد اجماع‌ساز و در یک تودهنی آشکار به بیانیه مجمع روحانیون اعلام می‌کند: «رای ندادن و کناره‌گیری بازی در سناریوی اقتدارگرایان است». (اینجا+)

* * *

به باور من، صحنه مناظره اخیر، عرصه شکست تام و تمام جریان اصلاحات نبود. اصلاح‌طلبی محافظه‌کار و صندوق‌محور از نگاه شخص من در همان سال ۹۶ به بن‌بست قطعی رسید و این مساله را ما همان زمان اعلام کردیم. یعنی نه پس از آنکه کوس رسوایی و شکست‌ها از آسمان به زمین افتاد، بلکه در همان سالی که ظاهرا یکی از بزرگترین پیروزی‌ها رقم خورده بود و حضرات سرمست از آرای بالای روحانی، هیچ گوش شنوایی برای شنیدن صدای هشدار و انتقاد نسبت به وضعیت امروز نداشتند.

مناظره اخیر اما، درست به مانند سطحی از جنجال که امثال جلایی‌پور به اسم «تحلیل» به صورت مخاطب پرتاب می‌کنند یک «ابتذال مطلق» بود. استراتژی همتی هم به مانند شیوه تبلیغاتی جلایی‌پور صرفا بر پایه دوقطبی‌سازی کاذب از طریق هیاهوی بی‌مورد، حملات هتاکانه و شیوه مرسوم «پروپاگاندای تبلیغاتی» بر پایه «زیاد گویی و بلند گویی» بنا شده بود و هیچ نشانه‌ای از وجود یک برنامه مشخص، یک نقد واقعی به ساختار موجود و راه و مسیری برای برون‌رفت از انسداد نداشت. شیوه‌ای تماما «احمدی‌نژادی» که البته از جانب نامزدهای طرف مقابل هم کاملا در دستور کار قرار گرفته بود تا نشان دهند این ابتذال به صورت بنیادین در سازوکار انتخاباتی نظام رسوخ کرده و همه را در نهایت به همان «سر و ته یک کرباسی» رسانده که سطح رقابت‌شان بسیار پایین‌تر از حداقل استانداردهای اخلاقی جامعه است.

بازنده‌ها می‌توانند سربلند باشند، می‌توانند حتی به فکر بازاندیشی و بازگشت باشند، اما آن‌ها که به چنین ابتذالی کشیده می‌شوند دیگر هیچ راه برگشتی برای خود باقی نمی‌گذارند. اگر اصلاح‌طلبان همان چهارسال پیش ندای هشدار را جدی‌تر گرفته بودند و چشم بینایی برای تشخیص شکست خود از پس پوستین ظاهری پیروزی انتخاباتی داشتند، شاید در این مدت می‌توانستند تغییراتی در روش و منش خود ایجاد کنند و امروز هم شانس پیروزی داشته باشند؛ اما برای کسانی که به جای شنیدن صدای منتقد، سعی در سرکوب و بایکوت آن داشتند، دوگانه امروز دیگر «پیروزی یا شکست» نیست. حالا بر سر دوراهی «شکست یا ابتذال» قرار گرفته‌اند.

با این حال، اگر بخواهیم به یک معجزه برای اصلاح‌طلبان دل ببندیم که شاید بخشی از این جریان بتواند سنگ‌بنای مسیر بازاندیشی و بازتعریف خود را بنا نهد، این انتخابات شاید آخرین فرصت‌ش باشد. بیانیه‌های مجمع روحانیون و نهاد اجماع‌ساز ضروری بودند اما کافی نیستند. سیاست یک بام و دو هوای اصلاحات بیش از این نمی‌تواند اعتماد اجتماعی را به خود جلب کند. مردم دیگر نمی‌پذیرند که تمامی تناقض‌ها و گاه مفاسد اصلاح‌طلبان پشت توجیهاتی از جنس «جبهه فراگیر و متکثر» پنهان شود. هسته مرکزی اصلاحات (اگر به واقع چنین هسته‌ای وجود داشته باشد) برای قدم نهادن در مسیر بازاندیشی و ترمیم گفتمانی خود، ابتدا باید از پاکسازی چهره‌ها و تریبون‌هایی شروع کند که هیچ ابا و هیچ پرهیزی از ابتذال فعلی ندارند. اگر این جریان بتواند چنین چهره‌هایی را با صراحت تمام از خود براند و پرچم اصلاح‌طلبی را از دست آن‌ها خارج کند، آن وقت «شاید»، و البته فقط «شاید» در آینده بتواند به احیای دوباره خود امیدوار باشد.

