Get Mystery Box with random crypto!

خرمگس

لوگوی کانال تلگرام kharmagaas — خرمگس
آدرس کانال: @kharmagaas
دسته بندی ها: دستهبندی نشده
زبان: فارسی
مشترکین: 19.20K
توضیحات از کانال

 "من آن خرمگسی هستم که خدا وبال این دولتشهر کرده و تمام روز و همه جا شما را نیش زده و برمی انگیزانم"
«دفاعیات سقراط»
یادداشتهای فرهاد قنبری
برخی مطالب در اینستاگرام [به آدرس زیر] هم اشتراک گذاری می شود👇
https://www.instagram.com/farhad_ghanbariii

Ratings & Reviews

2.00

2 reviews

Reviews can be left only by registered users. All reviews are moderated by admins.

5 stars

0

4 stars

0

3 stars

1

2 stars

0

1 stars

1


آخرین پیام ها 9

2023-05-01 22:08:24 «یک معلم، حضور ده کره‌خر را در کلاس درس، به یک دانش‌آموز با نبوغ ترجیح می‌دهد. درواقع حق با اوست چون وظیفه او پرورش روح، استعداد و نبوغ نیست، بلکه باید حساب‌دان، لاتین‌شناس و افراد مؤمن تحویل دهد»

اعجوبه (زیر چرخ) _ هرمان هسه
@kharmagaas
4.5K viewsedited  19:08
باز کردن / نظر دهید
2023-05-01 22:00:32 "کودکان را از مکتب به بیابان برده بودند، عابری پرسید برای چه این کودکان را آورده‌اید؟
گفتند از برای دل پاک ایشان تا مگر دعای‌ آنها کارگر بیفتد و باران بیاید.
عابر گفت اگر دعای کودکان کارگر بودی یک معلم و یک مکتب در جهان نماندی"
@kharmagaas
عبید زاکانی
5.1K viewsedited  19:00
باز کردن / نظر دهید
2023-05-01 16:05:43
"چگونه می‌توان کسی را ترساند که شکمش فریاد گرسنگی می‌کشد و روده‌های بچه‌هایش از نخوردن به پیچ‌وتاب درمی‌آید؟ دیگر چیزی نمی‌تواند او را بترساند. او بدترین ترس‌ها را دیده است."(‌خوشه های خشم-اشتاین بک)

جان اشتاین بک یکی از مشهورترین چهره های ادبیات کارگری جهان است. آثار اشتاین بک تصویری دقیق و قابل تامل از جامعه کارگری نیمه اول قرن بیستم آمریکاست.
تصویر ارائه شده توسط اشتاین بک تصویری ملموس در بازتاباندن خشونت و بی رحمی اربابان و سرمایه داران در یک سو و سیاه بختی و بی پناهی کارگران در سوی دیگر است.
جان اشتاین بک با شخصیت پردازی های قدرتمند دغدغه ها، دردها و رنجهای کارگران روزمزد و فصلی را به تصویر کشیده و آثاری ماندگار و جهانی به ثبت می رساند.
قلم تیزبین جان اشتاین بک تحت تاثیر القائات سیاسی عصر نیست و نقدی جدی و صریح بر سرمایه داری بی رحم جامعه خویش وارد می کند.
.
موشها و آدمها، خوشه های خشم، در نبردی مشکوک و مروارید از مهمترین آثار جان اشتاین بک و از آثار برجسته ادبیات کارگری قرن بیستم محسوب می شوند.

*نمایی از فیلم «خوشه های خشم» اثر جان فورد که اقتباسی از داستان خوشه های خشم اشتاین بک است.
@kharmagaas
6.1K viewsedited  13:05
باز کردن / نظر دهید
2023-05-01 11:35:39 تکرار مداوم «نخبه هامون» رفتن، «نخبه هامون» رفتن را کنار بگذاریم.
کدام نخبه؟ نخبه اگر داشتیم که وضعیتمان این نبود.

