زنان و مسائل اجتماعی

2022-05-11 20:16:19 * بخش‌هایی از فصل یکم (سودائیان عالم پندار) *
کسانی اعتقاد دارند جامعه بشری را نمی‌توان زمینی خالی فرض کرد و دست به مهندسی اجتماعی برای ساختن ساختمانی مطلوب از روی نقشه زد. اول، نقشه اجتماعی نه بر زمینی بایر، بلکه در محیطی زنده به اجرا در می‌آید و برای ساختن هر بنایی باید بنایی دیگر را نابود کرد، و اگر در نقشه اولیه تجدید نظر شود، چه بسا بنای ویران شده قابل احیا نباشد. دوم، طرحهای اجتماعی ناچارند خرده فرهنگ میانگین و مدل را در نظر بگیرند و چنین چیزی وجود ندارد. سوم، نتیجه طرحهای اصلاح اقتصادی وقتی از صافی خصوصیات روانشناختی خرده فرهنگ‌ها بگذرد همانی نخواهد بود که روی کاغذ در نظر گرفته شده است. چهارم، وقتی نخستین تغییر در جامعه اعمال می‌شود، با جامعه‌ای جدید روبه روییم غیر از آنچه ابتدا مبنا گرفته‌ایم. و چون تغییرهای پیاپی سبب می‌شود جامعه بازشناختنی نباشد، طرحهای بعدی در حکم تیرهایی در تاریکی است. بنابراین مهندسی اجتماعی، در عمل، نقش زدن بر شن روان است که هر لحظه به شکلی تازه در می‌آید. مخالفان مهندسی اجتماعی گاه دستکاری از بالا در کشورهایی مانند ایران را مثال می‌زنند که پس از هر تغییری در بافت جامعه، صورت بندي جديد چنان تازگی دارد و مهارناپذیر است که پیشتر قابل تصور نبود.
در مقابل، کسانی اعتقاد دارند کار بشر مهندسی است و گرچه می توان به نتایج کار نمره قبولی نداد، اصول مهندسي اجتماعی به اندازه مهندسی فنی اعتبار دارد. حتی در کشورهای بزرگ صنعتی پلهایی فرو می‌ریزد و دستگاههایی از نظر طراحی، اسباب خنده و ملامت می‌شود، اما اصول مهندسی زیر سؤال نمی‌رود. همه کسانی که اهل مهندسی اجتماعی بوده‌اند به شهرت، یا بدنامی، و به درجاتی متفاوت از موفقیت رسیده‌اند. جزیره کوچک سنگاپور در جنوب شرقی آسیا به این سبب در فهرست کشورهای سرآمد جهان قرار گرفته که افسرانی تعلیم دیده زیر دست مستعمره‌چیان انگلیسی اصول سربازخانه را در کشور نواستقلال به اجرا درآورده‌اند. با این همه، زمانی که همین دولت، با کارنامه‌ای درخشان در مهندسی اجتماعی، دریافت که خرده فرهنگ غالب جامعه در خطر اقلیت‌شدن است و دست به تشویق افزایش موالید در یک قشر معین زد، به این مشکل برخورد که درس‌خوانده‌های مرقه، یعنی درست اعضای همان خرده‌فرهنگی که قرار است سروری کند، از پرورش فرزندان بیشتر اکراه دارند زیرا برای این کار باید از رفاه فردي خویش بکاهند. در کوبا، کاسترو بر پایه نظریه‌ای اجتماعی دست به مهندسی زد و در بریتانیا، تاچر بر پایه نظریه‌ای فردگرایانه. همه این مهندسها دوستانی خطا پوش و منتقدانی بیرحم دارند. باز کردن / نظر دهید