پی‌نوشت:
مجموعه دلایلی که ما برای شکست اصلاح‌طلبان در سال ۹۶ منتشر کردیم و پاسخ‌هایی که دوستان در رد آن نقدها ارائه کردند را از این+ پست و در قالب یک فایل پی.دی.اف دریافت کنید. به دنبال این بحث‌ها سه جلسه مناظره هم در سال ۹۷ برگزار شد که فایل صوتی آن‌ها هم در لینک‌های زیر قرار دارد:

جلسه اول

جلسه دوم

جلسه سوم


کانال «مجمع دیوانگان»
@DivaneSara
اینستاگرام
@divanesara_
.
2.7K viewsedited  16:02
باز کردن / نظر دهید
2021-06-06 19:00:09
شکست یا ابتذال؛ مساله اصلاحات فعلا همین است!

#A 333


کانال «مجمع دیوانگان»
@DivaneSara
اینستاگرام
@divanesara_
.
1.9K views16:00
باز کردن / نظر دهید
2021-06-03 22:36:45 در باب «خلع سلاح عمومی»

آرمان امیری @ArmanParian - روزنامه سازندگی به نقل از غلامحسین کرباسچی تیتر بزرگی زده است که: «قهر با صندوق رای یعنی خلع سلاح خودمان». این تعبیر «خلع سلاح» بهانه‌ای شد تا من در جمع گروهی از دوستان بحثی را مطرح کنم با عنوان «خلع سلاح عمومی».

همان‌گونه که در جلسه هم مطرح شد، این عنوان را از جزوه و کتابی به قلم «مصطفی شعاعیان» وام گرفته‌ام و گمان می‌کنم زمان بسیار مناسبی برای طرح این پرسش باشد که: «به واقع چه کسانی جامعه ایرانی را اینچنین خلع سلاح کردند تا کارش به جایی برسد که تنها ابزارش یک صندوق رای بلاموضوع شده و بی‌معنا باشد»؟

در این فایل، ضمن اشاره‌ای گذرا به پاسخ آقای کرباسچی، به مجموعه‌ای از ابزارهای قدرت اجتماعی اشاره کردم که هر جامعه‌ای برای طرح و بیان مطالبات خودش بدان‌ها نیاز دارد و سعی کردم مرور کنم که عمل‌کرد اصلاح‌طلبان محافظه‌کار و گفتمان اعتدالی چه بر سر این ابزارهای اجتماعی آورده و چطور کار جامعه را به جایی رسانده که امروز مدعی می‌شوند هیچ سلاحی بجز این صندوق رای نداریم.


کانال «مجمع دیوانگان»
@DivaneSara
اینستاگرام
@divanesara_
.
1.6K viewsedited  19:36
باز کردن / نظر دهید
2021-05-25 21:38:00 واقع‌بینی کلاغ‌ها

حالا که آب پاکی شورای نگهبان به روی دستان همه ریخته شده، بسیاری از آنان که تا دیروز سخن گفتن از بی‌معنایی انتخابات را مصداق «انفعال سیاسی» قلمداد می‌کردند کاسه چه‌کنم چه‌کنم به دست گرفته‌اند و عجیب اینکه به جای پذیرش موضع شکست، چه در تحلیل و چه در روش و منش، همچنان گمان می‌کنند باید در جایگاه آموزگار برای دیگران وعظ و خطابه و به تعبیر خودشان «تحلیل» کنند.

