رخداد تازه(مصطفی مهرآیین)

2021-07-23 10:42:23 این کتاب را حتما بخوانید.مطالب این کتاب حرف های بسیار برای فهم وضعیت امروز ایران و حتی آینده آن دارد.شرحی بسیار عالی از واقعیتی بسیار تلخ.

http://t.me/mostafamehraeen باز کردن / نظر دهید

2021-07-23 00:33:01 یک شرح کوتاه انسان گرایانه بر آنچه این روزها در کشور،بویژه خوزستان،میگذره. امیدوارم این جملات مرهمی کوچک بر درد این مردم باشه.

http://t.me/mostafamehraeen باز کردن / نظر دهید

2021-07-21 11:41:58 به جای استفاده از سرکوب و گلوله از " حکمت عشق" استفاده کنید

۱.میدانم شما سنگدل تر از آن شده اید که از حکمت عشق چیزی بیاموزید،اما من برای آرامش خودم که شده است با شما سخن از حکمت عشق می گویم.می دانید چرا سنگدل شده اید و این گونه به آسانی دست به کشتن می زنید.چون به زبان مارکس هم از خود و هم از دیگران بیگانه اید،شما هم از وجود انسانی خود و انسان بودگی نخستین تان و هم از دیگران جدا افتاده اید.اگر از انسان بودگی خود دور نیفتاده بودید می فهمیدید که کشتن انسانی دیگر امری خطا و غیر اخلاقی است و اصولا کشتن انسان دیگر چیزی جز کشتن خویش نیست.وقتی دیگری به زمین می افتد،وقتی خون جاری می شود،این وجود انسانی ما،این شهود درونی ما از عشق به انسان دیگر است که در جامعه می میرد.از سوی دیگر شما آسان می کشید چون از انسان های دیگر بیگانه اید.کشتن دیگری یعنی فقدان "رابطه"،یعنی اینکه در عشق با هیچ انسانی نیستم.این یعنی آنکه شما حتی در عشق با همسر و فرزند خود نیز نیستید.نمی توان فرزند و همسر خود را دوست داشت و فرزند دیگری را کشت.شما نه تنها از خود که از هر امر انسانی دیگر بیگانه اید.وقتی می کشید یعنی هیچگاه عاشق نبوده اید،که لحظه ای عاشقی در زندگی باعث می شود شما همیشه دیگران را دوست بدارید که عشق چیزی جز گسترده شدن وجود یک انسان و یکی شدن وجود با دیگران نیست.عاشقی یعنی عاشق " تو" بودن.عشق چیزی جز اندیشه دایم به ضمیر "تو" نیست.

۲.باز هم می دانم که شما نسبت به این سخنان بی اعتنایید ولی برای آرامش خود می گویم شما از "خداوند" هم بیگانه اید اگر چه نام انسان دیندار بر خود می نهید و متولی حکومت دینی هستید.شما از خدا جدا افتاده اید که اینگونه به آسانی به جای عشق ورزیدن به دیگران و سخن گفتن با دیگران و ایجاد پیوند عاشقانه و همدلانه و دلسوزانه دست به کشتن دیگران می زنید و فرمان به قتل می دهید.خدا چیزی جز منبع بزرگ ایثار و از خودگذشتگی و بخشش نیست،خدا یعنی دستگیری از انسان،خدا یعنی رازی که نگران آفریده خود است،خدا یعنی دلسوزی به انسان دیگر.خداوند به جای گرفتن زندگی دیگران، زندگی می بخشد.به زبان لویناس وقتی خدا می گوید من رحمان و رحیم هستم این فقط یک خبر نیست بلکه یک دستور است: یعنی تو هم رحیم و رحمان باش.وقتی انسانی را می کشید یعنی تمام فرصت او برای تجربه عشق و شهود الهی را منتفی می سازید.کشتن هر انسان یعنی کشتن بخشی از خداوند بر زمین.شما نماینده خدا نیستید.شما از انسان هم کمتر شده اید.به حکمت عشق باز گردید و تمنای انسان بودن کنید.

http://t.me/mostafamehraeen باز کردن / نظر دهید

2021-07-20 00:28:03 بازنشر فایل صوتی سخنرانی با عنوان " بحران های جمهوری اسلامی و الگوی مناسب برای گذار از آن ها".

http://t.me/mostafamehraeen باز کردن / نظر دهید

2021-07-18 12:24:01 تن لش بوروکراسی حکومتی در مقابل تن سوخته مردم جنوب

۱.اگر به رابطه اینروزهای میان دم و دستگاه حکومت و مردم جنوب از منظر تن و بدن نگاه کنید با دو تن یا دو حقیقت تنانه روبرو خواهید شد:تن لش و بی معنا و خاصیت نیروهای مدیر در این کشور و تن سوخته مردم جنوب.

