فلسفه

2023-03-28 22:25:41 آینده و گذشته تنها در مفهوم هستند، و صرفاً پیوستگی و تداوم شناخت تا جایی که از اصل دلیل کافی پیروی کند وجود دارند.

هیچ انسانی در گذشته نزیسته، و هیچ انسانی هم در آینده نخواهد زیست، تنها حال است که صورتِ هرگونه زندگی است، و این البته قلمرو مطمئن زندگی است که هرگز نمی‌تواند از آن جدا شود.

#جهان_همچون_اراده_و_تصور
#آرتور_شوپنهاور

join us | کانال فلسفه
@Philosophy3 باز کردن / نظر دهید

2023-03-28 22:25:19 تو میتونی قهرمان زندگی خودت باشی!

وقتی که بچه پولدار نیستی، ارثیه ای هم نداری، فقط باید روی خودت حساب کنی!

برای اینکه بتونی محکم روی پای خودت بایستی، باید بتونی با همه ارتباط موثر برقرار کنی...!
برای ایجاد ارتباط موثر باید ...

@asrar_bayan_jazab
@asrar_bayan_jazab
@asrar_bayan_jazab

#فن_بیان #سخنرانی #گویندگی #مذاکره
#فروش #مهارت_فردی #معجزه_سخن باز کردن / نظر دهید

2023-03-27 18:26:00 سوءاستفاده ذهنی از کودکان آن یکی بچه پروتستان است؛ آن دیگری بچه هندو است؛ آن یکی بچه مسلمان است؛ آن کودک فکر می‌کند که خداها خیلی زیاد هستند؛ آن کودک دیگر حتی یک خدا را هم به زور قبول دارد. اما چنین تصوراتی از کودک داشتن مضحک است. برچسب زدن به کودک تازه… باز کردن / نظر دهید

2023-03-26 09:19:54 ‍ گفتارهایی از #ریچارد_داوکینز، دانشمند و زیست‌شناس انگلیسی «افراد مذهبی وقتی که با علم مواجه می‌شوند به سه گروه بزرگ تقسیم می‌شوند. من آن‌ها را چنین طبقه‌بندی می‌کنم: «جاهل»، «عالم‌نما» و «لاادری».» مناظره با مذهب «امروزه «نظریه تکامل» همانند «نظریه… باز کردن / نظر دهید

2023-03-25 22:21:28 در شهرنامه، داستانهای شاهنامه و مثنوی را با هم می خوانیم و سری به پس زمینه های فلسفی، اجتماعی، عرفانی و ادبی آنها می زنیم.

با ما به سرزمین اساطیر و ادبیات و تاریخ و فلسفه همسفر شوید. هنوز در آغاز سفر هستیم

@shahr_naame
@shahr_naame
@shahr_naame باز کردن / نظر دهید

2023-03-25 22:15:03 ‍ گفتارهایی از #ریچارد_داوکینز، دانشمند و زیست‌شناس انگلیسی


«افراد مذهبی وقتی که با علم مواجه می‌شوند به سه گروه بزرگ تقسیم می‌شوند. من آن‌ها را چنین طبقه‌بندی می‌کنم: «جاهل»، «عالم‌نما» و «لاادری».»
مناظره با مذهب


«امروزه «نظریه تکامل» همانند «نظریه گردش زمین به دور خورشید» به قدری روشن است که جای هیچ‌گونه شک و شبه‌ای باقی نگذاشته است.»
ژن خودخواه/ ۱۹۷۶، ۱۹۸۹


«ایمان دینی، دست کم به تعبیر متعارف آن، یک «پندار» است: باور کاذبی است که در برابر تمام شواهد خلاف خود سخت‌جانی می‌کند. من این نظر رابرت ام پیرسیگ را تأیید می‌کنم که می‌گوید: هنگامی‌که یک‌نفر دچار پندار می‌شود، او را دیوانه می‌خوانند. هنگامی که افراد بسیاری دچار یک پندار می‌شوند، آن‌ها را مؤمن خطاب می‌کنند.»
پندار خدا


«بگذار تا بشردوستی و گشاده‌دستی را بیاموزیم، از آن‌رو که نفس‌پرست زاده شده‌ایم.»
ژن خودخواه