به باورم، هر تحلیل‌گری، پیش از آنکه بخواهد برای آینده نسخه یا پیشنهادی مطرح کند، ابتدا بهتر است نسبت آرا و نظرات پیشین خود را با وضعیت کنونی روشن کند. آیا پیش‌بینی چنین وضعیتی را می‌کرد؟

به پی‌وست، فایل صوتی یک سخنرانی قدیمی تقدیم می‌شود که به مناسبت ۱۶آذرماه ۱۳۹۷ در دانشگاه کاشان ایراد شده بود و من گمان می‌کنم فرجام کار رویکرد محافظه‌کارانه و ترسخورده اصلاح‌طلبان را تحت توجیهاتی چون واقع‌بینی، اعتدال و میانه‌روی پیش‌بینی کرده بود. به نظرم بازپخش این فایل صوتی با گذشت سه سال خالی از لطف نباشد و بتواند مقدمه‌ای باشد برای ارائه تحلیل‌ها یا پیشنهادات بعدی.


کانال «مجمع دیوانگان»
@DivaneSara
اینستاگرام
@divanesara_
.
949 viewsedited  18:38
باز کردن / نظر دهید
2021-05-24 21:02:00 یادداشت وارده: سوم خرداد جاودانه بر‌می‌گردد


#V 099

نویسنده میهمان: شهین غفاری (@shahinghaffari1) - ممد، خوب که نبودی که ببینی امروز دل‌نگرانی ما فقط جنگ نیست. یادش بخیر ممد، اون موقع‌ها که فقط جنگ بود، هممون رو مثل سریشم به هم چسبونده بود. هممون به فکر ممد و باقی بچه‌های جبهه بودیم.

خوب شد ممد نبودی که ببینی آرامش از آسمون ما رفته، به جای موشک هر روز و هر دقیقه خبر بر سر ما می باره. خبر گرونی، فقر، نداری، مریضی، تن‌فروشی، کلیه‌فروشی، همخونه شدن دو خونواده در یک آپارتمان، اختلاس، اختلاس...

این آخری رو تو نمیدونی یعنی چی. اختلاس مال زمان ماست. با دزدی یه کم فرق می‌کنه. دزد با چراغ میاد و شب، وقتی که همه خوابند. او محتاجه. ولی اختلاسگر روز میاد و بی چراغ، جلو چشم همه، او رئیس و مدیر و وزیر و وکیله. دزد قالیچه می بره وتلویزیون و النگوهای سر جهیزیه زری‌خانوم رو، ولی اختلاسگر، جان و مال و وطن رو یکجا برده.

ممد خوب شد که نبودی که ببینی که حالا دیگه برق نداریم، آب نداریم، گوشت و مرغ نداریم، پول نداریم، کار نداریم، دارو نداریم. میدونی چرا؟ چون اون موقع فقط با عراق می‌جنگیدیم، الان با همه می‌جنگیم. الان همه دشمنمون شدن، چون الان انرژی هسته‌ای داریم. این یکی رو دیگه حتما نمیدونی چیه.

الان با اون سال‌های ۶۰ خیلی فرق کرده. الان از کمیته نمی‌ترسیم و به فکر روسری‌هامون نیستیم و خنده‌هامون رو البته اگر بیاد، قایم نمی‌کنیم. اما، اما الان فقط تو شعر و نوشته‌هامون حرف از آزادی خرمشهر ه. شاید اگه تو بودی ممد هنوز در دلمون آرزو و امید می‌پروروندیم که یه بار دیگه می‌ریم خرمشهرِ آزاد شده.

ممد نبودی ببینی...