2022-05-09 21:20:08 هر بار از لایه‌های پنهان مادری، ناگفته‌های بارداری و زایمان، افسردگی و سایر اختلالات احتمالی پس از زایمان، سختی‌ها و تردیدها در مورد شیردهی، نیاز به داشتن زمانی برای خود به دور از فرزندان، رنج حل شدن در مادری و سایر حقایق ناگفته می‌گوییم، برخی می‌نویسد «اما مادری برای من لذت‌بخش است» «اما من بچه‌هایم را دوست دارم» «ولی من با بچه‌هایم عاشق شدم» «ولی بچه‌های من دنیای من هستند» این واکنش‌ها به خوبی نشان می‌دهد که گفتن از چالش‌ها و سختی‌ها مادری، به دوست نداشتن فرزند، مادر «بد» بودن و یا پشیمانی تعبیر می‌شود. یعنی مادر «خوب» مادری‌ست که اساسا یا از این رنج‌ها و سختی‌ها لذت ببرد و یا چنان کوچک ببیندشان که چیزی نگوید. همین باورها مادران بیشتری را تشویق می‌کند تا سکوت کنند و از واقعیت‌های مادری نگویند، که سرزنش نشوند و انگ مادر «بد» نخوردند.

این همان‌جایی‌ست که ما، ما مادرهایی که تصمیم گرفته‌ایم بدون فیلتر از مادری بگوییم، باید بلندتر حرف بزنیم و استانداردها را تغییر دهیم. زنان حق دارند از واقعیت‌های مادری بدانند و با آگاهانه انتخاب کنند مادر باشند، آمادگی مواجهه با رنج و عشق مادری را داشته باشند. چالش‌ها و سختی‌های مادری تضادی با دوست داشتن فرزند ندارد. همانطور که سختی اسباب‌کشی، تضادی با لذت و شوق صاحبخانه شدن ندارد، همانطور که سختی‌های درس خواندن و مهاجرت کردن و چالش‌هایش، چیزی از لذت دستاوردهایش کم نمی‌کند. ما همانطور که می‌گوییم «من جان کندم تا مدرک بگیرم» «من زحمت کشیدم و شب و روز کار کردم تا خانه بخرم» و این جملات را با افتخار هم می‌گوییم و می‌خواهیم زحماتمان دیده شود، باید با صدای بلند بگوییم مادری کردن می‌تواند طاقت‌فرسا باشد. و البته طاقت‌فرساتر هم می‌شود وقتی محکوم به سکوت باشیم یا وقتی ناچار باشیم به جز مادری کردن، سهم مسئولیت پدران را نیز برعهده بگیریم.

مادری برای من، برای من که همیشه دوست داشتم مادر باشم، برای من که با وجود تمام عشقم به فرزندم و مادر بودن به افسردگی پس از زایمان دچار شدم، بسیار پرچالش و بسیار لذت‌بخش است. نه دردی شدیدتر از درد زایمان کشیده‌ام و نه عشقی عمیق‌تر از عشقم به فرزندم تجربه کرده‌ام. همانقدر که گاهی خواسته‌ام از فرزندم دور باشم، گاهی خواسته‌ام چنان به سینه بفشارمش که یکی شویم. مادری تجمع شگفت‌انگیر تمام این احساسات است.

#مادری_بدون_فیلتر باز کردن / نظر دهید

2022-05-08 15:20:21 نان و شورش
ع. ایماگر. ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۱

در زمان انتخابات ریاست‌جمهوری گذشته گفته شد که انتصاب رئیسی اشتباه بزرگ رهبر نظام است چون تا دیروز تمام مشکلات بر سر دیگران آوار می‌شد ولی حالا دیگر امکانش نخواهد بود. ترجیع کلام منتقدان تا پیش از ریاست رئیسی این بود که مشکلات اقتصادی ریشه‌ی داخلی دارد و به نبود مدیریّت جهادی برمی‌گردد. طبعاً امکان ارجاع مشکلات به تحریم‌ها نبود چون ریشه‌ی آن به برنامه‌ی اتمی و فعالیّت‌های منطقه‌ای ایران برمی‌گشت که مسئول مستقیمش بخش پنهان نظام و سپاه بود و به دولت‌ها ارتباط مستقیمی نداشت.

حالا و پس از گذشت حدود یک‌سال تورّم،‌ گرانی و نایابی برخی ارزاق عرصه را بر همه تنگ کرده و صرف‌نظر از ناکارایی مزمن ساختار اقتصادی ایران، ‌انگشت‌ها هرچه بیشتر به طرف تحریم‌هایی نشانه می‌روند که به ماجراجویی‌های منطقه‌ای نظام برمی‌گردد.