«بی‌خدایان باید به بی‌خدایی خود مفتخر باشند، نه شرمنده. زیرا بی‌خدایی فرد نشانهٔ صحت و استقلال ذهن اوست.»
پندار خدا


«کسی که به صحت چیزی باور دارد چون در کتاب مقدس‌اش آن‌طور نوشته شده؛ و حتی اگر همهٔ شواهد دنیا را هم بر خلاف رأی او باشند، چون در کتاب مقدس او طور دیگری نوشته، آن شواهد را نمی‌پذیرد. من مطلقاً منکر می‌شوم که چنین آدمی باشم. اگر شواهد، مرا به پذیرش مطلبی وادارند من هم مثل هر دانشمندی مشتاقانه آن را می‌پذیرم. من بدون داشتن شواهد چیزی را درست نمی‌دانم. درست است که گاهی احساساتی می‌شوم، اما این احساسات من ناشی از علاقه به حقیقت است. احساسات بسیار با بنیادگرایی فرق دارد.»
مصاحبه با بی‌بی‌سی/۲۰۰۴ میلادی

«گرچه «خداناباوری»، به احتمال قوی پیش از چارلز داروین قادر به دفاع منطقی از خود بوده است، اما داروین نخستین روشنفکر منکر وجود خدا بود که ظهور کرد.»
ساعت‌ساز نابینا


«من به این دلیل مخالف مذهب هستم که مارا به راضی‌بودن و سرسپردگی تعلیم می‌دهد تا از درک علمی جهان ناتوان باشیم.»
پیش‌گفتار پندار خدا


«نباید کودکان را به کیش والدین‌شان دانست و بر آنها برچسب دین خاصی زد. اصطلاحاتی مثل «بچه کاتولیک» یا «بچه مسلمان» باید منزجرکننده محسوب شوند.»
پندار خدا

join us | کانال فلسفه
@Philosophy3 باز کردن / نظر دهید

2023-03-25 08:35:08 ‍ نقد آن‌ نیست که بگویی امورْ آن‌گونه که هستند درست نیست. نقد یعنی توجه به آن نوع تصورات و فرضیات، آن شیوه‌های تفکرِ آشنا و قطعی که به چالش کشیده نشده و موردِ سنجش قرار نگرفته‌اند، تا به سوی آن روال‌هایی که پذیرفته‌ایم رها نشوند و دست نخورده باقی نمانند.

ما باید خود را از تقدیس امر اجتماعی به مثابهِ تنها واقعیتْ خلاص کنیم و به زایدْ قلمداد کردنِ اهمیت اندیشه در حیات انسان و روابط انسانی خاتمه دهیم.

اندیشه مستقل از سیستم‌ها و ساختارهای گفتمانْ موجودیت دارد. اندیشه چیزی است که اغلب پنهان است، اما همیشه به رفتارهای روزمره جان می‌دهد. حتی درون نهادهای ابلهانه اندکی اندیشه حضور دارد، همیشه حتی در درون رفتارهای خاموش هم اندیشه وجود دارد.

نقد چیزی است از جنس بیرون راندن آن اندیشه و تلاش برای تغییر آن: نشان دادنِ اینکه چیزها آن اندازه که فرد گمان می‌کند بدیهی نیستند، درکِ این‌که آنچه به مثابهِ امرِ بدیهی انگاشته می‌شود دیگر آن طور پذیرفته نیست. نقد کردن چیزی است از جنسِ دشوار ساختنِ حرکات و رفتارهای سرسری و سهل.

#میشل_فوکو
در مصاحبه با روزنامه فرانسوی لیبراسیون

join us | کانال فلسفه
@Philosophy3 باز کردن / نظر دهید

2023-03-24 19:00:48 ‌
کتاب «خوشبخت کسی است که هیچ نیست»

نویسنده: جیدو کریشنامورتی
مترجم: مینا مقدم

پاراگرافی از کتاب:
به تمام افکار و احساساتت هشیار باش؛ به یک فکر یا احساس اجازه نده که بدون آگاه بودن به آن، و جذب کردن تمام محتوای آن، بلغزد و برود. جذب کردن، کلمۀ مناسبی نیست، بلکه دیدن کلّ محتوای فکر و احساس. این مانند وارد شدن به اتاق و دیدن کلّ محتوای اتاق و فضای آن به صورت یک‌باره است. دیدن و آگاه بودن به افکارِ فرد، فرد را شدیداً حساس، انعطاف‌پذیر و هشیار می‌کند. محکوم یا قضاوت نکن، بلکه بسیار هشیار باش. از دل جدایی، از دل خرابی، طلای ناب می‌آید.

