سینما پارادیـزو

2023-06-14 13:39:05 کورمک مک‌کارتی

ـــ زخم‌ها قدرت عجیبی دارند و به ما یادآوری می‌کنند که گذشته‌مان واقعی است.


کورمک مک‌کارتی یکی از بزرگترین نویسندگان معاصر آمریکا در ۸۹ سالگی درگذشت. شهرت وی به نوشتن رمان‌هایی است که در آن به بررسی تیره‌ترین ابعاد وجودی انسان می‌پردازد. او در بیشتر آثار خود تضاد افراد با ارزش‌های اجتماعی و پیروی از غرایز را به تصویر ‌کشید. بدبینی تیره و تار در هسته آثار مک‌کارتی باعث شد تا گاردین به او لقب «بدبین بزرگ ادبیات آمریکا» بدهد.

رمان‌های کورمک مک‌کارتی موضوع اقتباس چندین فیلم سینمایی درخشان بوده است. «همه اسب‌های زیبا» (۱۹۹۲) به کارگردانی بیلی باب تورنتون، «جایی برای پیرمردها نیست» (۲۰۰۷) ــ که یکی از شناخته‌ شده‌ترین اقتباس‌های سینمایی از آثار مک‌کارتی است ــ به کارگردانی جوئل و اتان کوئن، فیلم «جاده» به کارگردانی جو هیلکوت و فیلم «فرزند خدا» (۲۰۱۳) به کارگردانی جیمز فرانکو از مهمترین اقتباس‌های سینمایی آثار کورمک مک کارتی به شمار می‌روند.


Cormac McCarthy (1933—2023)

@CinemaParadisooo باز کردن / نظر دهید

2023-06-14 00:53:41 فریدریش نیچه
ـــ چنین گفت زرتشت

ـــ گذشته‌ها را نجات‌بخشیدن و هر "چنان-بود" را به صورتِ "من آن را چنین خواستم!" بازآفریدن؛ این است آن‌چه من نجات می‌نامم!

والتر بنیامین
ـــ تزهایی درباره فلسفه تاریخ

ـــ تبیینِ تاریخیِ گذشته به معنی درکِ گذشته "چنان‌که واقعن بود" نیست. بل به معنای شکارِ خاطره‌ای‌ست که، به وقتِ خطر، مثل برق از ذهن‌مان می‌گذرد.

Histoire(s) du cinéma(1988-1998)
Dir. Jean-Luc Godard.

@CinemaParadisooo باز کردن / نظر دهید

2023-06-12 12:47:40 اومبرتو اکو

ـــ خیلی از ایتالیایی‌ها برلوسکونی را تحسین می‌کنند، چون او مثلا کارهایی می‌کند که هر مرد ایتالیایی با کمال میل می‌کند: با زن‌ها خوابیدن و مالیات ندادن. برلوسکونی وحشیانه‌ترین رؤیاهای آن‌ها را نمایندگی می‌کند... این شکل نوین پوپولیسم که با ابزار رسانه‌های همگانی بر توده‌های مردم نفوذ می‌کند، و نهاد‌های منتخب دمکراسی‌ها را به حاشیه می‌راند، احتمالا به‌زودی در کشورهای دیگر هم به‌صورت عادی در خواهد آمد... رابطۀ جنسی با یک دختر کارآموز در زمان نیکسون به‌کلی غیرقابل قبول بود و رسانه‌ها با مرتکب آن به‌شدت برخورد می‌کردند؛ اما امروزه اوضاع وارونه است: تمام دخترانی که به‌علت همخوابگی با برلوسکونی معروف شده‌اند، راه‌ به ‌راه در رسانه‌ها مصاحبه می‌کنند و عکس می‌اندازند. این شکل از ارایۀ خود امروزه یک ارزش شده است. مردم برای چنین نمایشی در انظار عمومی سر و دست می‌شکنند. برلوسکونی بعدی می‌تواند رسوایی‌های بیشتری بالا بیاورد و با این حال از سوی مردم پذیرفته شود. همین است که چیزی در جامعۀ ما به‌طور بنیادی عوض شده.

Loro, 2018
Dir. Paolo Sorrentino

@CinemaParadisooo باز کردن / نظر دهید

2023-06-11 09:47:20 بیایید به یکدیگر عشق بورزیم، وگرنه از دست می‌رویم، بیایید ویران کنیم، حاشا کنیم، سیاست را نابود کنیم، چرا که بین‌مان جدایی می‌افکند و در برابر هم مسلح‌مان می‌سازد؛ بیایید از هیچ‌کس نپرسیم دیروز چه بوده‌ایم و چه می‌خواسته‌ایم. دیروز تمام دنیا در اشتباه بود، باید بدانیم امروز چه می‌خواهیم!


ــــ از نامه‌های ژرژ ساند به گوستاو فلوبر ــ
کتاب «آوازهای کوچکی برای ماه» ــ ترجمه گلاره جمشیدی.