عموم افرادی که به اسم نخبه می شناسیم، نهایت بچه درسخوانهای کلاسشان بودند که والدینشان توان پرداخت خوب کلاس کنکورشان را داشته و عاقبت در رشته پزشکی، پرستاری، مهندسی چیزی فارغ التحصیل شده و راهی غرب می شوند تا خدمات اجتماعی خود را ازای دریافت حقوق و مزایای بهتری ارائه دهند.
(اگر نخبگی این بود که الان باید کوبا و هند پیشرفته ترین کشورهای جهان می بودند)

طببعی است این طیف شهروندان خوب و مورد نیاز یک جامعه هستند که باید هر کشوری برای تربیت و نگه داشتن آنها تلاش کند، اما یک کشور برای ساخته شدن بیشتر از متخصص علمی و دانشمند به متفکر و اندیشمند نیاز دارد.
@kharmagaas
5.9K viewsedited  08:35
باز کردن / نظر دهید
2023-05-01 11:33:21
فرهاد قنبری به خوبی آگاهیم وقتی می گوییم جهان سومی هستیم و باید بی هیچ توهم و خود بزرگ بینی مانند دانش آموز ابتدایی بسیاری از مسائل را از کشورهای توسعه یافته جهان بیاموزیم، منظورمان این نیست که جهان اولی ها پورشه و هیوندا سوار می شوند و ما چرا پراید و پیکان…
5.0K views08:33
باز کردن / نظر دهید
2023-05-01 09:52:44
مسعود فراستی:
اثر کلاسیک چیست.
کدام اثر کلاسیک است.
چرا باید آثار کلاسیک را با دقت و تامل بیشتری دنبال کرد.
@kharmagaas
4.0K viewsedited  06:52
باز کردن / نظر دهید
2023-04-30 22:47:28 «سینما هیچ وقت جایگزین متن نخواهد شد _گیرم که در پس سینما همچو قصد و کوششی هم باشد. پیش برندهٔ بی چون و چرای تصاویر فقط متن است، نفس سینما هم همین را می‌گوید. در توان سینما نیست که بر متن فائق بیاید، سینما فاقد همچون درایتی است. امکان ندارد که سینما با توانایی نامحدودِ متن هم ارز شود. سینما هراسان است، می‌کوشد تا بلکه پاسخگوی هوشِ وافر تماشاگران باشد. سینما در چشم‌انداز خود چیزی جز برهوتِ سینما ندارد. سینما، با سرمایهٔ کلان چندین و چند میلیاردی، غافل است از این امر بدیهی: آنچه در بیرون سینما می‌گذرد با آنچه در درون سینما می‌گذرد به هم پیوسته‌اند. تماشاگر فعلی می‌داند که سینما آلوده به میلیاردرهاست، می‌داند که نظام تولید فیلم و مضمون فیلم هر دو از یک قماش اند.»

مارگریت دوراس 
@kharmagaas
4.4K views19:47
باز کردن / نظر دهید
2023-04-30 20:56:33 فرهاد قنبری
استیضاح-استعفا و دری که بر همان پاشنه می چرخد.

در سال‌های اخیر به لطف فضای مجازی عادت کرده‌ایم به تقلید از غربی‌ها پس از هر بحران و حادثه ای برکناری و استیضاح و استعفای مسئولی را طلب می‌نماییم. اما در این فریادهای استعفا-استیضاح وزیر و مدیر و عامل و غیره باید چند نکته را مد نظر قرار دهیم.