وزارت خارجه‌ی دولتی که مسئولانش تا پیش از تصدّی مسئولیّت از منتقدان برجام و مذاکره بودند تلاش کردند و می‌کنند که با حسن/سوء استفاده از سیاست منعطف دولت بایدن -که بسیاری از اعضای تیم مذاکره‌کننده‌ی امریکایی را وادار به استعفا کرد- سایه‌ی تحریم‌ها را از سر کشور دور کنند. کدام مشکل باقی است؟ حضور سپاه در فهرست تحریم‌ها. سپاهی که اعمال خلاف عرفش فقط در نیروی قدس خلاصه نمی‌شود و منطقه‌ی نفتی عربستان را با پهپاد می‌زند و برای نفتکش‌ها در خلیج فارس مین کار می‌گذارد.

امیر عبداللهیان تلاش کرد که بخشی از مشکلات مذاکره را با داخل پرانتز گذاشتن سپاه و فعالیّت‌های منطقه‌ای ایران کم کند ولی با خروش کیهانیان روبه‌رو شد. هر کسی با اندکی عقلانیّت می‌داند که صلاح در حل و فصل بخش اتمی مذاکرات و جدا کردن و تعویق بخش مربوط به سپاه در آینده است.

خوب حالا خلاصه‌ی دو بند بالا چه شد؟ ایران با مشکلات اقتصادی روبه‌روست که عمده‌اش ریشه در تحریم‌های بی‌سابقه‌ی نفتی و بانکی دارد، ‌چه چیز مانع رفع تحریم‌هاست؟ فعالیّت‌های سپاه و گرفتن انتقام سلیمانی. حالا ایرانیان باید بین قبول فعالیّت‌های سپاه و فشار اقتصادی ناشی از آن یا مخالفت با «محور مقاومت» برای رهایی از فقر روزافزون یکی را انتخاب کنند. دوراهی منصفانه‌ای است.

معاون دفتر عقیدتی-سیاسی فرمانده کل قوا گفته است که مصرف سرانه‌ی نان در ایران دوبرابر دنیاست و با آزاد شدن نرخ آرد و کاهش مصرف نان از واردات گندم بی‌نیاز می‌شویم. باید از این تحلیل‌گر نوظهور اقتصادی پرسید که مصرف سرانه‌ی کدام مواد غذایی در ایران به اندازه‌ی دنیاست؟ ماهی،‌ مرغ، گوشت،‌ لبنیات یا میوه و جز آن؟ مواد مفید و لازم برای سلامتی روزبه‌روز به علّت گرانی از سفره‌ی ایرانیان حذف می‌شوند و نان پرکننده‌ی جای خالی دیگر مواد غذایی در سفره‌ی فقراست. این زیادی به خاطر حذف دیگر مواد است نه اسراف و دورریز نان.

حالا با گران‌شدن نان این سفره کوچکتر هم خواهد شد و واکنش شکم‌های خالی پیش‌بینی‌ناپذیر خواهد بود. این واکنش ممکن است مثل گران‌شدن یک‌شبه‌ی بنزین نباشد و کار به این سادگی رفع و رجوع نشود. پس از بروز قحطی در کره‌شمالی، حکومت آنجا از ضررهای مصرف گوشت برای مردم گفت امّا اینجا از مصرف زیاد نان می‌گویند. نمی‌دانم این شیوه از زندگی را هم ما انتخاب کرده‌ایم یا نه؟ باز کردن / نظر دهید

2022-05-08 14:58:33 سقوط آزاد زنان از نردبان اقتصاد

درآمدی بر تاریخ حضور زنان در بازار کار ایران

فاطمه موسوی‌ویایه

اگرچه رویکرد‌ها به مقولۀ کار کردن زنان بسیار تغییر کرده، این دیدگاه همچنان غالب است که در زمینۀ اشتغال به کار اولویت با مردان است. کارفرمایان مردان را نان‌آور خانه می‌دانند و اگر قرار باشد دست به انتخاب بزنند، در شرایط مساوی بین زن و مرد، نیروی کار مرد را برمی‌گزینند. در مواردی هم با اعتقاد بر اینکه چون زنان نان‌آور خانه نیستند با حقوق کمتر می‌سازند، خواستار به‌کارگیری زنان با دستمزد کمتر از مردان هستند. برخی از کارفرمایان نیز همچنان بر این نظر‌ند که زنان قدرت، توان و مهارت کمتری برای کار کردن دارند. این شرایط زنان را بر آن داشته تا کسب و کار خودشان را راه بیندازند و اداره کنند. با این حال این مشاغل خرد در برابر نوسانات اقتصادی به‌شدت آسیب‌پذیر هستند. آمارهای داخلی نشان می‌دهد با شیوع کرونا و از دست رفتن مشاغل خرد، نرخ اشتغال زنان کمتر شده است و در یک سال و چند ماه اخیر نزدیک به یک میلیون زن بیکار شده‌اند.