+ برای دنبال کردن مطالب متنوع ترجمه‌شدۀ بیشتر از کریشنامورتی، می‌توانید هم‌اکنون عضو کانال همین مترجم، به آدرس زیر بشوید:

@JKrishnamurtiDotCom‌

‌ باز کردن / نظر دهید

2023-03-24 19:00:12 ‍ #لایب_نیتس

گوتفرید ویلهلم لایب‌نیتس در سال ۱۶۴۶ در دوره‌ای که جهان پر از آشفتگی و نابسامانی بود به دنیا آمد. جنگ‌های سی ساله که از ۱۶۱۸ آغاز شد جمعیت آلمان را به نصف رسانده بود. پدر لایب‌نیتس استاد فلسفه دانشگاه لایپزیش بود و هرچند فرصت چندانی برای شناخت فرزند خود نداشت (وقتی او مُرد لایب‌نیتس شش سالش بود) فرصت کافی داشت که هوش پیش‌رس پسرش را تشخیص دهد و به آن ببالد. لایب‌نیتس و خواهرش نزد مادر مهربانشان بزرگ شدند و بیشتر دوران کودکی خود را صرف مطالعه‌ی کتاب‌های کتابخانه پدرش و در کنار آن تقویت زبان‌های لاتین و یونانی کرد. لایب‌نیتس در پانزده سالگی در دانشگاه لایپزیش ثبت نام کرد. دو سال بیشتر نگذشته بود که رساله‌ای در باب متافیزیک نوشت؛ سه سال بعد اثری کوتاه در باب رياضيات منتشر کرد؛ بلافاصله پس از آن نیز موفق به اخذ دکتری در فلسفه‌ی حقوق شد. لایب‌نیتس تلاش‌های فکری خود را برای باقی عمرش به همین سه زمینه یعنی متافیزیک، ریاضیات و عدالت معطوف کرد. در دل جهانی که فلسفه‌ی او توصیف می‌کند، متافیزیکی عمیق، هماهنگیِ ریاضی‌وار و تضمینی از قطعی بودنِ عدل الهی به چشم می‌خورد. به طور خلاصه می‌توان گفت جهان مد نظر او دارای تمام چیزهایی بود که آلمان جنگ‌زده فاقد آن بود.

در بیست سالگی به او پیشنهاد استادی در دانشگاه آلتدورف را دادند که رد کرد و در عوض تصمیم گرفت سهم بیشتری در جهان سیاسی ناپایدار اطراف خود داشته باشد. بی‌تردید او برنامه داشت دیدگاه فلسفی خود را عمیق‌تر و مفصل‌تر کند و این دانش را با حاکمان جهان به اشتراک بگذارد تا با هم بتوانند حکومتی عادل و عقلانی‌تر بسازند. به همین دلیل، عمر خود را صرف خدمت به اعضای خاندان سلطنتی کرد، یعنی بیش از همه دوک‌ها و کُنت‌ها و از جمله شماری از افرادی که در آینده پادشاه و ملکه می‌شدند؛ اما این افراد بیشتر درخواست خدمات پیش پا افتاده (مثل ترسیم شجره سلطنتی) از او داشتند و از اینکه لایب‌نیتس بیشتر وقت خود را به پروژه‌های عظیم‌تر اختصاص می‌داد، بر می‌آشفتند. آنها علاقه چندانی به برنامه‌های سیاسی و آرمان‌شهریِ لایب‌نیتس نداشتند و به دیدگاه‌های درخشان او در زمینه‌ی ریاضیات و متافیزیک هیچ اعتنایی نمی‌کردند. به این ترتیب بخش اعظمی از زندگی لایب‌نیتس به دنبال کردن یک به یک این حامیان سلطنتی گذشت، به امید اینکه بتواند یک نفر پیدا کند که کاملا متوجه رسالت و برنامه‌ی او بشود و آن را ارج نهد و پشتیبانی کند. ولی هیچ وقت چنین شخصی را نیافت. زندگی او داستان غم‌انگیز فردی با استعداد است که آماده بود تمام تلاش‌های فکری‌ خود را وقف بهتر کردن جهان کند، اما در این مسیر همه او را رد کردند و نادیده گرفتند. در سال ۱۷۱۶، هنگام مرگش، تقریبا مردی از یاد رفته بود و قبر او تا ۵۰ سال هیچ نشانی نداشت.

