2022-04-11 17:46:48
تحریم ها دو تجربه افریقائی جنوبی و کوبا تقی رحمانی
توئیت زیر را برای جنجال ننوشتم ،
اگر یک فعال حقوق بشر بگوید: برای تسلیم یا سازش با حکومت،مردم ان کشور را تحریم اقتصادی و قزهنگی و علمی کنید. ان وقت باید اعلامیه جهانی حقوق بشر را پاره کند،اعلامیه جنگ بنویسد. تازه اگر معامله برجام انجام شود و تحریم ها لغو شود حکومت ایران حقوق بشر را اجرا می کند؟
این توئیت داغ نشد اما ان را جنجالی اش کردند این دو با هم فرق دارند.
جنجالی شدن موضوع راه به باز شدن مسئله و روشن شدن نمی برد. اما این توئیت باعث شد که دوستی نا اشنا مطالبی در مقایسه تحریم در کوبا و افریقائی جنوبی با من مطرح کند که نتیجه اجمالی ان مطلب زیر است.البته تجربه کشور ها مانند هم نیستند. ولی برخی از طرفداران تحریم های همه جانبه به تجربه کوبا توجه ندارند اما افریقائی جنوبی را مثال می زنند. روشن کنیم بحث در باره تحریم های اقتصادی علمی و فرهنگی و داروی وووو است.این تحریم ها با تحریم های نظامی و غیره متفاوت هستند.
البته در باره تحریم هایی که مردم را بیشتر فلج می کند تا نظام را قبلا هم گفته ام.
حتی در مراسم های خارج از کشور و هم در مصاحبه هم،در همه جا این نکته را (من هم مانند برخی از ایرانیان خارج کشور که لابی مردم هستند .نه لابی حکومت، نه لابی جمهوری خواهان یا دموکرات ها امریکا یا لابی ایدولوژی) تکرار کرده ام که این مخالفت ها با تحریم های که به مردم اسیب می زند که برخی را هم در خارج کشور خوش نیامده است.
تحریم های موفق دو کار می کند به سوژه فشار می اورند به جریان تحت فشار کمک اساسی می کنند که تجربه در افریقائی جنوبی موفق بوده است. اما این مسئله در کوبا رخ نداده است به مردم کوبا کمک نشده است.
اما نکته متفاوت میان کوبا و افریقائی جنوبی در مورد تحریم و هم نقش لابی های خارج از کشور کوبائی و افریقائی جنوبی و تفاوتشان در چیست؟ کوبا 60 سال است تحریم است. حکومت های امریکای لاتین از چپ و راست می ایند و می روند اما حکومت کوبا برقرار مانده است.ظاهرا هم برقرار است.تحریم ها هم برقرار است.
اما در افریقای جنوبی تحریم جواب داد چرا؟
دولت کوبا با بهانه تحریم ها جامعه مدنی را له کرد و در دولت ادغام کرد. حکومت ایران هم می خواهد این کار را بکند.
اما فراریان کوبا در میامی در عمل کمکی به دموکراسی در کوبا نکردند فقط باعث شدن حکومت های امریکائی از کوبا درک درستی نداشته باشند. در عوض این لابی کوبائی متمرکز در میامی و نیویورک ،کمک های امریکا برای جامعه مدنی کوبا را به سمت غلط کشاند که در عمل به نفع حکومت کوبا تمام شد. بیشترکمک کردند تا هر مخالف کوبائی از کشور خرج شود.اما همه مردم که از کشور خارج نمیشوند.اینان بیشتر لابی جمهوری خواهان و... در امریکا شدند تا لابی برای نجات کوبا.
اما تحریم دو سو دارد کمک به جریان که تحت فشار است و فشار برجریانی که باید ظلمش قطع شود. افریقای جنوبی با کوبا متفاوت بود چرا متفاوت بود؟
دولت های غربی و امریکا بر دولت افریقای جنوبی بر رفع تبعیض نژادی فشار اوردند. دولت افریقائی جنوبی تحت فشار قرار گرفت که اقتصاد ان به غرب وابسته بود رابطه عاطفی و هویتی با غرب داشت خودش را سفید پوست می دانست.دولت مزبور رابطه تنگاتنگ با غرب داشت در نتیجه فشار جدی بود.امکان قطع رابطه با غرب را نداشت.
اما سوی دیگر ماجرا که در کوبا نبود در افریقائی جنوبی بود سیاهان امریکائی بودند و هم لابی های خارج از کشور که توانستند کمک دولت امریکا را برای مردم سیاه افریقا درست هزینه کند.یعنی توانمند سازی سیاهان تحت فشار از طریق اموزش در جامعه سیاه پوست و هم سرمایه گذاری در اقتصاد سیاهان و هم معرفی رهبران سیاه پوست به مجامع جهانی که اثر گذار شد. به عبارتی دو کار صورت گرفت تحریم حکومت و تقویت سیاهان در زمان تحریم حکومت.
در کوبا تمام راهها بسته بود.فقط لابی میامی که لابی قطع رابطه با کوبا بود به عنوان نماینده کوبا کمک ها را درست خرج نمی کرد و در عمل خودش به مانعی برای تحول در کوبا تبدیل شد.
این کوتاه نوشته به معنی تائید رفتار و اعمال ها نیست بلکه واقعیت تحریم ها و عملکرد دو گانه ان را راجلو چشم می گذارد.
اما سوال مهم این است که نیروی خارج کشور دموکراسی خواه در ایران چه کار درستی می تواند بکنند؟ هر کشور راه خود را دار د.
اما وقتی می گوییم تحریم ها در افریقائی جنوبی اثر کرد باید بدانیم که چرا اثر کرد. از تجربه افریقای جنوبی نگوییم اما مانند لابی میامی کوبا عمل کنیم یا بلعکس. این یاداشت فقط قصد طرح روش ها را داشت.
11.3K viewsedited 14:46
ت