۱- اگر در غرب و شرق پس از هر رویداد غیرطبیعی و بحرانی عده‌ای از مسئولان توسط دولت و مجلس و... برکنار شده یا استعفا می‌دهند به این دلیل است که همهٔ زیرساخت‌ها و امکانات به‌درستی در اختیار آن مجموعه و کارکنانش قرار گرفته‌است و در صورت بروز حادثه یا ضعف عملکرد مقصر اصلی شناخته شده و توسط نهادهای نظارتی برکنار شده یا مجبور به کناره گیری و استعفا می‌دهند. اما در ایران شرایط به گونهٔ دیگری است. در ایران از حادثهٔ پلاسکو تا سانچی و سقوط هواپیمای اوکراینی و بحران مؤسسات مالی و بورس و بهم ریختگی بازار ارز و خودور و مسکن و امثالهم، مسئله بنیادی‌تر از قصور وزیر و کاپیتان و خلبان و مدیر بورس و مدیر سازمان هواپیمایی و امثالهم است.

۲- مسئلهٔ بعدی تفاوت ما و جوامع دیگر در این است که رویدادهایی مانند تورم صدرصدی برخی کالاهای مصرفی یا بحرانهای اقتصادی و اجتماعی دیگر هر چند سال یا هر چند دهه یکبار رخ می‌دهد و به این دلیل شوک سنگینی به جامعه وارد کرده و مسئولان را وادار می‌کند تا برای کم کردن فشار افکار عمومی عده ای را عزل کرده یا مجبور به استعفا نمایند، اما در ایران تقریباً هر ماه یا نهایت هر چند ماه یکی از این بحران‌ها را داریم و اگر بنا باشد با هرکدام از این حوادث عده‌ای استعفا دهند، رئیس‌جمهور و نمایندگان مجلس باید هر هفته مشغول استیضاح و برکناری وزراء و معاونین و مدیران باشند.

۳- مسئلهٔ سوم و مهم‌تر، ماهیت استعفا یا تغییر مسئولان در مواجهه با چنین حوادثی است. اگر در جوامع غربی پس از هر بحران و حادثه ای برخی از مسئولان برکنار شده یا استعفا می‌دهند به این دلیل است که به جای آنها اشخاص متخصص‌تر و کارآمدتری در آن عرصه حاضر بشوند تا دیگر شاهد چنین حوادثی نباشند، اما در ایران به دلیل ساختاری بودن بسیاری از این مشکلات با تعویض وزیر یا مدیر عامل و شهردار چیزی عوض نخواهد شد و صرفاً نمایشی برای تلویزیون و رسانه هاست. به‌عنوان مثال با توجه به میزان تراکم فروشی، بناها و ساختمان‌های فرسوده، ساخت و سازهای گسترده و بدون کارشناسی در طول دهه‌های گذشته، وجود ده‌ها هزار خودرو و موتور فرسوده، نبود امکانات و تجهیزات مدرن آتش‌نشانی و امثالهم هر فردی که در مقام شهردار تهران قرار بگیرد در مواجهه با حادثهٔ پلاسکو، برف تهران یا آلودگی هوا قادر به انجام هیچ اقدام مؤثری نخواهد بود و از این لحاظ تفاوتی میان شهرداران مختلف تهران نخواهد بود. یا در حادثهٔ تصادف قطار و سقوط هواپیماها به علت فرسودگی و عدم کارآمدی، هر وزیری هم که در رأس کار قرار بگیرد همین اتفاقات رخ خواهد داد و یا در این آشفته بازار مسکن و خودرو چه مرحوم رستم قاسمی و فاطمی امین وزیر باشد، یا مهرداد بذرپاش و هر فرد دیگری در این مقام قرار گیرد، اوضاع بر همین قرار خواهد بود.