کانال «مجمع دیوانگان»
@DivaneSara
اینستاگرام
@divanesara_
.
2.3K views18:02
باز کردن / نظر دهید
2021-05-24 21:00:35
سوم خرداد جاودانه بر‌می‌گردد

#V 099


کانال «مجمع دیوانگان»
@DivaneSara
اینستاگرام
@divanesara_
.
2.0K views18:00
باز کردن / نظر دهید
2021-05-21 17:48:57 انتخابات در رژیم‌های اقتدارگرا

#V 098


آنچه در پی می‌آید، ترجمه بخشی از کتاب «مقدمه‌ای بر سیاست تطبیقی؛ دولت و مسایل آن»* نوشته رابرت هیسلاپ و آنتونی موگان است که در سال ۲۰۱۲ توسط انتشارات دانشگاه کمبریج منتشر شده است. این بخش که مربوط به انتخابات در نظام‌های اقتدارگرا است، صفحات ۱۳۸ تا ۱۴۲ کتاب را شامل می‌شود. زحمت انتخاب و ترجمه این متن را نویسنده میهمان «محمد امیر» (@MhdAmir) ، دانش‌آموخته رشته علوم سیاسی از دانشگاه شهید بهشتی تهران کشیده است. برای مطالعه متن کامل اینجا+ کلیک کنید و یا از گزینه instant view استفاده کنید.

گزیده‌ای از مطالب:

با اینحال پیامد تاسف‌آور برابر گرفتن «انتخابات» با «دموکراسی»، غافل شدن از نقش انتخابات در رژیم‌های اقتدارگرا و نادیده گرفتن این حقیقت است که انتخابات در این رژیم‌ها بیشتر از آنچه معمولا می‌پنداریم رواج دارد. در واقع حدود نیمی از موارد انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی که بین سال‌های ۱۹۴۶ تا ۲۰۰۰ در سراسر جهان برگزار شده، در رژیم‌های غیر دموکراتیک بوده است.

اما چرا باید رژیم های اقتدارگرا با انتخاباتی که روی هم رفته پرهزینه است و نتایج سیاسی فوری و بلاواسطه اندکی داشته و اغلب نیز در حکومت فعلی و سیاست‌های آن تغییری ایجاد نمی‌کنند، خود را به درد سر بیندازند؟ پاسخ به این سوال ساده است. حکومت های اقتدارگرا به این دلیل دست به برگزاری انتخابات می زنند که تقریبا از پیروزی در آن مطمئن هستند و خود انتخابات نیز اهداف موثر و فراوانی را برای رژیم محقق می کند.

سوالی که به ناچار باید پرسید این است که چرا حکومت های اقتدارگرا خود را به این مسائل و دردسرهای گوناگون گرفتار می‌کنند، با وجود اینکه نگرانی اصلی آن‌ها مشورت با مردم و بازنمایی افکار عمومی نبوده و نتایج انتخابات نیز از پیش معلوم است؟ پاسخ به این سوال این است که انتخابات اهداف و عملکردهای متعددی را برای این حکومت‌ها انجام داده که به آن‌ها اجازه می‌دهد که در عین حالی که تسلط خود را بر قدرت تحکیم می‌بخشند، تمامیت و یکپارچگی خود رژیم اقتدارگرا را نیز تثبیت کنند.

با توجه به مطالب ذکر شده، شاید شگفت‌انگیز به نظر نرسد که حاکمان اقتدارگرایی که انتخابات برگزار می‌کنند، به طور متوسط طولانی‌تر از آن‌هایی که این کار را انجام نمی‌دهند، در قدرت باقی می‌مانند.


* Robert Hislope & Anthony Mughan-Introduction to Comparative Politics_ The State and its Challenges-Cambridge University Press (2012)



کانال «مجمع دیوانگان»
@DivaneSara
اینستاگرام
@divanesara_
.
2.1K viewsedited  14:48
باز کردن / نظر دهید
2021-05-21 17:48:43
انتخابات در رژیم‌های اقتدارگرا

#V 098


کانال «مجمع دیوانگان»
@DivaneSara
اینستاگرام
@divanesara_
.
1.4K views14:48
باز کردن / نظر دهید
2021-05-17 22:19:29 مقاله: یاسر عرفات، مخترع مفهوم «ملت فلسطین»