سیاست اجتماعی در ایران همچنان بر الگوی «مرد نان‌آور و زن خانه‌دار» تأکید دارد و به‌رغم برخورداری زنان از فرصت تحصیل در دانشگاه، فرصت اشتغال آنان در نظام اداری و بازار کار دوگانه و حتی مشاغل پاره‌وقت بسیار محدود است. این در حالی است که تجربۀ تاریخی کشورهای توسعه‌یافته و در‌حال‌توسعه نشان ‌می‌دهد توسعۀ پایدار و رفاه اجتماعی با حضور فعالانۀ زنان در عرصۀ عمومی و اشتغال آنان تحقق می‌یابد.

این مطلب درآمدی است بر تاریخ حضور زنان در بازار کار ایران:
http://zananemrooz.com/article/سقوط-آزاد-زنان-از-نردبان-اقتصاد/ باز کردن / نظر دهید

2022-05-07 14:42:29 درد ربودن خلخال و بی دردی ربودن گوشوار

از معروفترین حکایتهای امیرالمؤمنین علی (ع) حکایت شوریدن تلخ و دردناک ایشان به ربودن خلخال از پای زن یهودی و سکوت در برابر آن است.
سالهاست که در کار تبلیغ و تثبیت قدرت اسم امام علی(ع) همه جا دیده و شنیده می شود. اما از رسم او خبری نیست.
فیلمی دردناک را که چند روزی است همه جا پخش شده است حتماً دیده اید. چند مرد مسلح زنی بی دفاع را در روز روشن و در برابر چشم دیگران در چنگ خود گرفته و اموالش را می ستانند و گوشوار از گوشش بیرون می کنند. آنچه این سرقت و این فیلم را از دیگر موارد مشابه متمایز می کند و خصلتی دردآورتر از بقیه به آن می بخشد این است که سارقان با آسودگی تمام و اسلحه ای دردست ، بی هیچ واهمه زن را در چنگال خود گرفته و اموالش را وقیحانه می ستانند. هراسی ندارند و زن چون مرغی بال بسته در اختیارشان است.
از تریبونهایی که مثلاً در صیانت از زن و عفت و ناموس فریاد بلند می کنند و حلقه بر زن تنگ می کنند و حلالها بر او حرام می کنند و می خواهند پشت درِ قفلِ خانه نگهش دارند، صدایی در نیامد.
قلب و جان کدام یک از گویندگان صاحب قدرت به درد آمد و فریاد بلند کردند بر این ستم که ستمگران بزرگتر پایه اش را ریخته اند؟ آنان می گویند بی حجابی زن از بی غیرتی مرد است. اینطور تعرض به یک زن و گوشوار از گوشش ربودن و سکوت قدرتمداران از بی غیرتی کیان است؟

رسم امام علی(ع) این بود که از ربودن خلخال از پای زن یهودی دلش به درد آید و فریاد برآورد و برآشوبد و انذار دهد. رسم اکنونیان اما اینکه چشم و گوش بسته نگه دارند و از ربودن گوشوار از گوش زن مسلمان نه که از غصه بمیرند ، حتی رنجی نبرند و هیچ نگوند و مختصر دردی در گوشۀ کوچکی از قلب خود نکشند.
رسم امام(ع) این بود که وقتی خبر سرقت اموال آن زن یهودی را شنید فریاد بلند کرد و خطبه خواندکه:

"...طلاهاى او را از بدنش بزور بيرون آورده است و زن تنها وسيله ى دفاعش التماس، خواهش و گريه و درخواست كمك بوده است... اگر مرد مسلمانى از اين پس از روى تأسف و غصه بميرد سزاوار است و سرزنش نمى شود. بسيار جاى تعجب است..."(خطبۀ 27 نهج البلاغه).