۴- بسیاری از افرادی که امروز در مقام منتقد تند وتیز وضع موجود مشغول استیضاح و برکناری فلان مقام و وزیر هستند، خود از عاملان ایجاد وضع موجودند و اگر نقششان در ایجاد بحرانهای اقتصادی موجود کمتر از وزرای برکنار شده بیشتر نباشد، به هیچوجه کمتر نیست. به عنوان مثال در بحران پرداخت حقوق معلمان یا بحث رتبه بندی همه می دانند که تقصیر سایر نهادهای تصمیم گیر و دولت به هیچوجه کمتر از وزیر برکنار شده نبود و برکناری ایشان صرفا نمایش و سرپوشی برای ناکارآمدی بزرگتر به شمار می رفت.
یا در بحث استیضاح و برکناری وزیر صمت نقش بسیاری از نمایندگانی که بدون هیچ صلاحیتی جایگاه نمایندگی ملت و کمیسیونهای تخصصی را اشغال کرده اند، به هیچوجه کمتر از وزیر برکنار شده نیست.
@kharmagaas
5.6K viewsedited  17:56
باز کردن / نظر دهید
2023-04-30 18:10:18 فرهاد قنبری
پیوند «میل» و «قانون»

ژاک لاکان متفکر فرانسوی معتقد بود که پیوند محکمی میان میل و قانون وجود دارد و قانون را عامل شکل دهی و هدایت امیال می دانست.

این گزارهٔ لاکانی وضعیت خوبی برای شرح جامعهٔ امروز ایران به دست می‌دهد. تصور کنیم وارد ساختمان پرزرق‌وبرق بزرگی با لذایذ و نعمت‌های فراوان شده‌ایم و در استفاده از همه‌چیز هم آزاد هستیم و می‌توانیم اسب میل و نیازمان را هرجور که دوست داریم بتازانیم اما در همین لحظه صاحبخانه در جایگاه «ارباب و قانونگذار» وارد می‌شود و می‌گوید: «شما در استفاده از همهٔ لذایذ و همه چیز این خانه آزاد هستید، الا فلان نوشیدنی یا ورود به فلان اتاق»
وضع و اعلام قانون منع استفاده از فلان نوشیدنی یا منع ورود به فلان اتاق باعث می‌شود که ما به آنی تمام لذت‌های دیگر را به فراموشی سپرده و در خیال و رویای خود چگونگی دور زدن «قانون صاحبخانه» و ورود به اتاق ممنوعه و چشیدن نوشیدنی ممنوعه را مرور کنیم.

این مسئله همان پیوند «قانون و میل» مورد اشاره لاکان است.
در واقع «میل» بیشتر از آنکه خواهش و گرایش و خواست فردی باشد، فرآورده‌ای اجتماعی است (زمانی که شخصی آب می خورد، میل ما هم همان را طلب می کند یا از میل و اشتهای به غذای یک فرد، مایی هم که کاملا سیر بودیم دچار احساس گرسنگی می شویم و..)

بر اساس همین الگو باید گفت که امیال مردمِ جوامع مختلف با توجه به محدودیت و ممنوعیت‌هایی قانونی که در جوامعشان وجود دارد، صورتهای گوناگونی به خود می گیرد و «میل» مردمان هر جامعه با توجه به قوانین آن جامعه شکل می گیرد. و به همین دلیل در هر جامعه‌ای که ممنوعیات مربوط به حوزهٔ «امیال و غرایز» بیشتر است، نگاه مردم آن جامعه به امیال نیز شکل متفاوتی به خود می‌گیرد.
(به زبان رولان بارت، به محض این‌که قوانین یک رژیم غذایی را پذیرفتی، حتی اگر یک رژیم "کم چربی" یا "بدون قند" ساده هم باشد، از آن‌جا که این قوانین مطلق است پیوسته دلت می‌خواد آن‌ها را زیر پا بگذاری)

