2022-08-10 20:11:57
"هر کس مختصر آشنائی با طبایع چهارگانه و مزاج شناسی داشته باشد به راحتی می تواند بر اساس آن ها بیماری ها را شناسایی کرده و درمان کند و بدین ترتیب مشخص می کند که پزشکان بیهوده همه چیز را پیچیده کرده اند و این خود زمینه جهل را فراهم می کند"
باز هم ادعاهای واهی و خوش خیالانه(قسمت اول)
متأسفانه باید این حقیقت را به گوش شما برسانم که
طیف عظیمی از بیماری‌ها هیچ ربطی به مزاج و طبایع ندارد.روایت معروف تثلیث از پیامبر صلی الله علیه و آله: «الداء ثلاثة و الدواء ثلاثة و اما الداء: الدم و المرة و البلغم و دواء الدم الحجامة و دواء المرة المشی و دواء البلغم الحمام» (داء سه تاست و درمان هم سه تا و اما داء: خون است و مرّه و بلغم و درمان خون حجامت است و درمان مرّه، روان‌کننده (شکم) و درمان بلغم، حمام است» -صرف نظر از بحث صدور آن که سابقه‌‌ی تاریخی این جمله در منابع، گویای آن است که ابتدا از یک طبیب جالینوسی به منابع روایی راه‌یافته و سپس به پیامبر صلی الله علیه و آله نسبت داده شده- فقط مربوط به «داء» است نه «مرض»!
✓خودتان فرق «سقم» و «داء» و «مرض» و «وجع» و «عله» و «وعک» و ... را بهتر می‌دانید.
پس لطفاً نگویید که با شناخت مزاج می‌توان همه‌ی بیماری‌ها را درمان کرد؛ چون نه توان اثبات صدور این جمله از پیامبر صلی الله علیه و آله را دارید و نه «داء» به معنای همه‌ی انواع بیماری‌هاست بلکه
استعمال «داء» در روایات نشان می‌دهد که اشاره به بیماری‌هایی دارد که منشاء غیر میکروبی و درونی دارند. به قرینه‌ی روایتی که امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: کل داء من الجوف الا الجراحة و الحمی (همه‌ی داء‌ها از درون است به جز تب و زخم) و البته قابل توجه است که استثناء تب و زخم از نوع استثناء غیر متصل است نه متصل؛ مانند: جائنی القوم الا حمارا.
و روایتی که فرمود: کل داء من التخمه (همه‌ی داء‌ها از سیری و بدهضمی است) و روایتی که فرمود: اصل کل داء البردة (ریشه‌ی همه‌ی داء‌ها سردی معده است) و روایتی که فرمود: المعدة بیت الداء (معده خانه‌ی داء است).
✓از مجموع این روایات پرواضح است که
«داء» به بیماری‌هایی با منشاء درونی یا نهایتاً با منشاء تغذیه‌ای اطلاق می‌شود نه مطلق انواع بیماری‌ها و همان چیزی که در طب روز، "بیماری غیرمسری" گفته می‌شود را می‌توان در طبقه‌ی «داء» جای داد.
اما از روایات دیگر روشن می‌شود که لفظ «مرض» مربوط به بیماری‌های میکروبی است که به صراحت عامل آن را "شیطان" می‌داند نه طبایع چهارگانه!
و البته باز هم دقت شود که گاهی به علت خطای راویان و مستنسخان، یا به علت تسامحِ امام در تفوّه به لسان قوم، ممکن است این دو لفظ به جای همدیگر استعمال شده باشند که این مسأله نباید موجب عدم تفکیک میان دو مفهوم «داء» و «مرض» شود.
بنابراین روایت تثلیث که دلیل اصلی شما بر کفایت درمانِ همه‌ی انواع بیماری‌ها با مزاج‌شناسی و شناخت طبایع چهارگانه است، هرگز دلالتی بر این ادعای واهی ندارد. بلکه بسیاری از بیماری‌ها منشاء میکروبی دارند همان چیزی که در روایات با عنوان شیطان از آن یاد شده است. مانند بیماری حضرت ایوب سلام الله علیه که هیچ ربطی به مزاج نداشت. و همچنین مانند وبا و طاعون که این‌ها هم هیچ ارتباطی به مزاج و طبایع ندارند و مانند بیماری‌های ویروسی (که ویروس بر خلاف شیطان، سرباز خدا و دوست انسان است) از جمله تب، زکام، سرفه و ... که این‌ها هم هیچ ربطی به مزاج و طبایع ندارد.
حال بفرمایید چگونه با وجود این همه بیماری‌های غیر مزاجی ادعا می‌کنید که با شناخت "مختصر" (دوباره بخوانید: "
شناخت مختصرِ") طبایع و مزاج می‌توان همه‌ی بیماری‌ها را درمان کرد؟!
خب لطفاً بفرمایید که مسمومیت، کوتاهی قد، دوجنسگی، نداشتن رحم، اوتیسم، راشیتیسم، وبا، لب شکری، سندروم داون، ایدز، انواع سرطان و ... از کدام طبع است و با کدام یک از درمان‌های طبایع -که همان شناخت "مختصر" را برای دانستنشان کافی می‌دانید- می‌توان این بیماری‌ها را درمان کرد؟
حتماً می‌خواهید با پرسش‌هایی نظیرِ «خلط داری؟»، «زیاد تشنه‌ات میشه؟»، «جوش می‌زنی؟»، «وسواس داری؟» و با نگاهی به رنگ پوست و لاغری و چاقی‌اش دست به درمانشان برده و بفهمید که برای مبتلایان به این بیماری‌ها باید صفرابر و سودابر و بلغم زدا بدهید یا حجامت تجویز کنید؟!
ادامه دارد...
@TebboZendegieEslami
1.8K views𝑺𝒆𝒚𝒚𝒆𝒅 𝑴𝒐𝒉𝒂𝒎𝒎𝒂𝒅 𝑱𝒂𝒗𝒂𝒅 𝑴𝒐𝒖𝒔𝒂𝒗𝒊, edited 17:11
ط