کاش قدر ارزنی که از اسم علی(ع) بهره می برید، رسم او را به کار می گرفتید.
https://is.gd/hhREld
https://t.me/kambiznouroozi باز کردن / نظر دهید

2022-05-06 23:46:05 علوم اجتماعی و« نقشه‌های از پیش تعیین شده»!

عباس کاظمی*

بعد از بازگشایی دانشگاهها، تنش میان دانشجویان با دانشگاه به موضوع مهمی در این روزها تبدیل شده است. مهم نیست داستان از کجا شروع شد مهم این است که معاون فرهنگی یک دانشگاه، داستان را از کجا شروع می‌کند:‌«دانشجوی خانمی که رنگ موهای خود را فیروزه‌ای یا آبی می‌کند و موهای خود را از مقتعه بیرون می‌گذارد و از نشان دادن کارت دانشجویی خود امتناع می‌کند و قصد دارد به زور وارد دانشگاه شود، مشخص است در حال اجرا کردن نقشه‌هایی از پیش تعیین شده است» !

در جایی دیگر، یکی از معلم‌های مدرسه گزارش کرده است که« دانش آموزان دختر در یک مدرسه، به دلیل رنگ مو، برداشتن ابرو، استفاده از زیرورآلات و.. قوانین مدرسه را زیرپا می‌گذارند و مهمتر اینکه والدین با مدرسه همکاری نمی‌کنند».

اینها تنها نمونه‌هایی کوچک از تغییراتی است که دوران قرنطینه کرونا آنها را تشدید کرده است. دانشجویانی که دو سال از تحصیل‌شان گذشته اما هنوز دانشگاه را ندیده‌اند و تازه به فضای دانشگاه و یا مدرسه پا می‌گذارند با ارزشهایی بزرگ شدند که حتی صرفا، تحت کنترل والدین هم نیستند. این دانش آموزان، ذیل نظام‌ «جامعه پلتفرمی» رشد کرده‌اند. ارزشها، سبک زندگی، مد، امیال، شبکه‌های دوستی، حساسیت‌های فرهنگی و اجتماعی، نظامهای تشویقی و...همه و همه درون شبکه‌های اجتماعی تعریف و تعیین شده‌اند.
این در حالی‌ست که در دوران همه‌گیری کرونا، نظامهای آموزشی رسمی، نقش پرورشی‌خود را به کل از دست دادند و صرفا دلمشغول مسایل آموزشی شدند اما دانش آموزان بیکار ننشستند و هرچه بیشتر به گوشی‌های هوشمند و تلبت‌های خود وابسته شدند از سویی دیگر، وابستگی ارزشی بیشتری میان والدین و فرزندان( به دلیل مجاورت بیشتر) در طول دوره همه‌گیری ایجاد شده است.

آیا با پدیده تازه‌ای روبرو هستیم؟ آیا منازعه جدید دانشجویان و دانش آموزان بر سر سبک زندگی قرار است مسئله‌ای مهم در دهه‌ی پیش رو باشد؟ زیرپاگذاشتن ارزش‌های مدرسه و دانشگاه امری جدید نیست، هر نسلی قواعد خود را برای دستکاری و مناقشه با ارزش‌های رسمی داشته است و این برای افرادی که به‌طور مستمر، به تماشاگری جامعه می‌نشینند، داستانی تکراری است. واقعیت مهم، عدم همراهی دانش آموزان و دانشجویان با ارزش‌های رسمی مدارس و دانشگاه‌ها نیست مسئله این خواهد بود که والدین تا چه اندازه قرار است مدرسه را همراهی کنند؟ و آیا عدم همراهی والدین با سیاست‌های تربیتی رسمی به خصومت میان دو نهاد خانواده و مدرسه دامن خواهد زد؟ و آیا جنگ فرهنگی به مرحله جدیدی وارد خواهد شد؟ پاسخ به این پرسش‌های مهم آسان نیست اما در حد فرضیه می‌توان گفت پس از همه‌گیری کرونا، افکار عمومی هرچه بیشتر در قابلیت نظام آموزشی تردید کرده است. از سویی دیگر، در طول چهل سال گذشته، در حالی‌که والدین به لحاظ نسلی، تغییر کرده‌اند اما نهاد آموزش، تغییر محسوسی نداشته است! والدین دهه 60، علاقه به تکرار تجربیات زمان خود ندارند. این امر تنش‌ها را بین والدین و مدرسه- و نه صرفا دانش آموزان- بیشتر خواهد کرد.