#A 332



آرمان امیری @ArmanParian - این روزها که درگیری‌های نظامی در فلسطین بالا گرفته است، نیروهای «حماس» بار دیگر فرصت پیدا کرده‌اند تا از خشونت و جنایات ارتش اسرائیلی ابزار مشروعیت و مقبولیتی برای خود فراهم سازند که البته اتفاق جدیدی نیست. بسیاری از حامیان حماس، از جمله دستگاه تبلیغات حکومتی در کشور ما هم سال‌ها است که مساله فلسطین را به ناروا با جریاناتی تروریستی و بنیادگرا همچون حماس قلب و تحریف کرده‌اند. این تحریف آشکار و پیوند زدن مساله فلسطین به بنیادگرایانی که هیچ گاه فهم یا دغدغه‌ای در مورد مفهوم «ملت فلسطین» نداشته‌اند، به باور من، از همان زمانی اوج گرفت که در ماشین تبلیغات حکومتی ما، نماد مبارزات ملی فلسطینیان، یعنی «یاسر عرفات» به جایگاه یک «خائن» تغییر موضع پیدا کرد!

مقاله پیوست را چند سال پیش نوشتم و به دلایلی که طبقه معمول از محتوا و رویکرد مقاله پیداست هرگز در مجلات رسمی منتشر نشد. فرضیه این مقاله که از عنوان آن پیداست، به احتمال زیاد متعلق به خودم است و دست‌کم به این شکل ندیده‌ام که در جای دیگری تکرار شود. همان‌گونه که در چکیده مقاله آورده‌ام، به باور من: مفهوم «ملت فلسطین» تنها به مدد مبارزات و مقاومت سرسختانه و هدفمند «یاسر عرفات» بود که در عرف بین‌الملل به تثبیت رسید و بزرگترین سد پیش روی تشکیل کشور مستقل فلسطینی را برداشت.

به بیان دیگر، تا پیش از عرفات، هیچ گروه فلسطینی، داعیه‌دار رهبری «ملت فلسطین» نبود و اساسا چنین مفهومی در هیچ کجای جهان به چنین شکلی کاربرد نداشت. برخی نگران عضوی از «جامعه عربی» بودند. برخی گروه‌های چپ‌گرا هدف خود را رهایی «خلق عرب» معرفی می‌کردند و بنیادگرایان اسلامی نیز دغدغه «امت اسلام» و «جهان اسلام» داشتند و به آتش یک جنگ مذهبی دیگر می‌دمیدند. عرفات، نخستین کسی بود که نه تنها بر مفهوم «ملت فلسطین» تاکید کرد، بلکه با هوشمندی و دقت تمام این مطالبه را آنقدر پی‌گیری کرد تا جوامع بین‌الملل، از جمله کشورهای عربی «ناچار» به پذیرش مفهومی شدند که برای شانه خالی کردن از زیر بار آن سال‌ها تلاش کرده بودند.

در سطح مقدمه، تنها به یادآوری این نکته اکتفا می‌کنم که رویای تحقق هیچ دولت و سرزمین مستقلی هرگز محقق نخواهد شد، مگر آنگه پیشاپیش مفهومی از «ملت» به وجود آمده و تثبیت شود. با همین نکته ساده و بدیهی، می‌توانیم هم به خدمت ماندگار عرفات در تحقق رویای دولت مستقل فلسطینی پی ببریم و هم کارکرد و جهت‌گیری جریانات و حکومت‌هایی را بسنجیم که با تخریب عرفات، سعی در پررنگ کردن بنیادگرایی اسلامی در خاک فلسطین دارند.

متن کامل مقاله را به پیوست و در قالب یک فایل پی‌دی‌اف دریافت کنید.

پی‌نوشت:
از دیگر مقالات این کانال، می‌توانید مقاله «نقش ایران در انحراف جنبش‌های سوریه به سمت فرقه‌گرایی» را هم بخوانید.


کانال «مجمع دیوانگان»
@DivaneSara
اینستاگرام
@divanesara_
.
2.7K viewsedited  19:19
باز کردن / نظر دهید