با این چارچوب نظری باید به تفاوتهای بنیادی جامعه‌ای مانند جامعهٔ امروز ایران که در آن محدودیت‌های زیادی برای برآوردن «امیال» وجود دارد را با جوامع غربی که محدودیت خاصی برای ارضاء امیال وجود ندارد مقایسه کرد. در جامعهٔ ما قانون دخالت زیادی در حوزهٔ امیال داشته و میدان جولان دادن به بسیاری از لذائذ و غرایز را محدود کرده‌است. [برخلاف جوامع غربی که قانون تا آنجا که ممکن بوده پای خود را از حوزهٔ امیال بیرون کشیده و پیوند خود با امیال را گسسته است]
در جامعهٔ ما به همان میزان که ارضاء امیال از طریق وضع قانون منع شده‌است، به همان میزان جامع ولع و تشنگی رفع آن امیال را دارد. فرقی نمی کند که در ایران اگر بیشتر از همه مشروب الکی مصرف شود یا افراد بیشتر از همه جای دنیا به غرایز جنسی خود اهمیت دهند، در اینجا به دلیل پیوند میان «میل» و «قانون» همیشه بیشترین تشنگی نسبت به برآوردن امیال مشاهده خواهد شد. [برای مثال ولع آرایش زیاد و جراحی‌های پلاستیک به علت محدودیت و منع قانونی برای نوع پوشش، ولع مصرف مشروبات الکلی و بد مستی به علت منع قانونی مصرف الکل، ولع برقراری رابطه جنسی با افراد متعدد و امثالهم هیچگاه کاهش نخواهد یافت] چرا که ممنوعیت قانون بر امیال باعث شده‌است، جامعهٔ همیشه در حالت تشنهٔ امیالِ ارضاء‌نشده باقی بماند.

مسئلهٔ مهم دیگری که لاکان به آن اشاره می‌کند ارضاء نشدن میل و تغییر جهت آن از میلی به میلی دیگر است.
در اینجا هم نکته ای که باید به خاطر داشت این است که «منع ارضاء میل» موجب «دوام میل» می‌شود و رویای دست‌یابی به آن را زنده نگه می‌دارد‌. به‌عنوان مثال اگر در جامعه‌ای منع قانونی برقراری روابط آزاد زن و مرد وجود داشته باشد، فردی اگر هر شبانه‌روز هم یک بار شریک جنسی خود را عوض کند، باز هم میل او ارضاء نمی‌شود [چرا که هنوز ارتباط آن میل با قانون وجود دارد و جابه‌جایی میل رخ نداده است] اما در جامعه‌ای که منع و محدودیت قانونی برای برقراری روابط متعدد و متنوع وجود ندارد، بسیاری از افراد پس از مدت کوتاهی به عدم امکان ارضاء امیال از طریق روابط متعدد پی می‌برند و به اصطلاح با گفتن: «این همون نبود که می‌خواستم» میل خود را در چیزها و روش‌های ارتباطی دیگری جستجو می‌کنند و یا اینکه با مسئلهٔ عدم امکان ارضاء امیال کنار آمده و زندگی عادی خود را پی می‌گیرند و میل را با چیزهای دیگری جایگزین می‌نمایند.

نوع رفتار بسیاری از ما ایرانیان چه در شبکه‌های اجتماعی، چه در کنش های سیاسی، چه در شعارهای دانش آموزی و دانشجویی، چه در حوزهٔ روابط فردی و چه در سفر یا مهاجرت به خارج از کشور، چه در پوشش و آرایش ظاهری و نوع نگاه به نوشیدنی‌های الکی و شکل رابطهٔ عاطفی و در کل در تمام لذایذی که در ایران در حوزهٔ پیوند میان «میل و قانون» بوده است، به وضوح قابل مشاهده است.
@kharmagaas
4.7K views15:10
باز کردن / نظر دهید
2023-04-29 17:44:18
فرهاد قنبری جای ارزشی‌ها بودم دست روحانی و ظریف را می‌بوسیدم. مسئله ای که در مباحث و مناظره‌های این روزها و شب‌های شبکه‌های اجتماعی باعث حیرت و تعجب بسیار است، حملات شدید محافظه‌کاران و به‌اصطلاح انقلابی‌ها، به دولت و شخص آقای روحانی و ظریف است. آنها در…
2.9K viewsedited  14:44
باز کردن / نظر دهید