با این حال، در جامعه‌شناسی چیزی به اسم «نقشه‌های از پیش تعیین شده» وجود ندارد بلکه« نقشه‌ها»، محصول عمل اجتماعی مدرسه یا دانشگاه، کردارهای معلمان و مدیران انضباطی، نظام ارزشی در خانه، گروه‌های متعدد دوستی دانش آموزان و دانشجویان، رسانه‌های قدیم و جدید، فشارهای ایدولوژیک دستگاه‌های‌فرهنگی، سیاست‌های رسمی و غیررسمی بکارگرفته شده در جامعه و در مجموع، مواجهه فردی و ابتکاری کنشگر با همه این مولفه‌هاست. نقشه‌ها از پیش،تعیین نمی‌شوند بلکه در جریان اجتماعی ساخته و مصرف می‌شوند. مشقِ جامعه را مجموعه‌ی متعددی از نیروهای انسانی و غیرانسانی تدوین می‌کنند. مدیران فرهنگی ابتدا باید بتوانند درک درستی از مسئله فرهنگی در یک نهاد آموزشی داشته باشند. جمله مشهوری است که می‌گوید: فهم مسئله نیمی از مسیر برای حل مسئله است. در این میان، یادمان باشد برخی اوقات، راه حلی جز انحلال خود مسئله، وجود ندارد. همان‌اندازه که دانش‌آموزان و دانشجویان باید متناسب با فضای آموزشی رفتار کنند، نهادهای آموزشی باید تکانی به خود بدهند و اندکی بیشتر خود را با شرایط در حال تغییر همراه کنند و مدیران فرهنگی نیز برحسب ضرورت، خود را با سازوکارهایی که جامعه با آن کار می‌کند آشنا سازند.

*جامعه‌شناسى باز کردن / نظر دهید

2022-05-06 20:52:39 ‍ معرفی کتاب نظریه‌های مردانگی- علی یعقوبی
از فاطمه موسوی ویایه- دکترای جامعه شناسی

در دهه هفتاد میلادی و پیرو مباحث فمینیستی درباره مفهوم جنسیت و هویت جنسیتی، مطالعات مردانگی نیز مورد توجه قرار گرفت زیرا اگر جنسیت صبغه فرهنگی دارد و برساخت تاریخی، جغرافیایی و اجتماعی است پس هما‌ن‌طور که باید درباره شکل‌گیری و بازتولید زنانگی گفت باید مردانگی را نیز مطالعه کرد. در کشور ما مطالعات مردانگی به ندرت مورد توجه بوده است البته کتاب «مردانگی‌ها» نوشتهٔ ریوین کانل که برجسته‌ترین و جامع‌ترین اثر در زمینهٔ مطالعات مردانگی است توسط سیدجواد حسینی رشت‌آبادی، ترجمه و سال گذشته در افغانستان منتشر شده است.

به جز آن تنها کتاب موجود، کتاب «نظریه‌های مردانگی» نوشته علی یعقوبی است که سال ۱۳۹۳ توسط نشر پژواک راهی بازار شد. کتاب کم حجم (دویست صفحه) است و مروری اجمالی بر رویکردهای زیست‌شناختی، روان‌شناختی، فمینیستی و جامعه‌شناسی در مطالعات جنسیت و زنانگی و مردانگی دارد. این کتاب که فصل ادبیات نظری رساله دکترای نویسنده در دانشگاه اصفهان در سال ۱۳۹۰ است، به هر مبحث دقیق و عمیق نپرداخته و بیشتر از منابع دست دوم استفاده کرده است، با رویکرد فمینیستی نیز همدل نیست، با این حال به عنوان مقدمه‌ای بر مطالعات مردانگی تصویری کلی به دست می‌دهد و خواندنش مفید است.