@CinemaParadisooo باز کردن / نظر دهید

2023-06-11 08:20:54 باز کردن / نظر دهید

2023-06-09 21:38:08 باز کردن / نظر دهید

2023-06-09 09:47:48 شانتال آکرمن
ـــ ترجمه سعیده طاهری

ـــ ریشهٔ دغدغه‌هایم به نقطهٔ تاریکی برمی‌گردد که نمی‌خواهم پرده از آن بردارم. می‌دانم که اگر درباره‌اش حرف بزنم چیزی را دربارهٔ خودم برملا می‌کند که ترجیح می‌دهم بگذارم در همان تاریکی باقی بماند. اصلا بهتر است که بعضی چیزها همچنان در همان تاریکی باقی بماند. گاهی میلی وادارم می‌کند که حقیقتی را برای خودم روشن کنم؛ اما چه حقیقتی را؟ کدام حقیقت را؟ گاهی حقیقت را ــ حتی وقتی درکش بسیار سخت باشد ــ در فیلم‌ها یا کتاب‌ها می‌شود پیدا کرد. اساسا درک و دریافت حقیقت کار ساده‌ای نیست حتی وقتی عمیقا ایمان داری جایی یا گوشه‌ای پنهان است اما در همین موقع درست در همین موقع، دقیقا زمانی که دیگر به آن فکر نمی‌کنی و فراموشش کرده‌ای، آرام و آهسته، گاهی بسیار آرام و آهسته در پس پرده اتفاقی می‌افتد. ناگهان حقیقت از پرده بیرون می‌افتد! این لحظهٔ شگفت‌انگیزی است که هر روز اتفاق نمی‌افتد و از همین رو خوشایند است؛ بسیار خوشایند است که حس سبکی و آرامش غافلگیرانه درجا میخ‌کوبت کند.

@CinemaParadisooo باز کردن / نظر دهید

2023-06-08 17:45:20 مارتین اسکورسیزی

ـــ وظیفه شما این است که مخاطبان خود را وادار کنید به وسواس‌های شما اهمیت دهند.

دیوید فینچر

ـــ ایدهٔ من از حرفه‌ای بودن احتمالاً تصور بسیاری از مردم از وسواس است.


Goodfellas (1990)
— Dir. Martin Scorsese
Se7en (1995)
— Dir. David Fincher

@CinemaParadisooo باز کردن / نظر دهید

2023-06-07 22:47:20 هانس گئورگ گادامر

ـــ [هنگام تجربهٔ هنر] باید بیاموزیم چگونه می‌توان بر اثر [هنری] به شکلی خاص تأمل و توقف کرد. وقتی بر روی اثر تأمل می‌کنیم، کسالت راهی در ما نخواهد یافت؛ زیرا که هر چه بیشتر بر آن باقی بمانیم، [اثر هنری] سویه‌های بیشتری از غنای متکثرش را بر ما آشکار خواهد کرد. ماهیت تجربهٔ زمانمند هنری در آموختن این نوع تعلل است. شاید که این تنها روزنه‌ای است که به ما موجودات فانی داده شده تا پیوندی با آنچه جاودانگی می‌خوانیم برقرار کنیم.

هر تجربه خود لحظه‌ای از حیات ابدی است.


— Photo by Abbas Kiarostami.

@CinemaParadisooo باز کردن / نظر دهید

2023-06-07 22:18:59 گشت و گذار در نظریهٔ فیلم از طریق بدن انسان ما را به سطوح حساسی می‌رساند که در آنها فرد با جهان اطراف خود تماس برقرار می‌کند؛ بن‌مایه‌ای کلیدی برای سینما که می‌توان آن را در فیلم «تصادف» (۲۰۰۴) محصول ایالات متحده، ساخته پل هگیس) ــ پدیده اسکار سال ۲۰۰۵ ــ به صورت برخورد فیزیکی بدن‌ها با یکدیگر دید. اولین دیالوگ فیلم این بن‌مایه را توسعه می‌دهد وقتی که تصاویر مربوط به تصادف همراه با صدای روی تصویر پخش می‌شوند حاکی از این تأسف است که ساکنین لس‌آنجلس همیشه درون ماشین‌هایشان از هم دور هستند و حالا تاوان این فقدان تماس را با تصادف و برخوردی سخت پرداخت کرده‌اند:

«موضوع اصلی حس تماس و لمس است. منظورم را می‌فهمید؟ در هر شهری وقتی که راه می‌روید بدنتان به دیگران برخورد می‌کند، مردم به شما تنه می‌زنند، در لس‌آنجلس هیچ‌کس شما را لمس نمی‌کند. ما همیشه پشت مانعی از آهن و شیشه هستیم. فکر می‌کنم آن قدر دلمان برای لمس کردن تنگ شده است که با هم تصادف می‌کنیم، فقط برای اینکه چیزی حس کنیم.»

ـــــ نظریه فیلم: مقدمه‌ای مبتنی بر حواس پنجگانه ــ تامس السیسر، مالتی هاگنر ــ ترجمه آزاده نوربخش

@CinemaParadisooo باز کردن / نظر دهید