۲.بر خلاف تصور فلسفی موجود در خصوص تن که شما زمانی به تن و بدن خود آگاه می شوید که بیمار شوید و تن شما مایه رنج و دردشما شود(مثل اینروزها که بواسطه کرونا تا حدودی تن و وجود تن اندکی برای مردم مساله شده است)،در جنوب اصولا زندگی بر محور تن و بدن استوار است.گرمای جنوب به عنوان مهمترین وجه جغرافیایی جنوب در تمامی ساعات زندگی یک انسان جنوبی تن و بدن او را نشانه می گیرد.در جنوب گرم شما دایم با تنی روبرو هستید که به گرما واکنش نشان می دهد:تن خیس عرق،تن داغ،تن سوخته،تن تشنه،تن بیمار،تن داغون،تن لخت،تن وابسته به حمام،تن وابسته به آب تنی،تنی که تفاوت مردم جنوب را با همه مشخص می سازد: جنوبی سیاه سوخته است.

۳.این تن سیاه سوخته اگر بخواهد زندگی کند،اگر بخواهد کار کند،اگر بخواهد عاشقی کند،اگر بخواهد درس بخواند،اگر بخواهد حتی مراسم مرگ خود را برگزار کند بیش از هر چیز باید اندکی وضعیت تن خود را بهبود ببخشد.برق و آب برای انسان تن سوخته جنوب نه تزئین زندگی که شرط حیات است؛انسان جنوب در گفتگوی دائم با تن خود است،تنی که فرم قابل تحمل پوشش و لباس تاریخی آن را می توان در لباس سفید و گشاد مردم قدیم جنوب دید که امروز تن مردم جنوب حتی از پوشیدن این لباس هم محروم است.

۴.در کنار این تن سوخته که دائم خود را در زندگی در جنوب به رخ انسان جنوبی می کشد،تن لش مدیران شهری متولی دستگاه های بوروکراتیک حکومت قرار دارد که هیچگاه این تن جز در ایام بیماری و مرگ برای آنان مساله نمی شود.این تن لش که معتاد به بیماری جلسه رفتن و وراجی بوروکراتیک و "علاج" کردن مشکلات کشور و مردم در حد جملات بی سر و ته و بی معنا است هرگز نمی تواند بفهمد تن سوخته مردم جنوب چگونه در نتیجه ناتوانی های این تن های لش لم داده بر صندلی ادارات و سازمان های حکومتی هر روز سوخته تر و غیر قابل تحمل تر می شود تا آنجا که دیگر داغی گلوله را هم نمی فهمد.تن سیاه و سوخته مردم جنوب را به گلوله نبندید که زندگی برای مردم جنوب در بیشتر اوقات آن چیزی جز گفتگو با تن داغ او نیست.

۵.هایدگر معتقد بود انسان گرفتار در چهار لایه "زمین،آسمان،مرگ و خدایان" است.برای انسان جنوب گرما و زیستن در گرما میانجی ارتباط با این هر چهار پدیده است:در جنوب زمین داغ است،آسمان داغ است،خدا داغ است و مرگ چیزی جز پایان تن داغدیده نیست. مردم داغدیده جنوب را به دستور تن های لش لم داده بر صندلی های راحتی به گلوله نبندید.اندکی با تن داغ آن ها حرف بزنید.

http://t.me/mostafamehraeen باز کردن / نظر دهید

2021-07-11 10:37:57 https://newspaper.hamshahrionline.ir/id/135553/%D8%A7%D8%B9%D8%AA%D9%85%D8%A7%D8%AF-%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%85.html باز کردن / نظر دهید

2021-07-06 23:38:59 دستاورد این همه رنج چیست؟

۱."دستاورد این همه رنج چیست؟" این پرسش را شاید بتوان مهم ترین پرسش اینروزهای جامعه ایران دانست که اهل اندیشه،بویژه ایدئولوگ های نظام سیاسی حاکم، باید به آن پاسخ دهند.

۲.در دوره معاصر ما دو تصور از خود داشته ایم که طبعا باید مبنای همه کارهای ما قرار گرفته باشد.تصور اول ما این بوده است که ما " عقب مانده ایم،ما از جهان عقب افتاده ایم".آیا تحمل صد سال رنج و مصیبت ما را از عقب ماندگی نجات داده است؟ واقعا شرایط امروز زندگی ما به گونه ای است که بگوییم اکنون ما مترقی و پیشرفته شده ایم.ما توان خلق هیچ چیز جدید نداریم.ما حتی دیگر مونتاژ خوب هم انجام نمی دهیم.تصویر دوم این بوده است که ما از خویشتن خود دور شده ایم و باید به خویشتن خود باز گردیم.آیا این تصویر که شاید بتوان بزرگترین شارح آن را علی شریعتی و آل احمد و آیت الله خمینی دانست به پاسخ خود دست یافته و ما پس از سالها تحمل رنج و مصیبت اکنون به خویشتن خود دست یافته ایم و به مردمانی ناب و اصیل تبدیل شده ایم که شایسته عنوان "خویشتن خویش" باشیم.