#درآمدی_به_عقل‌گرایی - جهان مونادهای #لایب_‌نیتس
#چارلی_هیونمن

join us | کانال فلسفه
@Philosophy3 باز کردن / نظر دهید

2023-03-24 08:40:33 ‍ مسئله‌ی ازدواج نزدِ #اسپینوزا هیچ نقطه‌ی اشتراکی با پروبلماتیکِ توماسی ندارد: مسئله این نیست که آیا شخص حق دارد روابطِ جنسی داشته باشد یا نه، یا پاسخ دادن به این مسئله نیست که تحتِ فلان و بهمان شرایط که به آسانی پیش‌بینی می‌شود روابطِ جنسی مشروع است. در هر صورت، به طورِ ضمنی قابلِ فهم است که مردان و زنانِ آزاد روابطِ جنسی خواهند داشت اگر انجام دادنِ چنین کاری را خوب برآورد کنند و در چارچوبی دست به این کار بزنند که دارای بیشتری وفاق با آن‌ها باشد. بلکه مسئله صرفاً این است که آیا آن‌ها روابطِ مزبور را در چارچوبِ نهادِ ازدواج خواهند داشت یا خیر.

ازدواج نهادی است مبتنی بر قانونی بنیادین که صرفاً بدین سبب وجود دارد که افرادی نادان و جاهل در جهان وجود دارند. اگر همگان عاقل بودند، کلیسا و دولت، و نیز مالکیتِ حقوقی، و از جمله مالکیت بر زنان، از بین می‌رفت. وانگهی، در آن زمان یافتنِ کسی که بتواند سرپرستیِ مراسمِ مختلف را بر عهده بگیرد دشوار می‌شد! اما نظر به این که چنین نهادی فعلاً وجود دارد، آیا سر فرود آوردن در برابرش مطابقِ عقل است؟ اسپینوزا پاسخ می‌دهد آری، اما فقط در صورتی که هر دو شرایطِ زیر تحقق یابند: از یک طرف، اگر «میل به وحدتِ فیزیکی» نه فقط از زیبایی بلکه از شادی‌ای نیز نشئت بگیرد که از ایده‌ی داشتنِ‌ فرزندان و تربیتِ معقولانه‌ی آن‌ها احساس می‌کنیم، و اگر،‌ از طرفِ دیگر، تنها علتِ عشقِ متقابلِ مرد و زن نه فقط زیبایی بلکه بالاتر از هر چیز، آزادیِ ذهن باشد (اخلاق،‌ بخشِ چهارم، ذیل 20). در این باور هیچ عنصرِ «زاهدانه‌ای» در کار نیست. انگیزشِ معروف به «آسایش» (ثروت، جاه‌طلبیِ اجتماعی، اطاعت از پدر و قس علی هذا) مطلقاً کنار گذاشته می‌شود. انگیزشِ زیبایی که دو بار به آن اشاره می‌شود، بدیهی اما ناکافی است. مردِ آزاد هرگز با زنِ نادان، یا زنِ آزاد با مردِ ابله، ازدواج نمی‌کند: از حیثِ منطقی متعهد ساختنِ خود به این امرْ مهمل و بی‌معنا خواهد بود که کلِ زندگانیِ خود را با شخصی سپری کنیم که حتی امید نداریم روزی به عقلانیتِ حقیقی نیل یابد.


#الکساندر_ماترون
#بارگذاری_مجدد -‌ اسپینوزا ما را تا کجا خواهد برد؟

join us | کانال فلسفه
@Philosophy3 باز کردن / نظر دهید