به مناسبت مباحثی که درباره الگوی سوم زنانگی و زن طراز انقلاب اسلامی گفته شد، گفتگویی شکل گرفت که از الگوی سوم مردانگی می‌پرسید. اینجا هم پرسش از مردانگی متفاوت با الگوی مرد سنتی و مرد مدرن غربی به مثابه راه سوم است. به زعم من، مانند تمام موارد دیگر، تکاپوی گفتمان انقلاب اسلامی برای ساختن الگوی سوم به شکست می‌انجامد زیرا سرنا را از سر گشادش می‌زند، بازاندیشی به معنای الک کردن گذشته با فیلتر درک مدرنیته معاصر است اما گفتمان انقلاب اسلامی می‌خواهد با فیلتر سنت، مدرنیته را از نو بسازد در حالی‌که نه مدرنیته را می‌شناسد و نه می‌داند آنچه در دست گرفته همان سنت سیصد سال پیشش نیست. بگذریم از اینکه جامعه راه خود را می‌رود و در تعاملات اجتماعی خود، الگوی زنانگی و مردانگی جدید را می‌سازد و منتظر سیاستگذاری فرهنگی حاکمیت نیست.

@women_socialproblems باز کردن / نظر دهید

2022-05-01 23:23:16 خبر حلول عید سعید فطر

ضمن قبولی طاعات و عبادات، به اطلاع عموم مسلمانان می‌رساند بنابر اعلام رسمی دفتر آیت الله سید کمال حیدری بر پایه محاسبات علمی و داده های دقیق فلکی، روز دوشنبه مورخ ۱۴۰۱/۰۲/۱۲، اول ماه شوال و روز عید سعید فطر در سال ۱۴۴۳ هـ.ق خواهد بود.

پیشاپیش فرارسیدن این عید بزرگ اسلامی را به همه مردم روزه دار، تبریک و تهنیت عرض می نماییم.

http://alhaydari.com/fa/2022/04/9788/

@alhaydarii_fa باز کردن / نظر دهید

2022-05-01 23:22:49 بر اساس محاسبات نجومی، فردا ابتدای ماه قمری شوال و عید فطر است و به روال سابق مباحث فقهی در تشخیص با چشم مسلح و غیرمسلح هلال ماه نو، ملت را بلاتکلیف کرده. مضحک‌تر اینکه روزی را که در تقویم تعطیل اعلام کرده‌اند، ناگهان چند ساعت مانده به آغازش لغو می‌کنند و اعلام که فردا مدرسه و محل کار دایر است.

برای حل بلاتکلیفی اول شوال، بنده خدایی پیشنهاد کرد تعطیلات عید فطر دو روز باشد، نمایندگان مجلس از سر نفهمیدن فلسفه پیشنهاد، تعطیلات عید فطر را دو روز اول و دوم شوال تصویب کردند و نه تنها بلاتکلیفی باقی است که به دلیل دورنمای تعطیلات بیشتر و سفر و ... اوضاع بدتر شده. صبح قصد سفر داشتیم ولی حالا باید بچه را به مدرسه برسانیم. جایی که بسیاری در سفر هستند و روز روال عادی ندارد. اسیر شدیم.

دلم گواهی می‌دهد فردا قبل ظهر عید اعلام می‌کنند. باز کردن / نظر دهید

2022-04-30 13:47:07 ‏اینکه این بازیکن باید بین دو‌نیمه به جای استراحت به بچه‌اش شیر بده نه تنها به نظرم «تصویر زیبایی از مادری» نیست بلکه برعکس تصویر تاسف‌انگیزیه.
femiran

‏و من چه قدر از این عکسها و از این فشار مادر خوب بودنی که رو زنها در هر عرصه‌ای هست متنفرم. بین دو نیمه وقت استراحت کردن، وقت شنیدن حرف مربیه نه شیردادن بچه و مادری کردن.
BanafshehJamali

بچه رو وسط این همه سر و صدا آوردن در سخت‌ترین حالت بدون یه پتو مامانه بغلش کرده که ازش استفاده‌ی تبلیغاتی بکنه، خب اون شیشه شیر رو هر کسی می‌تونه بهش بده.
Sherrichita

‏این عکس در اصل نشون میده که این زن رو مجبور کردن وسط زمین در شرایط نامناسب به بچه شیر بده که بگن زن اول باید مادر باشه بعد هرچیز دیگه ای. وگرنه اونی که بچه رو آورد داد دستش میتونست همینکارو بکنه.

shalathegoddess
@mamlekate باز کردن / نظر دهید