۳.ما فقط رنج کشیده ایم و این رنج کشیدن هیچ دستاوردی نداشته است: نه مترقی شده ایم و نه اصیل.ما فقط خود را بیشتر و بیشتر از دست داده ایم.ما همه چیز خود را قربانی دو توهم ساخته ایم که هیچ کدام به ما تعلق نداشته اند: ما نه غربی بوده ایم که بخواهیم غربی و مترقی شویم و نه مسلمان ناب بوده ایم که بخواهیم مسلمان ناب شوییم.ما مردمانی ساده دل بوده ایم که فقط خواسته ایم مثل همه مردمان جهان زندگی کنیم.زندگی نکرده ایم چون ما قربانی توهم دو زندگی از پیش تمام شده ایم: هم ترقی پایان یافته است و هم اصالت.بگذارید ساده زندگی کنیم و کمتر رنج بکشیم. تنها زندگی کردن است که خواستن اش شایسته رنج کشیدن است و نه هیچ توهم دیگر.

http://t.me/mostafamehraeen باز کردن / نظر دهید

2021-07-05 19:41:34 فایل صوتی جلسه آخر درسگفتار "نظریه گفتمان: سوسور و باختین" که در آن به طرح چگونگی استفاده از نظریه سوسور و باختین در تحقیقات تجربی پرداخته ام.

http://t.me/mostafamehraeen باز کردن / نظر دهید

2021-07-04 10:27:11 https://newspaper.hamshahrionline.ir/id/134864/%D8%AA%D8%BA%DB%8C%DB%8C%D8%B1-%D8%AC%D8%A7%D9%85%D8%B9%D9%87-%D8%B1%D8%A7%D8%AD%D8%AA-%D8%A7%D8%AA%D9%81%D8%A7%D9%82-%D9%86%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%D9%81%D8%AA%D8%AF.html باز کردن / نظر دهید

2021-07-03 13:05:12 ما یک "تالیف مشترکیم"

۱."اینجا از بی آبی ما موندیم چیکار کنیم.بیایید کمک کنید،دلم واسه اونا هم می سوزه....." این جملات که ما را دعوت به فهم "انسان بودگی" می کند، سخنان دختر خردسال سیستان و بلوچستانی است که سوز و گداز انباشته در آن قلب هر انسانی را به درد می آورد و اشک از چشمان او جاری می کند.

۲.آلن وود در کتاب " کارل مارکس" در شرح مفهوم " بیگانگی" می نویسد درد یک کارگر مزدبگیر فقط این نیست که بیکاری باعث می شود او نتواند آنچه در زندگی به آن نیاز دارد را به دست آورد.به زبان وود،درد بزرگ تر یک کارگر بیکار آن است " که چرا کسی منو نمی خواهد،چرا من مورد نیاز نیستم،چرا هیچ جایی در جامعه برای من نیست...."

۳.سوز و گداز نهفته در جملات این دختر خردسال هم حکایت از وجود این درد بزرگ در دل مردم سیستان دارد که چرا کسی ما را نمی خواهد....اینکه این جملات اشک ما را در می آورد هم از ناتوانی ما در شکستن همین فضاست که کاش می توانستیم آنها را ببینیم و به این دختر خردسال بگوییم همه ایران تو را می خواهد و رنج تو رنج همه ماست.وضعیت موجود نه تنها مردم ما را از داشتن یک زندگی شرافتمندانه انسانی محروم ساخته که باعث شده بخش زیادی از جمعیت این جامعه خود را وجود زائدی بداند که حتی از سوی بقیه جامعه دیده نمی شود و کسی او را نمی خواهد.

۴. روایتگری و به اشتراک گذاشتن قصه زندگی تنها استراتژی ممکن و موجود برای گذر از وضعیتی است که انسانها را دچار اتمیسم و جدا افتادن از یکدیگر می سازد.باید به زبان باختین این شعار را دایما تکرار کرد که ما یک "تالیف مشترکیم" و انسان بودگی ما چیزی نیست جز آن سهمی از وجود و زندگی مان که به "دیگران" اختصاص می دهیم.ما یک تالیف مشترکیم.

http://t.me/mostafamehraeen باز کردن / نظر دهید